Δεν θα φέρει το πρώτο ιδιωτικό φορτίο μέσω αγωγού μετά το τουρκικό «μπλόκο»
Το φιλόδοξο σχέδιο του Γιώργου Περιστέρη να φέρει το πρώτο ιδιωτικό φορτίο φυσικού αερίου μέσω αγωγού στην Eλλάδα και να προμηθεύσει μεγάλους βιομηχανικούς πελάτες έπεσε σε… σκόπελο και οδηγήθηκε σε «ναυάγιο».
Ο ισχυρός άντρας της ΓΕΚ Τέρνα, ο οποίος θέλησε να μπει «σφήνα» στην ΔΕΠΑ με «ισχυρό όπλο» την φθηνότερη τιμή που θα προσέφερε και έτσι να προσελκύσει πελάτες που είναι δυσαρεστημένοι με το υψηλό κόστος προμήθειας φυσικού αερίου για να καλύψουν τις λειτουργικές τους ανάγκες, είδε τα πλάνα του να ανατρέπονται.
Ενώ επρόκειτο από τις αρχές Ιουλίου να ξεκινήσει η εισαγωγή των πρώτων ανεξάρτητων φορτίων μέσω του αγωγού ITG στην Ελλάδα από την θυγατρική της ΓΕΚ Τέρνα, Q Energy και μάλιστα είχαν βρεθεί και οι πρώτοι πελάτες, η ΕΛΒΑΛ του Νίκου Στασινόπουλου και η Υαλουργία Γιούλα του Ευάγγελου Βουλγαράκη, αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Παρά το γεγονός ότι είχαν υπογραφεί όλα τα προσύμφωνα τόσο με τους εγχώριους πελάτες, όσο και με την τουρκική εταιρία Botas από την οποία θα έπαιρνε το αέριο, τελικά το deal δεν υλοποιήθηκε και η προσπάθεια για το πρώτο άνοιγμα του Γιώργου Περιστέρη στην εμπορία φυσικού αερίου, έναν τομέα που από το 2011 οπότε και έλαβε την άδεια δραστηριοποίησης ποντάρει πολλά σε αυτόν, δεν στέφθηκε με επιτυχία. Οι ποσότητες μάλιστα, που είχαν καθορισθεί να φτάσουν στην χώρα μας τον Ιούλιο, ανέρχονταν στα 1.000 MW την ημέρα, δηλ. σε περίπου 86.000 κυβικά μέτρα. Το συμβόλαιο που είχε υπογράψει η ΤΕΡΝΑ ήταν τετράμηνης διάρκειας, ενώ προβλεπόταν συνολικά πως θα εισαχθούν 120.000 MW αερίου. Το στοίχημα μοιάζει όμως, να είναι δυσκολότερο από όσο περίμενε ο ίδιος ο επιχειρηματίας και οι συνεργάτες του.
ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ
Ο βασικός λόγος που το εγχείρημα του Γιώργου Περιστέρη να φέρει το πρώτο ιδιωτικό φυσικό αέριο στην Ελλάδα δεν υλοποιήθηκε, είναι ότι στην Τουρκία το σύστημα εξαγωγών αερίου είναι απόλυτα κλειστό και ελεγχόμενο, η αγορά στην ουσία είναι πρακτικά κλειστή, με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατή η απελευθέρωση της απαραίτητης χωρητικότητας στον ελληνοτουρκικό αγωγό για την διοχέτευση των απαιτούμενων ποσοτήτων προς την χώρα μας.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η Botas επικαλέστηκε την αδυναμία της να τροφοδοτήσει τον αγωγό με επιπλέον ποσότητες πέραν αυτών που ήδη κατευθύνει προς την ΔΕΠΑ.
Η ελληνική εταιρία φυσικού αερίου έχει συμβόλαιο με τον τουρκικό όμιλο μέχρι το 2021, βάσει του οποίου καλύπτει το 17% των ετήσιων αναγκών, οι οποίες υπολογίζονται σε 4,2 δισ. κυβικά μέτρα (το 67% καλύπτει η ρωσική Gazprom και το 16% η αλγερινή Sonatrach).
Μετά τις εξελίξεις με την Q Energy, κύκλοι της αγοράς φυσικού αερίου υποστηρίζουν πως από το καλοκαίρι ακόμη, όταν έγιναν γνωστά τα φιλόδοξα σχέδια του Περιστέρη- ο οποίος τότε έλεγε πως έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα χωρητικότητας ενώ είχαν ολοκληρωθεί και οι διατυπώσεις και επήλθε συμφωνία με την ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ για την εκχώρηση της απαραίτητης χωρητικότητας στα σημεία εισόδου- τόνιζαν πως δεν είναι εύκολη υπόθεση η προμήθεια αερίου από την γείτονα ακριβώς λόγω του «κλειστού» της συστήματος.
Είναι οι ίδιοι που χαρακτήριζαν φιλόδοξο το project του Περιστέρη με την έννοια ότι ακόμη και αν προχωρούσε, έχει απέναντί του (όπως και άλλοι ιδιώτες που έχουν μπει στην εμπορία φυσικού αερίου) έναν ισχυρό «αντίπαλο», την ΔΕΠΑ και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος.
Iδιαίτερα μετά τη διαφαινόμενη θετική κατάληξη της διαπραγμάτευσης με τη Gazprom, για μείωση της τιμής του φυσικού αερίου.
Ωστόσο, ο μεγαλοεπιχειρηματίας αναμένεται να μην καταθέσει εύκολα τα όπλα στον τομέα του φυσικού αερίου, για τον οποίο θεωρεί ότι διαθέτει σημαντικές προοπτικές και μπορεί να λειτουργήσει και ως «αντίδοτο» στην πτώση του κατασκευαστικού κλάδο, που τα τελευταία χρόνια έχει δοκιμαστεί στον μέγιστο βαθμό. Χάθηκε μια «μάχη», όχι όμως και ο «πόλεμος», όπως συνηθίζει να λέει ο ίδιος.
O «πελάτης» άλλαξε προμηθευτή
Η Βιοχάλκο βρήκε «καταφύγιο» στη ΔΕΗ
Μετά το «ναυάγιο» του πρώτου ανοίγματος Περιστέρη στην εμπορία φυσικού αερίου, ο όμιλος Βιοχάλκο του Νίκου Στασινόπουλου στράφηκε προς την ΔΕΗ με την οποία πριν από μερικές μέρες έκλεισε συμφωνία για την αγορά ποσοτήτων φυσικού αερίου, που θα καλύπτει τις ανάγκες του για το δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για την πρώτη συμφωνία αυτού του είδους που ανοίγει την αγορά προμήθειας αερίου, η οποία γίνεται βάσει της διάταξης που επιτρέπει την πώληση από επιλέγοντα προς επιλέγοντα πελάτη και αποκτά ιδιαίτερη σημασία, καθώς δίνει την δυνατότητα στους ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς, που έχουν εξασφαλίσει σημαντικά χαμηλότερες τιμές λόγω μεγάλης κατανάλωσης από την ΔΕΠΑ, να μεταπωλούν το αέριο σε άλλους επιλέγοντες βιομηχανικούς πελάτες.
Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας με την Βιοχάλκο, η οποία εγκρίθηκε από το ΔΣ της ΔΕΗ, δεν έχουν γίνει γνωστές. Ωστόσο, ο όμιλος Βιοχάλκο σε πλήρη δυναμικότητα, εκτιμάται πως καταναλώνει περί τις 100 χιλ. μεγαβατώρες. Στο τέλος του έτους μάλιστα, λήγει η σύμβαση προμήθειας αερίου της Βιοχάλκο από την ΔΕΠΑ, όπως και άλλων βιομηχανικών πελατών, οι οποίοι αναζητούν εναλλακτικές πηγές προμήθειας.
Θα πρόσφερε φθηνότερη τιμή κατά 10%
Το «δυνατό χαρτί» στο οποίο πόνταρε ο Γιώργος Περιστέρης για να προσελκύσει μεγάλους βιομηχανικούς πελάτες ήταν η φθηνότερη τελική τιμή πάνω από 10% που θα προσέφερε σε σχέση με την τιμή που σήμερα προμηθεύεται η βιομηχανία από την ΔΕΠΑ.
Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό αν υπολογίσει κανείς πως οι μεγάλοι κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας, όπως τα τσιμέντα, η χαλυβουργία, το αλουμίνιο κ.α. προμηθεύονται το αέριο με καπέλο ως και 60% συγκριτικά με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία). Πολλοί επιχειρηματίες έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα γι’ αυτό, ενώ η ΔΕΠΑ τους τελευταίους μήνες έχει επιδοθεί σε ένα «γαϊτανάκι» διαπραγματεύσεων με τον ρωσικό κολοσσό της Gazprom για μειώσεις στις τιμές προμήθειας αερίου (περίπου 20%), ώστε να συμβαδίσει με άλλες χώρες της Ευρώπης.
Οι Ρώσοι από την άλλη, φαίνεται να αντιτείνουν μια μείωση αρκετά μικρότερη, όμως, «φοβούνται» και τυχόν κατάληξη της υπόθεσης στην ευρωπαϊκή διαιτησία, όπως έχουν πράξει και άλλες χώρες, οι περισσότερες από τις οποίες μάλιστα δικαιώθηκαν.
