Δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε που η ArcelorMittal έβαλε «λουκέτο» στο εργοστάσιο της ΚΟΝΤΙ, που διατηρούσε στην Βιομηχανική Περιοχή του Βόλου, αφήνοντας 150 εργαζόμενους χωρίς δουλειά.
Πριν από λίγες μέρες όμως, η μεγαλύτερη εταιρία κατασκευής χάλυβα στον κόσμο, με παρουσία σε 22 χώρες, του Ινδού Κροίσου Λακσμί Μιττάλ, το όνομα του οποίου φιγουράρει κάθε χρόνο στις λίστες Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους διεθνώς, γνωστοποίησε τις προθέσεις της να… επιστρέψει στην Ελλάδα επενδυτικά.
Αυτή την φορά όμως, θέλει να επενδύσει στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ειδικότερα στο κομμάτι της κατασκευής υποδομών (π.χ. πύργοι ανεμογεννητριών) μονάδων παραγωγής, σχέδια τα οποία παρουσίασε και στην συνάντηση που πραγματοποίησαν εκπρόσωποί της στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής με τον υφυπουργό Μάκη Παπαγεωργίου.
Οι άνθρωποι της ArcelorMittal θεωρούν ότι η ελληνική αγορά της ενέργειας, παρά τα όσα προβλήματα και τις στρεβλώσεις υπάρχουν σε αυτήν, έχει «ψωμί», ειδικά στον κλάδο των αιολικών. Το θέμα είναι όμως, αν και αυτά τα πλάνα πάρουν «σάρκα και οστά» ή θα μείνουν στο θεωρητικό, φιλολογικό ενδιαφέρον. Μάλιστα, ο γαλλικός κολοσσός φέρεται να «ψάχνεται» για νέες επενδύσεις στην «πράσινη οικονομία» και σε άλλες χώρες του εξωτερικού.
Η εταιρία δεν έχει πάντως ξεκαθαρίσει τις λεπτομέρειες του project, ούτε έχει ορίσει την περιοχή, όπου θα δραστηριοποιηθεί. Κάποιες πληροφορίες τη θέλουν να «επιστρέφει» στην Μαγνησία, εκεί όπου είχε και την προηγούμενη παραγωγική της μονάδα, δίνοντας ελπίδες για ανάπτυξη, αλλά και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Άλλωστε, η τοπική κοινωνία δεν έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από την προηγούμενη παρουσία της στην περιοχή. Και αυτό λόγω των οικονομικών προβλημάτων που η ΚΟΝΤΙ είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει από το 2010 ακόμη, όταν και η διοίκηση έθεσε για πρώτη φορά σε διαθεσιμότητα για περίπου τρεισίμισι μήνες τους εργαζόμενους με στόχο τον περιορισμό των αρνητικών οικονομικών αποτελεσμάτων που παρουσίαζε και προκειμένου να την καταστήσει βιώσιμη.
Το εγχείρημα όμως, δεν στέφθηκε με επιτυχία, με αποτέλεσμα να επέλθει το «λουκέτο» στο τέλος περίπου του 2011, με την εταιρία να προστίθεται στη μακριά λίστα εκείνων που δεν άντεξαν.
Πάντως, η πρόθεση του κολοσσού του χάλυβα να επενδύσει στην χώρα μας την δεδομένη χρονική στιγμή που στο εξωτερικό «πλέει» σε… ταραγμένα νερά -τον περασμένο Γενάρη προχώρησε στο κλείσιμο έξι εργοστασίων της στο Ανατολικό Βέλγιο λόγω της επιδείνωσης των οικονομικών συνθηκών στην ευρωπαϊκή αγορά και αντιμετωπίζει προβλήματα και σε άλλες περιοχές-, αποτελεί σαφώς «ψήφο εμπιστοσύνης».
Από την άλλη, θέτει… σε συναγερμό και τις μεγάλες ελληνικές χαλυβουργίες (Χαλυβουργική, Χαλυβουργία, Σιδενόρ κ.α) αφού ο ανταγωνισμός γίνεται εντονότερος στο κομμάτι διεκδίκησης μεγάλων έργων, ιδιωτικών ή δημοσίων, καθώς η «πίτα» θα μοιραστεί ανάμεσα σε περισσότερους ειδικά σε μια περίοδο που αυτή έχει υποχωρήσει τουλάχιστον κατά 20%.
