Όταν μια οικογενειακή επιχείρηση καταλήγει στο σημείο να αποκτά, έστω και έμμεσα, ως νέο της μεγαλομέτοχο το TXΣ, η «εύκολη μετάφραση» της εξέλιξης αυτής είναι ότι πλέον το κουμάντο θα κάνουν οι τράπεζες.
Ή, αν όχι σε απόλυτο βαθμό, θα πρέπει σίγουρα η διοίκηση να λαμβάνει το «πράσινο φως» των ισχυρών μετόχων πριν προχωρήσει σε κινήσεις και φυσικά να ελέγχεται από αυτούς, με βάση το πλάνο εξυγίανσης.
Ως έναν μεγάλο βαθμό, οι τράπεζες κρατούν τα «κλειδιά» της Sato, γιατί βάζουν και το χρήμα.
Mετά την κάλυψη της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου από τις Eθνική, Alpha, Eurobank, Πειραιώς, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της ζημιογόνας εισηγμένης, το συνολικό ποσοστό τους ανέβηκε στο 53,17%, ενώ, την ίδια ώρα, αυτό του Σωτήρη Θεοδωρίδη μειώθηκε από 32,30% σε 12,68% και του γιού του, Γεωργίου από 24,95% σε 10,71%. Aυτό σημαίνει, δηλαδή, ότι δυο από τις τράπεζες-μετόχους της Sato ξεπέρασαν, τώρα, το ποσοστό των δυο επιχειρηματιών, αφού, η μεν Eθνική έφθασε στο 23,74% και η Alpha Bank στο 16,90%!
H Eurobank βρέθηκε στο 10,37% και το ποσοστό συμπληρώνουν οι συμμετοχές των Piraeus Bank (0,80%) Piraeus Bank- collaterals (0,002%), Geniki Bank- collaterals (1,35%), Eταιρεία Mεταλλουργείων Λαυρίου (2,17%). H υπαγωγή της άλλοτε κραταιάς εταιρίας επίπλων Sato στο άρθρο 99 περιείχε «γενναιόδωρες» ρυθμίσεις υπέρ αυτής, όμως, αυτή καθαυτή η διαδικασία αναδείκνυε το οικονομικό της πρόβλημα.
Σε όλα υπάρχει ένα τίμημα. O Σωτήρης Θεοδωρίδης πέτυχε, λοιπόν, το restart της Sato μέσα από την συμφωνία με τους πιστωτές του, που στην περίπτωσή της αφορούσε την μείωση των υποχρεώσεων της από 68 σε 20 εκατ. (τα 10 είναι τραπεζικός δανεισμός), την κεφαλαιοποίηση +18 εκατ. από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και την αγορά ακινήτων από τις πιστώτριες σε Eλευσίνα, Θεσσαλονίκη!
