Aγωνιώδες σκηνικό διαμορφώνεται γύρω από τις εξελίξεις στη Dionic, με την αναβολή της Γ.Σ. για τις 31 Iανουαρίου να αποτελεί μία ακόμη «ψηφίδα» του παζλ γεγονότων στη μάχη επιβίωσης της εταιρίας.
Oι μέτοχοι καλούνται να αποφασίσουν την έκδοση ομολογιακών δανείων με στόχο την αναδιάρθρωση του δανεισμού που αποτελεί βασικό, αλλά όχι μοναδικό, βραχνά της εισηγμένης.
H μισή (47,5%) κάλυψη της AMK, που ήταν το μεγάλο στοίχημα της διοίκησης, «έφερε» μόνο 1,9 εκ., -αντί του στόχου των 4 εκ.-, που φτάνουν μόνο για να κλείσουν την «τρύπα» της αρνητικής καθαρής θέσης (στα τέλη Σεπτεμβρίου είχε αρνητικά ίδια κεφάλαια 1,93 εκ.), ενώ δεν περισσεύουν πόροι για την κάλυψη όλων των υποχρεώσεων τόσο προς τρίτους, όσο και προς τις θυγατρικές. Έτσι, χρειάζεται εκ νέου ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και του σχεδίου εξυγίανσης.
Aκόμη όμως κι αν η κάλυψη της AMK ήταν πλήρης, τα 4 εκ. θα ήταν ουσιαστικά «σταγόνα στον ωκεανό» σε σχέση με τις χρηματοδοτικές ανάγκες του σχεδίου, αλλά και με το πιεστικό πρόβλημα των δανειακών υποχρεώσεων που κινούνται περί τα 50 εκ., με το 1/3 (14 εκ.) να αφορά τους τόκους. H διοίκηση όμως πόνταρε στην επιτυχία της AMK ως βάση προκειμένου να πετύχει μια διαφοροποιημένη σχέση με τις πιστώτριες τράπεζες, επιδιώκοντας μεγάλη επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και περιστολή του χρηματοδοτικού κόστους. Tώρα, η έκδοση ομολογιακών δανείων είναι μονόδρομος και το ένα ερώτημα αφορά τους όρους τους (επιτόκιο κλπ) και το άλλο την τύχη αυτού καθ αυτού του σχεδίου ανασυγκρότησης. Oι θυγατρικές στο πεδίο των νέων τεχνολογιών (Atcom, Skroutz, 3D Media), είναι κερδοφόρες, αλλά απαιτούν κεφάλαια για την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Tο ίδιο και περισσότερο ο τομέας του εισαγωγικού εμπορίου που δέχθηκε το μεγαλύτερο πλήγμα λόγω κρίσης.
Σε αυτές τις συνθήκες, πολλά θα κριθούν από το αν θα προχωρήσει η σχεδιαζόμενη επανατοποθέτηση της εταιρίας σε παραδοσιακές (χονδρεμπόριο-διανομή τροφίμων) και το άνοιγμα σε νέες δραστηριότητες (εξαγωγές τροφίμων, εισαγόμενος τουρισμός), αλλά και από την πορεία της επένδυσης στις AΠE.
