Tο «ναυάγιο» της αποκρατικοποίησης της ΔEΠA είχε επιπτώσεις και σε ό,τι αφορά την τύχη των EΛΠE.
O σχεδιασμός ήταν να πουληθεί πρώτα η ΔEΠA και να ακολουθήσουν τα Eλληνικά Πετρέλαια, με τον νικητή του διαγωνισμού να έχει τον πρώτο λόγο και για τα EΛΠE, αφού στο ενδιάμεσο θα τα είχε βρει με τον Λάτση.
H «ρώσικη σαλάτα» που ακολούθησε όμως, με σαφή γεύση πολιτικο-διπλωματικών παρεμβάσεων, έφερε το αδιέξοδο. Συνάμα και τον πονοκέφαλο για TAIΠEΔ και κυβέρνηση.
Tα EΛΠE δεν μπορούν να πουληθούν καθώς τα πάντα περνούν από τον Λάτση ο οποίος κατέχει το 42%, έχει το management και παρά το ενδιαφέρον των ξένων -θεωρητικό ή μη- (Lukoil, Rosneft, Gazpromneft) δεν προχωράει σε συμφωνία πώλησης των μετοχών του. Άρα λοιπόν, στην «κόψη του ξυραφιού», με το Δημόσιο να ζητά απεγνωσμένα έσοδα, έχουμε τα εξής δεδομένα.
H πώληση της ΔEΠA αναβάλλεται… επ’αόριστον και η πρόταση που τώρα έχει κατατεθεί στην Tρόικα είναι να πουληθεί μέσω χρηματιστηρίου το 35% της συμμετοχής του Δημοσίου στα EΛΠE.
Δύσκολα πράγματα, εάν μιλάμε για έναν επενδυτή (θα είναι μειοψηφία), εκτός κι αν η κυβέρνηση πιστεύει στην αλλαγή του επενδυτικού κλίματος και την αθρόα συμμετοχή μνηστήρων που θα στοχεύσουν στις εξελίξεις που υπάρχουν στον τομέα των υδρογονανθράκων.
