Από την UniCredit στην Finmeccanica μέσω της ΕΝΙ ή της Γιουβέντους, το καθεστώς του Μουάμαρ Καντάφι έχει επενδύσει τα “πετροδολάρια” του στις εταιρείες της χερσονήσου οι οποίες μπορούν να βασίζονται σε αντάλλαγμα στο λιβυκό πετρέλαιο και σε προσοδοφόρα συμβόλαια.
Οι δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών συσφίχθηκαν με την υπογραφή, τον Αύγουστο του 2008, μιας ιστορικής συμφωνίας για τη διευθέτηση των λογαριασμών του ιταλικού αποικισμού (1911-1942). Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, είχε τότε ζητήσει συγγνώμη και η Ιταλία είχε υποσχεθεί να καταβάλλει 5 δισεκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση σε 25 χρόνια, με την μορφή επενδύσεων.
Μετά τη συνθήκη αυτή, η Τρίπολη–η οποία είχε ήδη επενδύσει σε ιταλικές εταιρείες, και διέθετε έως και το 10% της Fiat, πριν πωλήσει το μερίδιό της– ενίσχυσε την παρουσία της στο κεφάλαιο των μεγάλων ιταλικών ομίλων.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Il Sole 24 Ore, η αξία των συμμετοχών του λιβυκού δημοσίου σε ιταλικούς επιχειρηματικούς ομίλους ανέρχεται σε 3,6 δισ. ευρώ.
Σημάδι των στενών δεσμών μεταξύ των δύο χωρών, η ανησυχία που προκλήθηκε για τη βία στη Λιβύη, “έριξε” το χρηματιστήριο του Μιλάνου κατά 3,59% τη Δευτέρα. Σήμερα στις 10:00 GMT, ανεστάλησαν σε αυτό οι συναλλαγές λόγω “τεχνικού προβλήματος”.
Η μεγαλύτερη επένδυση της Λιβύης είναι η UniCredit. Το φθινόπωρο του 2008, εν μέσω οικονομικής κρίσης, η λιβυκή κεντρική τράπεζα σημείωσε αύξηση περισσότερο από 4%, από την μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας, που ήταν τότε σε άσχημη θέση.
Με τον ερχομό των λιβυκών κρατικών επενδύσεων Libyan Investment Authority (LIA) το περασμένο καλοκαίρι, η Λιβύη έχει καταστεί ο μεγαλύτερος μέτοχος της UniCredit, με συνολικό μερίδιο 7,582%, γενονός που είχε προκαλέσει σοβαρή κρίση και οδήγησε στην αποπομπή του γενικού της διευθυντή Αλεσάντρο Προφούμο από τους μετόχους.
Η LIA κατέχει επίσης, από τα τέλη Ιανουαρίου, το 2,01% του ομίλου αεροδιαστημικής και άμυνας Finmeccanica, που ελέγχεται από το ιταλικό κράτος.
Η Λιβύη κατέχει επίσης περίπου το 0,5% του πετρελαϊκού ομίλου ENI, δήλωσε πηγή που γνωρίζει το θέμα. Η συμμετοχή αυτή δεν έχει αναφερθεί στην αρχή του χρηματιστηρίου επειδή είναι μικρότερη από 2%. η Τρίπολη είχε αναφέρει στα τέλη του 2008 την πρόθεσή της να πάρει το 5 έως 10% της Eni, αλλά αυτό δεν έγινε τελικά.
Μέσω της Λιβυκής Arab Foreign Investment Company, η Τρίπολη έχει επίσης το 7,5% της ποδοσφαιρικής ομάδας Γιουβέντους του Τορίνο. Η Λιβύη είχε επίσης εκφράσει το ενδιαφέρον της για τον ενεργειακό όμιλο Enel ή την Telecom Italia, αλλά αυτό παρέμεινε νεκρό γράμμα.
Σε αντάλλαγμα, η Ιταλία λαμβάνει σχεδόν το ένα τρίτο του πετρελαίου που εξορύσσεται στη Λιβύη, όπου η Eni είναι ο μεγαλύτερος ξένος παραγωγός.
Ιταλικές εταιρείες έχουν επιλεγεί για επικερδή συμβόλαια (πανεπιστήμια κυρίως για την Impregilo, ασφάλεια, σιδηροδρομικές μεταφορές και οδικό δίκτυο για την Finmeccanica) και η UniCredit έλαβε από την πλευρά της το πράσινο φως για να ανοίξει μια θυγατρική στη Λιβύη.
Η πρώην αποικιακή δύναμη είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τρίπολης: το 2009, η Ιταλία ήταν η κύρια αγορά για τις λιβυκές εξαγωγές (20%) και ο πρώτος εξαγωγέας στη Λιβύη, με μερίδιο αγοράς 17,5%–180 ιταλικές εταιρείες είναι εγκατεστημένες στην περιοχή καθώς και περίπου 1.500 ιταλοί πολίτες.
