Στο 40% η δημοτικότητα του Τούρκου πρωθυπουργού
Ακόμα και κόσμος που τον έχει ψηφίσει πολλές φορές, ιδίως στις μεγάλες πόλεις, αδυνατεί πλέον να παρακολουθήσει την λογική του: Αυταρχισμός και βίαιη καταστολή των διαδηλωτών στο Πάρκο Γκεζί το καλοκαίρι, ένα σκάνδαλο μεγατόνων με μίζες στην κυβέρνηση και τώρα η απαγόρευση του Twitter…
Έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα και τον λαό ο «σουλτάνος»;
Θα το μάθουμε πολύ σύντομα. Μια πρώτη θερμομέτρηση είναι οι δημοτικές εκλογές στις 30 Μαρτίου: Αν χάσει την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα ο Ερντογάν, πολλοί θα μιλήσουν για την αρχή του πολιτικού τέλους ενός ηγέτη, που έχει κυριαρχήσει στην Τουρκία επί μία δεκαετία.
Ξένες συνωμοσίες, εσωτερικοί εχθροί από το κίνημα του ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν, που ήταν κάποτε σύμμαχος και έγινε τώρα εχθρός,εμφανίζοται πίσω από όλες τις αποκαλύψεις για την διαφθορά στα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης, που συγκλονίζουν την Τουρκία. Ολα αυτά τα είπε και τα έκανε ο Ερντογάν, μαζί με τις προκλητικές δηλώσεις για τον 15χρονο που έχασε την ζωή του όταν χτυπήθηκε από αστυνομικούς στο Πάρκο Γκεζί.
Και ενώ εκατομμύρια Τούρκοι πενθούσαν για ένα παιδί που είχε πάει να αγοράσει ψωμί, ο ισλαμιστής πρωθυπουργός αποκάλεσε τον Μπερκίν Ελβάν ταραχοποιό, σχεδόν τρομοκράτη.
Και τώρα θέλει να μπλοκάρει την πρόσβαση στο Τwitter, παραβιάζοντας ατομικές και πολιτικές ελευθερίες εκατομμυρίων πολιτών – σχεδόν ένας στους τρεις Τούρκους χρησιμοποιεί το Ιντερνετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ενημερωθεί.
Μήπως βλέπουμε την αρχή του πολιτικού τέλους του Ερντογάν;
Είναι νωρίς για να τον ξεγράψουμε, λένε οι δημοσκοπήσεις. Πρώτα απ΄όλα, η στήριξη των ευσεβών ισλαμιστών, στα βάθη της Ανατολίας, παραμένει ακράδαντη, από το 2002.
Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) εξακολουθεί να είναι πρώτο σε εθνικό επίπεδο. Οι περισσότερες εταιρείες προβλέπουν μάλιστα αυξημένα ποσοστά για το ΑΚΡ στις εκλογές της 30ης Μαρτίου σε σχέση με τις δημοτικές εκλογές του 2009, όπου το ΑΚΡ είχε λάβει 38,4%.
Τα τελευταία γκάλοπ προβλέπουν ότι θα λάβει πάνω από 40% και εκτιμούν ότι θα κερδίσει τον δήμο Κωνσταντινούπολης και πάλι. Αλλά εκφράζονται επιφυλάξεις για την Αγκυρα, που μπορεί να την χάσει, για πρώτη φορά, ο Ερντογάν.
Κοινή πρόβλεψη είναι ότι το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αντιπολίτευσης θα κερδίσει, όπως και στις προηγούμενες αναμετρήσεις, τον δήμο της Σμύρνης.
Το «πετράδι του σουλτανικού στέμματος» δεν είναι η πρωτεύουσα, αλλά η Κωνσταντινούπολη. Ο δήμος των 14 εκατ. κατοίκων έχει τεράστια πολιτική, και συμβολική σημασία, πολύ μεγαλύτερη από της Άγκυρας.
Από εκεί ξεκίνησε ο ίδιος ο Ερντογάν, ως δήμαρχος το 1994-1998, και αυτό ήταν το εφαλτήριο για την πορεία του προς την κορυφή. Εκεί αναδύθηκαν σταδιακά τα νέα οικονομικά-επιχειρηματικά-κατασκευαστικά «τζάκια» της χώρας, εργολάβοι φίλοι της κυβέρνησης, που «έκαψαν» τώρα με τα σκάνδαλα τον πρωθυπουργό. Γιοί υπουργών, υπουργοί, και ο ίδιος ο υιός Ερντογάν μαζί με τον πατέρα του φαίνονται μπλεγμένοι στο σκάνδαλο με τις μίζες.
Ο αντίπαλος λέγεται Μουσταφά Σαριγκιούλ. Αυτός είναι ο υποψήφιος δήμαρχος Πόλης που απειλεί τον Ερντογάν. Πολιτικός με μακρά πορεία στις τάξεις της κεμαλικής Κεντροαριστεράς και δήμαρχος του διαμερίσματος Σισλί στην ευρωπαϊκή μεριά της Πόλης από το 1999, ο 57χρονος κατεβαίνει υποψήφιος με τη στήριξη του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) εναντίον του εκλεκτού του Ερντογάν νυν δημάρχου Καντίρ Τοπμπάς.
Ο Σαριγκιούλ λέει ότι οι δημοτικές στην Πόλη είναι δημοψήφισμα ενάντια στην κυβέρνηση. «Αυτή είναι μια πολιτική μάχη ανάμεσα σε εμένα και στον Ερντογάν», λέει και υπόσχεται, μεταξύ άλλων να θέσει το μέλλον του πάρκου Γκεζί (σσ για το αν θα γίνει δηλ. εμπορικό κέντρο) σε δημοψήφισμα.
