Θετικό θεωρείται για την ιταλική κεντροαριστερά το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των δημοτικών εκλογών που έλαβε χώρα χθες στην Ιταλία, για την ανανέωση 139, συνολικά, δημοτικών συμβουλίων.
Το «Δημοκρατικό Κόμμα» του πρωθυπουργού Ματτέο Ρέντσι, όμως, δεν κατάφερε να επαναλάβει τον «θρίαμβο» των ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι «Δημοκρατικοί» κερδίζουν σημαντικές πόλεις όπως το Μπέργκαμο, την Παβία, την Κρεμόνα και το Βερτσέλι στην βόρειο Ιταλία, την Πεσκάρα στην κεντρική περιφέρεια Αμπρούτσο και πολλά μικρότερα αστικά κέντρα.
Παράλληλα, όμως, η κεντροαριστερά χάνει τρία παραδοσιακά της «προπύργια»: το Λιβόρνο της Τοσκάνης, όπου εκλέγεται ο υποψήφιος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, την Περούτζια, στην Ούμπρια της κεντρικής Ιταλίας, όπου υπερίσχυσε η κεντροδεξιά, αλλά και την πόλη Ποτέντσα της νότιας περιοχής Μπαζιλικάτα, η οποία εξέλεξε τον υποψήφιο του δεξιού κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας».
Στην πόλη της Πάδοβας, επίσης, στον περιοχή Βένετο, το ντέρμπι του δεύτερου γύρου κερδήθηκε από τον υποψήφιο της ξενοφοβικής Λέγκα του Βορρά.
Σύμφωνα με τα σχόλια των ιταλών πολιτικών αναλυτών, η κεντροαριστερά δεν κατάφερε να πετύχει το εντυπωσιακό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών (40,8% των ψήφων) διότι το εκλογικό σώμα, σε ένα βαθμό, επηρεάσθηκε αρνητικά και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις για εκτεταμένη διαφθορά που αποκαλύφθηκε στην Βενετία. Η όλη υπόθεση, με τριάντα πέντε εντάλματα σύλληψης, σχετίζεται με την κατασκευή των αντιπαλιρροιακών φραγμάτων για την λιμνοθάλασσα της Γαληνοτάτης.
Πρέπει να σημειωθεί, παράλληλα, ότι στον δεύτερο αυτό γύρο των δημοτικών εκλογών, ψήφισε το 49,5% των εχόντων δικαίωμα, ενώ πριν δυο εβδομάδες το σχετικό ποσοστό ήταν του 70,6%.
Ως κύριο συμπέρασμα, μπορεί να τονισθεί ότι μετά την προσωπική νίκη του Ρέντσι στην αναμέτρηση για την Ευρωβουλή, το μήνυμα του δεύτερου γύρου των δημοτικών αυτών εκλογών δείχνει ότι τόσο η κεντροδεξιά, όσο και το κίνημα Πέντε Αστέρων, σε τοπικό επίπεδο συνεχίζουν να διατηρούν ανοικτό τον διάλογο με τους ψηφοφόρους. Και στην Ιταλία, όμως, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές χαρακτηρίζονται από ισορροπίες και λογικές που απέχουν σημαντικά- σε πολλές περιπτώσεις- από εκείνες των βουλευτικών αναμετρήσεων και των Ευρωεκλογών.
