Δυναμώνει η διεθνής κατακραυγή για τα εγκλήματα σε βάρος αμάχων
«Ανεξάρτητα από την έκταση και τη διάρκεια της ισραηλινής χερσαίας επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, μια σειρά από δεδομένα είναι ήδη σαφή. Οι επιχειρήσεις δεν θα τελειώσουν με την ανατροπή του καθεστώτος της Χαμάς, ούτε με νέα κατάληψη της Γάζας από τον Ισραηλινό Στρατό», γράφει ο Τζόναθαν Μάρκους σε ανάλυσή του στο BBC.
«Βέβαιο είναι ότι η σύγκρουση θα τελειώσει με μια ανακωχή, με τη μεσολάβηση εξωτερικών δυνάμεων, όπως η Αίγυπτος. Και εκατοντάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι άμαχοι, θα έχουν χάσει άσκοπα τη ζωή τους σε αυτή την τελευταία έξαρση της βίας, τουλάχιστον ως την επόμενη φορά» συνεχίζει.
Τι επιδιώκει λοιπόν το Ισραήλ με τις χερσαίες επιχειρήσεις;
Οι στόχοι είναι περιορισμένοι: πρώτον να διαλύσει το οπλοστάσιο με τις ρουκέτες της Χαμάς και δεύτερον να εντοπίσει και να καταστρέψει τα τούνελ που έχουν κατασκευαστεί από τη Χαμάς και άλλες ομάδες ισλαμιστών, από τα οποία περνούν οπλισμένοι μαχητές στο Ισραήλ.
Μια τέτοια απόπειρα ματαιώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Πέμπτης, όταν 13 παλαιστίνιοι μαχητές βγήκαν από μια σήραγγα μεταξύ του Κερέμ Σαλόμ και του Κιμπούτζ Σούφα, ανατολικά της Λωρίδας της Γάζας. Τα ισραηλινά στρατεύματα τους εντόπισαν γρήγορα, άνοιξαν πυρ εναντίον τους και τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν πίσω στη σήραγγα.
Νέες σήραγγες, νέα τακτική της Χαμάς
Οι προσπάθειες για διείσδυση στο έδαφος του Ισραήλ, είτε μέσω σηράγγων ή με αποβάσεις στην ισραηλινή ακτή, είναι μια σχετικώς νέα τακτική των Παλαιστινίων σε αυτή την κρίση. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου έκανε ρητή αναφορά στις σήραγγες, όταν ανακοίνωσε την απόφασή του να δώσει το πράσινο φως για την αποστολή χερσαίων δυνάμεων.
«Αν αυτή είναι η κινητήρια δύναμη της επιχείρησης τότε η όποια εισβολή θα μπορούσε να περιοριστεί στην περίμετρο της Λωρίδας της Γάζας, με τη συνδρομή θαλάσσιων επιδρομών. Αλλά κάθε χερσαία εισβολή ενέχει σημαντικούς κινδύνους. Κατ’ αρχάς, οι δυνάμεις του ίδιου του Ισραήλ γίνονται πιο ευάλωτες. Οι παλαιστίνιοι μαχητές έχουν μια σημαντική υπόγεια υποδομή και μια σειρά από σχετικά εξελιγμένους αντιαρματικούς πυραύλους.
Θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν απώλειες ή να αιχμαλωτίσουν μεμονωμένους στρατιώτες ως διαπραγματευτικό χαρτί. Αλλά φυσικά τον μεγαλύτερο κίνδυνο από τα βαρέα όπλα και τις τοπικές συγκρούσεις αντιμετωπίζει ο άμαχος πληθυσμός. Ενδεχομένως αυτό θα μπορούσε να θέσει ένα χρονοδιάγραμμα για την επιχείρηση επειδή οι απώλειες θα προκαλέσουν μεγαλύτερη διεθνή κατακραυγή και πίεση για να σταματήσει η εισβολή μέσα σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρονικό διάστημα», τονίζει ο Μάρκους.
Στην πραγματικότητα, παρά την ισραηλινή ρητορική για καταστροφή των στρατιωτικών υποδομών της Χαμάς και ούτω καθεξής, ο ισραηλινός στρατός θα είναι απρόθυμος να εισχωρήσει πολύ βαθιά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Αν κρίνουμε από την εμπειρία του παρελθόντος, το Ισραήλ θα επιδιώξει να αποκόψει τους μεγάλους δρόμους και να χωρίσει τη Λωρίδα της Γάζας σε ζώνες εντός των οποίων θα επιχειρήσουν οι δυνάμεις του.
Αντίστροφη μέτρηση για την επόμενη έκρηξη βίας
Πρωταρχικός στόχος του Ισραήλ είναι να ασκήσει πίεση στη Χαμάς και στις άλλες ομάδες των Παλαιστινίων να αποδεχθούν την κατάπαυση του πυρός. Το Ισραήλ ούτε θέλει ούτε μπορεί να ξαναγίνει δύναμη κατοχής στη Λωρίδα της Γάζας. Θέλει επιστροφή στην ηρεμία. Ισραηλινοί στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Χαμάς είναι τώρα σε θέση αδυναμίας. Οι προσπάθειές της να μεταφέρει τη μάχη στο Ισραήλ μέσω πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς με στόχο πόλεις ή μέσω της διείσδυσης μαχητών έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει.
Πώς θα τελειώσει αυτή η κρίση; Η κλασική λύση είναι μια προσωρινή εκεχειρία με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου. Αλλά σήμερα κουμάντο εκεί κάνει ο πραξικοπηματίας στρατηγός Αλ Σίσι που διώκει, βασανίζει και φυλακίζει τους ισλαμιστές. Και φυσικά μισεί τη Χαμάς, ένα από τα πιο γνήσια τέκνα της ιστορικής αιγυπτιακής «μητέρας-οργάνωσης», δηλαδή της (εκτός νόμου) Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
«Η μειονεκτική γεωγραφική θέση της Λωρίδας της Γάζας, που είναι σφηνωμένη μεταξύ της εχθρικής πια Αιγύπτου και του Ισραήλ, δεν πρόκειται να αλλάξει. Και ελλείψει οποιασδήποτε ευρύτερης ειρηνευτικής πρωτοβουλίας στον ορίζοντα, η αντίστροφη μέτρηση για την επόμενη έκρηξη βίας θα αρχίσει τη στιγμή που θα συμφωνηθεί μια εκεχειρία» καταλήγει ο Μάρκους.
