Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ ανέφερε σήμερα ότι είναι “σκεπτική” απέναντι στην ιδέα μιας στρατιωτικής επέμβασης στην Λιβύη προς το παρόν, υπογραμμίζοντας ότι η κατάσταση στην περιοχή εξελίσσεται κάθε ημέρα. Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι κριτικές στην απόφαση της γαλλίας να αναγνωρίσει ως νόμιμη κυβέρνηση το Συμβούλιο των αντικαθεστωτικών, ενώ αναλυτές επισημαίνουν το τραγικό δίλημμα μπροστά στο οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η Δύση, σε σχέση με μια στρατιωτική επέμβαση στην Λιβύη.
“Δοθείσης της σημερινής κατάστασης δε βλέπω μία πιθανή στρατιωτική επέμβαση” πρόσθεσε η καγκελάριος, κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά από συνάντηση ηγετών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Ακόμη, η καγκελάριος σημείωσε ότι οι επαφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους Λίβυους αντάρτες που πολεμούν τον Μουάμαρ Καντάφι δεν ισοδυναμούν με πλήρη αναγνώριση.
Στο μεταξύ ένας ανώτατος Γερμανός διπλωμάτης είχε τηλεφωνική συνομιλία με “τον υπουργό Εξωτερικών” του Εθνικού Συμβουλίου Μετάβασης, Άλι Αμπντελαζίζ αλ Ισάουι, το οποίο αποτελείται από την λιβυκή αντιπολίτευση.
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι “μία νέα λιβυκή κυβέρνηση πρέπει να προκύψει από τις εκλογές και πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική”. “Οι επαφές συνεχίζονται” προσθέτει.
Σύμφωνα με την κ. Μέρκελ, η ΕΕ συμφωνεί ότι ο Καντάφι πρέπει να παραιτηθεί άμεσα, καθώς και ότι οι κυρώσεις εναντίον του όπως το πάγωμα των λογαριασμών του, αναμένεται να δείξουν στον Λίβυο ηγέτη ότι δεν έχει πλέον την υποστήριξη της Ευρώπης.
“Κάθε ημέρα υπάρχει μία νέα κατάσταση”, δήλωσε.
Κάμερον: Επιβολή κυρώσεων στον πετρελαϊκό τομέα
Την ίδια ώρα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ζήτησε από την ΕΕ και την διεθνή κοινότητα να εξετάσει την επιβολή κυρώσεων στον πετρελαϊκό τομέα της Λιβύης.
“Αυτό το καθεστώς συνεχίζει να συγκεντρώνει τεράστια ποσά χρημάτων, και από το πετρέλαιο και πρέπει να εξετάσουμε αυτό το ζήτημα. Είναι ένα περίπλοκο ζήτημα αλλά η διεθνής κοινότητα πρέπει να το εξετάσει” πρόσθεσε ο πρωθυπουργός της Βρετανίας.
Απεσταλμένος του ΟΗΕ θα μεταβεί στην Τρίπολη
Ο νέος απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Λιβύη, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ιορδανίας, Άμπντουλ Ιλάχ Χάτιμπ, θα μεταβεί στην Τρίπολη της Λιβύης στις αρχές της επόμενης εβδομάδας και θα μεταφέρει τη διεθνή ανησυχία όσον αφορά την καταστολή των εξεγερμένων από το καθεστώς του Καντάφι, όπως δήλωσε σήμερα ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι-Μουν.
“Έδωσα εντολή στον αλ Χάτιμπ να μεταφέρει, με ξεκάθαρο τρόπο, την ανησυχία των Ηνωμένων Εθνών και της διεθνούς κοινότητας όπως αυτή εκφράστηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ”, δήλωσε ο Μπαν στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον νέο απεσταλμένο.
Στόχος είναι “να εκτιμηθεί η κατάσταση επί τόπου και να γίνουν σημαντικές διαβουλεύσεις με τις λιβυκές αρχές για την υπάρχουσα κατάσταση όσον αφορά την ανθρωπιστικό, τον πολιτικό και τον τομέα της ασφάλειας”, πρόσθεσε.
“Το μήνυμά μου είναι δυνατό και συνεπές. Η βία πρέπει να σταματήσει. Η ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να πάει σε όσους την έχουν ανάγκη. Όσοι είναι υπεύθυνοι για τη βία εναντίον πολιτών πρέπει να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους. Πρέπει να βρεθεί μία ειρηνική λύση”, υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
Σκληρή κριτική στον Σαρκοζί για την αναγνώριση των ανταρτών
Σκληρή κριτική, τόσο από ηγέτες κυβερνήσεων όσο και από τον διεθνή Τύπο, δέχεται ο Νικολά Σαρκοζί για την απόφασή του να αναγνωρίσει την ηγεσία των ανταρτών στη Βεγγάζη ως «οιονεί κυβέρνηση».
Η αναγνώριση μη εκλεγμένων και αυτοδιορισμένων ηγετών σε χώρες όπου μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος -σημειώνει ο Πάτρικ Κόκμπερν στην Ιντιπέντεντ- θυμίζει τον ιμπεριαλισμό του 19ου αιώνα, όταν οι Βρετανοί διάλεγαν τον ηγέτη του Αφγανιστάν με κριτήριο την πιθανότητα να συνεργαστεί μαζί τους. Μια τέτοια κίνηση έχει συνήθως κόστος. Οι ηγέτες που στηρίζονται από εξωτερικές δυνάμεις μπορεί να λαμβάνουν όπλα και χρήματα, αλλά η αξιοπιστία τους στο εσωτερικό δεν ενισχύεται. Στη Λιβύη, ο Καντάφι μπορεί πιο εύκολα σήμερα να χαρακτηρίσει τους αντιπάλους του όργανα των ξένων.
Αν πάλι η αναγνώριση των ανταρτών στη Βεγγάζη αποσκοπεί στο να παράσχει πολιτική κάλυψη για μια μελλοντική στρατιωτική επέμβαση, δύσκολα θα πείσει οποιονδήποτε ότι οι Λίβυοι είναι εκείνοι που λαμβάνουν τις αποφάσεις.
Αυτό που κάνει ακόμη πιο περίεργη την απόφαση της Γαλλίας, συνεχίζει ο Κόκμπερν, είναι ότι οι αμερικανικές επεμβάσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έδειξαν πόσο ολέθριες συνέπειες έχει η έλλειψη ενός αξιόπιστου εγχώριου ηγέτη. Το μόνο πράγμα που είναι γνωστό για την ηγεσία των ανταρτών στη Λιβύη είναι η πολυδιάσπαση και η αναποτελεσματικότητά της. Μέχρι τώρα, η κρίση στη Λιβύη έχει δείξει τη χαμηλή ποιότητα της ευρωπαϊκής ηγεσίας, η οποία υπόσχεται στον λιβυκό λαό πράγματα που δεν μπορεί να κάνει.
Το τραγικό δίλημμα της Δύσης για Λιβύη
Πράγματι, η Δύση βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα, σημειώνει ο Σάιμον Τάινταλ στην Γκάρντιαν. Αν επέμβει στη Λιβύη, η εξέγερση μπορεί να μετατραπεί σε έναν πόλεμο της Δύσης στη Μέση Ανατολή. Η ελευθερία της έκφρασης, η δημοκρατική αυτοδιάθεση και η εκδίωξη ενός μισητού δικτάτορα θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στις ανάγκες για περιφερειακή σταθερότητα, για τη διαφύλαξη των αποθεμάτων πετρελαίου, για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και για ανακοπή της εξόδου μεταναστών. Αυτό δεν θα είναι όμως απελευθέρωση, αλλά μια νέα αποικιοκρατία.
Αν πάλι η Δύση δεν επέμβει, και η επανάσταση πνιγεί στο αίμα, οι ηγέτες που εξέφρασαν με τόσο στομφώδη τρόπο την υποστήριξή τους προς τους εξεγερμένους θα γελοιοποιηθούν. Κανείς δεν θα τους εμπιστευτεί ξανά. Ίσως να εξαναγκαστούν μια μέρα να διαπραγματευτούν με έναν εκδικητικό Καντάφι. Όσο για τις εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, θα υποστούν βαρύ, ίσως και θανάσιμο πλήγμα.
Διαβάστε επίσης: Η Γαλλία αναγνώρισε το Εθνικό Λιβυκό Συμβούλιο