Οι διαδοχικές απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων, τόσο στους σιδηρόδρομους, όσο και στη Lufthansa, έχουν προκαλέσει την οργή πολιτικών από τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο.
Με αφορμή τις απεργίες, η γερμανική κυβέρνηση γνωστοποίησε ότι προωθεί νομοσχέδιο που προβλέπει τον περιορισμό των αρμοδιοτήτων των επαγγελματικών συνδικάτων. Με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση θέλει να καθιερώσει την αρχή «μια επιχείρηση, μια συλλογική σύμβαση εργασίας».
Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών περιελάμβανε εξαρχής σχετικές εισηγήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, το προωθούμενο νομοσχέδιο προβλέπει πως σε περίπτωση που σε μια επιχείρηση δραστηριοποιούνται περισσότερα συνδικάτα και δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, τότε τις διαπραγματεύσεις με τον εργοδότη τις διεξάγει το μεγαλύτερο συνδικάτο. Τα μικρότερα, που είναι συνήθως τα επαγγελματικά, θα πρέπει κατόπιν να υιοθετούν τον συμβιβασμό που έχει επιτευχθεί. Μια τέτοια ρύθμιση θα αφορούσε, π.χ., τα συνδικάτα των μηχανοδηγών τρένων, των πιλότων αλλά των νοσοκομειακών γιατρών.
Προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο;
Ήδη τα επαγγελματικά συνδικάτα έχουν ανακοινώσει ότι σε περίπτωση που ψηφιστεί σχετικό νομοσχέδιο θα προσφύγουν στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι ένας τέτοιος νόμος θα ερχόταν σε αντίφαση με το πνεύμα της συνδικαλιστικής ελευθερίας, δηλαδή, το δικαίωμα των συνδικάτων να διαπραγματεύονται με τους εργοδότες τα αιτήματα των εργαζομένων και εν ανάγκη να απεργούν για να τα διεκδικήσουν.
Όπως επισημαίνουν νομικοί αναλυτές, η άποψη αυτή στηρίζεται και από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης. Σε απόφασή του το 2010 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνδικαλιστική ελευθερία είναι πιο σημαντική από την αρχή που λέει ότι σε μια επιχείρηση θα πρέπει να ισχύει μια και μοναδική συλλογική σύμβαση.
