Τον κώδωνα του κινδύνου για τα «σοβαρά προβλήματα» που θα προκαλούσε μια έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση κρούει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Μόρις Όμπστφελντ τόνισε σήμερα ότι η πιθανότητα να ψηφίσουν οι Βρετανοί υπέρ του Brexit στο δημοψήφισμα του Ιουνίου είναι «πολύ πραγματική».
Ο Όμπστφελντ υποστήριξε ότι η προσφυγική κρίση στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τις τρομοκρατικές επιθέσεις των ακραίων ισλαμιστών, οδήγησαν σε μια «πλημμυρίδα εσωστρεφούς εθνικισμού» στην ήπειρο. «Μια εκδήλωση του εντεινόμενου εθνικισμού είναι η πολύ πραγματική πιθανότητα της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση» γεγονός που θα αποδειχθεί επιζήμιο για μια σειρά εμπορικών και οικονομικών συνεργασιών, είπε ο Όμπστφελντ μιλώντας στους δημοσιογράφους κατά την παρουσίαση των προβλέψεων του διεθνούς οικονομικού οργανισμού για την παγκόσμια οικονομία.
Το Brexit θα οδηγούσε επίσης σε «μακρές διαπραγματεύσεις» προκειμένου να βρεθεί ένα νέο μοντέλο συνεργασίας αλλά και σε «μια παρατεταμένη περίοδο αυξανόμενης αβεβαιότητας που θα μπορούσε να επιβαρύνει την εμπιστοσύνη και τις επενδύσεις», προειδοποιεί το ΔΝΤ.
Οι Βρετανοί θα ψηφίσουν στις 23 Ιουνίου εάν επιθυμούν να φύγει η χώρα τους από την ΕΕ, μια προοπτική που εγείρει ανησυχίες στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους αλλά και στους ηγέτες όλου του κόσμου.
Πέρα από την περίπτωση της Βρετανίας, το ΔΝΤ εκφράζει ανησυχίες για την αποδυνάμωση του ευρωπαϊκού ιδεώδους με φόντο τη μεταναστευτική κρίση και το κλείσιμο των συνόρων. «Η πολιτική ομοφωνία που στο παρελθόν στήριζε το ευρωπαϊκό σχέδιο βρίσκεται σε φάση αποσύνθεσης», είπε ο Όμπστφελντ.
Στην Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ, όπου πολλοί υποψήφιοι για τον Λευκό Οίκο τάσσονται υπέρ του προστατευτισμού, η πολιτική συζήτηση γίνεται ολοένα και περισσότερο «εσωστρεφής» και θα μπορούσε να μεταφραστεί σε «πιο εθνικιστικές πολιτικές», πρόσθεσε. Αυτού του είδους η ρητορική ευημερεί λόγω των «αυξανόμενων» εισοδηματικών ανισοτήτων και τις βαθιές αλλαγές που συνδέονται με την παγκοσμιοποίηση και οι οποίες «θεωρείται ότι ευνοούν τις ελίτ και αφήνουν τους υπόλοιπους στην άκρη».
«Ο φόβος της τρομοκρατίας διαδραματίζει επίσης κάποιον ρόλο», κατέληξε.
