Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κολ προειδοποιεί για την υπερβολική επιβάρυνση της Ευρώπης λόγω της υποδοχής των προσφύγων. «Η λύση βρίσκεται στις περιοχές που πλήττονται και όχι στην Ευρώπη. Η Ευρώπη δε μπορεί να αποτελέσει νέα πατρίδα για εκατομμύρια ανθρώπους ανά την υφήλιο που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης» γράφει ο Κολ στον πρόλογο της ουγγρικής έκδοσης του βιβλίου του «Από ανησυχία για την Ευρώπη».
Την ερχόμενη Τρίτη ο πρώην καγκελάριος θα συναντήσει τον ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτωρ Όρμπαν, ο οποίος ανήκει στους αυστηρότερους επικριτές της προσφυγικής πολιτικής της Άγκελα Μέρκελ. Εν τω μεταξύ ο Κολ επικρίνει και ο ίδιος τη γερμανίδα καγκελάριο, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται σε αυτή ονομαστικά.
Μεταξύ των άλλων αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασής της τον Σεπτέμβριο του 2015 να επιτρέψει το πέρασμα των προσφύγων από την Ουγγαρία στη Γερμανία. «Μονομερείς αποφάσεις, όσο πειστικές κι αν φαίνονται στον καθένα ξεχωριστά, αλλά και μεμονωμένες εθνικές πρωτοβουλίες θα πρέπει να ανήκουν στο παρελθόν» γράφει ο Κολ. Κι αυτό επειδή η Μέρκελ δεν συμφώνησε με τους ευρωπαίους εταίρους προτού λάβει τη σχετική απόφαση.
«Συμφωνώ με τον φίλο μου Βίκτωρ Όρμπαν»
Όσον αφορά τα ευρωπαϊκά θέματα, «είμαι σύμφωνος με τον φίλο μου Βίκτωρ Όρμπαν», τονίζει ο γερμανός πολιτικός, ενώ θεωρεί ότι λόγω της προσφυγικής κρίσης η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «κρίσιμη δοκιμασία»: εάν οπισθοχωρήσουμε «στον παλιό, εθνοκεντρικό τρόπο σκέψης η ειρήνη και η ελευθερία μας θα απειληθούν».
Ο Κολ εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι πλάι στον ανθρωπισμό η Ευρώπη «θα πρέπει να λάβει υπόψη και ζητήματα πολιτισμικού ενδιαφέροντος καθώς και ζητήματα ασφαλείας».
Οι πρόσφυγες «προέρχονται από διαφορετικές κουλτούρες. Επίσης ανήκουν κατά κανόνα σε άλλη πίστη και όχι στην ιουδαιοχριστιανική, η οποία έχει θέσει τις βάσεις των αξιών και της κοινωνικής μας τάξης». Το γεγονός αυτό «οδηγεί όπως είναι αναμενόμενο τους ιθύνοντες της πολιτικής σε διχογνωμίες αλλά και τους πολίτες στην ανασφάλεια: πρόκειται για την ίδια μας την ύπαρξη».
Παράλληλα ο Κολ συμβουλεύει τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προχωρήσουν «σε περισσότερη συνεργασία αντί για αντιπαράθεση, περισσότερη εμπιστοσύνη αντί για καχυποψία, σε περισσότερη αξιοπιστία και σεβασμό στις μεταξύ τους σχέσεις». Επιθυμεί επίσης «την ευρωπαϊκή ενοποίηση μέσα στην ποικιλία». Οι εθνικές ιδιαιτερότητες αξίζουν σεβασμό και αποτελούν πηγή πλούτου, γράφει ο Κολ.
