Πρόεδρος των ΗΠΑ και βαθύπλουτος επιχειρηματίας γίνεται; Μάλλον όχι, γιατί υπάρχει ο βάσιμος κίνδυνος σύγκρουσης συμφερόντων. Για να το αποφύγει ο Τραμπ θέλει να πάρει τα μέτρα του. Εάν το καταφέρει, είναι άλλο θέμα.
Όπως γράφει η Deutsche Welle με την εκλογή Τραμπ έσπασαν πολλά ταμπού. Ανάμεσα σε αυτά είναι ότι για πρώτη φορά θα πάρει τα ηνία εξουσίας ένας βαθύπλουτος επιχειρηματίας με πολλές δοσοληψίες με τη δικαιοσύνη. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα που φέρνει μαζί του παράλληλα με το προεδρικό αξίωμα είναι τεράστια. Με τις πολιτικές του αποφάσεις μπορεί να επηρεάσει την ομαλή πορεία της επιχειρηματικής του αυτοκρατορίας. Οι αναλυτές προειδοποιούν για μια άνευ προηγουμένου σύγκρουση συμφερόντων.
Και για να μην γίνει ο επιχειρηματίας Τραμπ ο μεγάλος κερδισμένος των αποφάσεων του προέδρου Τραμπ υπόσχεται ότι θα μεταβιβάσει τα ακίνητα και τις επιχειρηματικές μετοχές σε ένα ανεξάρτητο ίδρυμα καταπιστευτικής διαχείρισης της περιουσίας του με την επωνυμία Blind Trump, στο οποίο δεν θα έχει κανέναν έλεγχο. «Θα το κάνουμε με απόλυτα νόμιμο τρόπο» διαβεβαιώνει ο σύμβουλός του Μάικλ Κόχαν στο CNN. Βέβαια μια τέτοια επιλογή δεν είναι καθόλου πρωτόγνωρη. Πρόεδροι όπως ο Ρέηγκαν, ο Κλίντον ή ο Μπους επέλεξαν παρόμοιες λύσεις. Όμως αυτή τη φορά η κατάσταση είναι διαφορετική, γιατί επικεφαλής της Organization Trump, που είναι ο κεντρικός φορέας της αμύθητης περιουσίας του, θα είναι τα παιδιά του Ντον, Έρικ και Ιβάνκα. Δηλαδή ο έλεγχος θα παραμείνει στην οικογένεια που έχει στενούς δεσμούς με την πολιτική. Σύγκρουση συμφερόντων θεωρείται δεδομένη και σε άλλους τομείς.
Με μια πιο προσεκτική ματιά ή επωνυμία Blind Trust δεν είναι ακριβής, υποστηρίζει ο ειδήμων Νορμ Άιζεν από τη δεξαμενή σκέψης Brookings της Ουάσιγκτον. «Για να είναι σίγουρος κανείς ότι όντως ο Τραμπ δεν θα ασκεί έλεγχο, θα πρέπει κανονικά να ρευστοποιήσει την περιουσία του και να περάσει το προϊόν ρευστοποίησης σε ένα χαρτοφυλάκιο που θα χειρίζονται ανεξάρτητοι διαχειριστές, και στο οποίο ο Τραμπ δεν θα έχει πρόσβαση». Ένα τέτοιο μοντέλο που προτείνει ο Άιζεν είναι πρακτικά αδύνατο. Η δυσκολία έγκειται στο ότι η περιουσία του αποτελείται κυρίως από ακίνητα που συνήθως δεν φέρνουν χρήματα.
Πάντως μέχρι τώρα τα δείγματα γραφής αυτού του ανδρός δεν αφήνουν την εντύπωση ότι θα ήθελε να αποφύγει την ανάμειξη πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Στον προεκλογικό αγώνα αυτό έγινε σαφές με την υπόθεση του Πανεπιστημίου Τραμπ, που εξαπάτησε πολλούς ανθρώπους. Θα υπέθετε κανείς ότι δικαστική διαμάχη με φοιτητές, θα ήταν για έναν υποψήφιο πρόεδρο ένα επιχειρηματικό κεφάλαιο που θα ήθελε πολύ γρήγορα να κλείσει, όχι όμως για τον Τραμπ. Ήδη από τον περασμένο Ιούνιο δήλωσε ότι θα ξανανοίξει το πανεπιστήμιο, που είχε κλείσει το 2010 έπειτα από καταγγελίες για απάτη. Η διαμάχη προκάλεσε πάταγο μεσούντος του προεκλογικού αγώνα, όταν ο Τραμπ κατηγόρησε τον δικαστή Γκονζάλο Κουριέλ ότι μεροληπτεί σε βάρος του λόγω της μεξικανικής καταγωγής του. Όμως πρόκειται μόνο για την κορυφή του παγόβουνου ανάμεσα στους δικαστικούς αγώνες που φέρνει μαζί του στο οβάλ γραφείο από την καριέρα του ως επιχειρηματίας.
Σε αναλυτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας USA Today αναφέρεται ότι υπάρχουν ακόμη 75 ανοιχτές υποθέσεις εναντίον του Τραμπ. Στα τελευταία 30 χρόνια ο 70χρονος επιχειρηματίες έχει εμπλακεί σε 4.000 δικαστικές διεκδικήσεις. Αλλά και γεωπολιτικά το επιχειρηματικό του παρελθόν κρύβει κινδύνους. Οι σχέσεις του φτάνουν μέχρι τη Σαουδική Αραβία, τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα ή την Κίνα, χώρες που οι ΗΠΑ διατηρούν πολύπλοκες διπλωματικές σχέσεις. Με λίγα λόγια το ερώτημα εάν ο νέος πρόεδρος θα παίρνει αποφάσεις με γνώμονα το συμφέρον των αμερικανών πολιτών, είναι δικαιολογημένο. Ο εμπειρογνώμων νομικός Κεν Γκρος δεν κρύβει τον σκεπτικισμό του. «Θα βρίσκεται σχεδόν καθημερινά ενώπιον σύγκρουσης συμφερόντων», ανέφερε στη Washington Post.
