Η SZ δημοσιεύει άρθρο για το κυπριακό υποστηρίζοντας ότι η πραγματικότητα στο νησί είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μιας λύσης. Η FAZ εστιάζει στις φιλοδοξίες των Αλβανών της ΠΓΔΜ που θέλουν να είναι σαν τους Τουρκοκύπριους.
Όπως γράφει η Deutsche Welle, Süddeutsche Zeitung του Μονάχου δημοσιεύει ανάλυση για το κυπριακό με αφορμή τις διαπραγματεύσεις της Γενεύης. Ο ανταποκριτής της εφημερίδας αναφέρεται στους λόγους που θα συνέτειναν σε μια λύση του κυπριακού σήμερα. Η ΕΕ χρειάζεται μια επιτυχία μετά το βαρύ τραύμα του Brexit και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν θα μπορούσε να αναθερμάνει μέσω της επίλυσης τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας του. Αυτό όμως που αντιτίθεται στην ευνοϊκή πολιτική συγκυρία και τις μεγάλες προσδοκίες που εξέθρεψε η Γενεύη είναι η ίδια η πραγματικότητα στο νησί.
«Πάνω από 40 χρόνια διχοτόμησης έχουν δημιουργήσει τετελεσμένα. Ο εκτουρκισμός του Βορρά επεκτείνεται και στηρίζεται από ευλαβείς εποίκους που είναι πιστοί στην Άγκυρα. Οι κοσμικοί Τουρκοκύπριοι μετατρέπονται σε μειονότητα. Ο απογαλακτισμός από την Άγκυρα γίνεται όλο και πιο δύσκολος, τώρα μάλιστα που η Τουρκία εφοδιάζει μέσω αγωγού με πόσιμο νερό τα τουρκοκυπριακά εδάφη. Εξάλλου η Τουρκία δηλώνει ξεκάθαρα την παρουσία της με 35.000 στρατιώτες. Αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν έχει ανάγκη στο εσωτερικό τους ακραίους εθνικιστές που θα τον κατηγορούσαν για προδοσία, αν εγκατέλειπε τη Βόρεια Κύπρο.»
«Το νότιο τμήμα πάλι τα έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ καλά και χωρίς τον Βορρά, βγαίνει μάλιστα από την δημοσιονομική κρίση στηριζόμενο στις δικές του δυνάμεις. Υπολογίζεται ότι το 70% των Ελληνοκυπρίων δεν έχουν πατήσει το πόδι τους στο βόρειο τμήμα, παρά το ότι μπορούν να περάσουν άνετα τη διαχωριστική γραμμή. Αυτή η άρνηση οφείλεται εν μέρει στην περιφρόνησή τους για τον Βορρά που παριστάνει το κράτος.»
Και το συμπέρασμα του Γερμανού αναλυτή: «Ακόμα και αν τα σχέδια της Γενεύης εφαρμοστούν, δεν μπορεί να γίνει λόγος για μια πραγματική κοινή πορεία προς το μέλλον.»
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύει εκτενή ανταπόκριση του Μίχαελ Μάρτενς από την Αθήνα με τίτλο «Η ετοιμόρροπη πύλη του βαλκανικού διαδρόμου». Ο λόγος για την ΠΓΔΜ που έκλεισε τα σύνορα με την Ελλάδα τον Μάρτιο του 2016 για τους πρόσφυγες, πράγμα που ωστόσο δεν εμποδίζει 14.000 το μήνα να φθάνουν ακόμα και σήμερα στη Γερμανία. Η γερμανική εφημερίδα εστιάζει περισσότερο στην εσωτερική κατάσταση στα Σκόπια μετά τις εκλογές του Δεκεμβρίου και την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που έλαβε ο επί σειρά ετών πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι χωρίς ωστόσο να διαθέτει την πλειοψηφία στη βουλή.
«Με την καίρια παρέμβαση του πρωθυπουργού μιας γειτονικής χώρας, του Αλβανού Έντι Ράμα, τα τρία από τα τέσσερα αλβανικά κόμματα που μπήκαν στη βουλή και διαθέτουν 20 συνολικά έδρες υπέγραψαν ένα σύμφωνο με επτά αιτήματα που πρέπει να ικανοποιηθούν προκειμένου ένα αλβανικό κόμμα να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. Οι Αλβανοί δεν θέλουν πλέον να είναι μια προνομιούχος μειονότητα, αλλά μια ισότιμη εθνική ομάδα, όπως οι Τουρκοκύπριοι στην Κύπρο.»
Τα αιτήματα αυτά δυσκολεύουν ιδιαίτερα τον συντηρητικό Γρούεφσκι να συνεννοηθεί με τους Αλβανούς που δεν αποκλείεται να στραφούν τώρα για μια κυβέρνηση συνασπισμού στον Σοσιαλδημοκράτη Ζόραν Ζάεφ.
Ένα από τα επτά αιτήματα είναι και η αλλαγή της σημαίας της ΠΓΔΜ, ώστε να περιλαμβάνει και αλβανικά σύμβολα. Η FAZ παρατηρεί: «Η σημαία αυτή όμως, που είναι όντως όμορφη ή τουλάχιστον πρωτότυπη, δεν δείχνει κάποιο εθνικό, αλλά προς εκνευρισμό των Ελλήνων ένα ιστορικό σύμβολο, τον ήλιο της Βεργίνας που μπορεί να θαυμάσει κανείς στα πανάρχαια εμβλήματα της μακεδονικής δυναστείας στο εντυπωσιακό μουσείο της Βεργίνας. Τότε οι Αλβανοί δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί. Και πόσο μάλλον οι Σλαβομακεδόνες.»
