«Η Γερμανία βρίσκεται ενώπιον ενός φοβερού διλλήματος, είτε θα στηρίξει τα πιο αδύναμα μέλη της ευρωζώνης με ατελείωτα χρήματα των φορολογουμένων της, είτε θα σταματήσει το εγχείρημα της νομισματικής ένωσης. Η προσπάθεια εύρεσης μεσαίου δρόμου αποτυγχάνει» επισημαίνει στο βιβλίο του με τίτλο «Το τέλος της αλχημείας» o πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Βρετανίας, Μέρβιν Κινγκ, στο οποίο αναφέρεται εκτενώς γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.
«Η Γερμανία χρειάζεται υψηλότερους τόκους και ένα πιο ισχυρό ευρώ. Η Ιταλία και άλλες περιφερειακές χώρες χρειάζονται το αντίθετο.
Η ιδέα ότι όλα θα διορθωθουν μόνο όταν οι άλλες χώρες ακολουθήσουν τη Γερμανία είναι μύθος», γράφει ο Μέρβιν Κινγκ. Σημειώνει δε, πως «το γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα πλησιάζει το 8% του ΑΕΠ. Όποιος, όπως ο Σόιμπλε, επιχειρηματολογεί ότι αυτό βοηθά ολόκληρη την ευρωζώνη γιατί ισοσκελίζει το υπάρχον έλλειμμα κάπου αλλού, δεν έχει αντιληφθεί τις οικονομικές επιπτώσεις μιας νομισματικής ένωσης».
Ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, θεωρεί ότι και «η ευρωκρίση είναι απόρροια ενός μεγαλύτερου προβλήματος», το οποίο αποκαλεί «τρίλημμα της παγκόσμιας οικονομίας» και συνίσταται στην αμοιβαία ασυμβατότητα ανάμεσα στη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία και την οικονομική εμβάθυνση.
Ο Μάρβιν Κινγκ αφιερώνει ένα μεγάλο τμήμα του βιβλίου του στην αλχημεία του χρηματοπιστωτικού κλάδου και την ροπή των τραπεζών να δημιουργούν εικονική ρευστότητα. «Η ρευστότητα είναι μια απάτη. Σήμερα είναι εδώ, αύριο εξαφανίζεται. Μου θυμίζει μια όμορφη σαπουνόφουσκα».