Η οικονομική κρίση στην Τουρκία και την Αργεντινή με την κατακόρυφη πτώση των νομισμάτων τους είναι ενδεικτική του κινδύνου που ελλοχεύει και σε άλλες γοργά αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει ότι υπό πίεση βρίσκονται κυρίως εκείνες οι χώρες που το κράτος και οι επιχειρήσεις έχουν χρέη σε αμερικανικό δολάριο. «Η αύξηση των βασικών επιτοκίων από τη FED οδήγησε στην ανατίμηση του δολαρίου» σημειώνει. «Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες αυτές θα έχουν δυσκολίες να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους με το εθνικό νόμισμα. Εκτός αυτού τα δάνεια σε δολάρια ακριβαίνουν. Τέλος Μαρτίου του 2018 σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών BIZ τα δάνεια των γοργά αναπτυσσόμενων χωρών σε δολάρια ανέρχονταν σε 3,7 τρις δολάρια, 300 δις περισσότερα από ότι 12 μήνες πριν. Από την αρχή του χρόνου η τουρκική λίρα έχασε το 40% της αξίας της. Υπολογισμοί του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας κατέδειξαν ότι τα δάνεια τούρκων επιχειρηματιών σε ξένο νόμισμα κυμαίνονταν τέλος Μαΐου στα 337 δις δολάρια, ή 1525 δις λίρες Τουρκίας. Χθες ήταν 2.258 δις δολάρια».
Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Τουρκία ο σχολιαστής φιλοξενεί δηλώσεις οικονομολόγων που υποστηρίζουν ότι ναι μεν η κρίση του νομίσματός της δεν θα συμπαρασύρει σε μια μεγαλύτερη κρίση εμπιστοσύνης τις γοργά αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά λόγω του προέδρου Ερντογάν η Τουρκία θα νοιώσει την κρίση περισσότερο. «Ο αυταρχικός τρόπος διακυβέρνησης του τούρκου προέδρου αποδεικνύεται πολιτικά ριψοκίνδυνος. Επηρεάζει την νομισματική πολιτική για να εμποδίσει την αύξηση των επιτοκίων. Πόσο μεγάλοι είναι οι κίνδυνοι για τη γερμανική οικονομία είναι δύσκολο αυτήν την στιγμή να καταγράψει κανείς με νούμερα» υποστηρίζει η εφημερίδα.
Σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα την Αργεντινή ο σχολιαστής τη Süddeutsche Zeitung βάζει μηδέν στις κυβερνητικές επιδόσεις του πρώην πολυεκατομμυριούχου και ποδοσφαιρικού παράγοντα Μαουρίτσιο Μάκρι, ο οποίος, όπως υπενθυμίζει, κατέκτησε την εξουσία για να συμφιλιώσει τον λαό και να αναθερμάνει την οικονομία. «Η γονυκλισία στο ΔΝΤ έβγαλε στην επιφάνεια βαθιά ριζωμένους φόβους για αυστηρή πολιτική λιτότητας από την εποχή του 2001, 2002. Αυτό αποτέλεσε πλήγμα για την δημοτικότητά του εκτός του ότι δεν απέφερε τίποτα, αφού η ραγδαία υποτίμηση του πέσο συνεχίστηκε. Ο Μάκρι στην επικείμενη συνάντηση κορυφής του G20 στο Μπουένος Άιρες θέλει να εμφανιστεί ως παγκόσμιος παίκτης, τώρα όμως θα υποδεχθεί τους ισχυρούς του κόσμου ως ανήμπορος διαχειριστής ενός κράτους σε κρίση».
