Οι συζητήσεις σχετικά με την επιλογή του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·πρόκειται να ξεκινήσουν άμεσα μεταξύ των κυβερνήσεων και των θεσμικών οργάνων σε μηδενική βάση, δηλαδή δίχως έναν προαποφασισμένο κατάλογο υποψηφίων.
Όπως γράφει η Deutsche Welle, αυτό είναι το αποτέλεσμα της συζήτησης μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών, που ολοκληρώθηκε χθες αργά το βράδυ. Βασικός στόχος αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα είναι να γίνει η επιλογή του διαδόχου του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 20 και 21 Ιουνίου, ώστε στη συνέχεια να κληθεί η Ευρωβουλή να τον εγκρίνει στα μέσα Ιουλίου.
Η χθεσινή απόφαση για τη διαδικασία που έπεται, την οποία παρουσίασε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ στην ουσία καταργεί τη διαδικασία που είχαν ακολουθήσει το 2014, όταν οι πολιτικές «οικογένειες» της ευρωβουλής είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους ότι αυτή που θα κέρδιζε τις περισσότερες έδρες στις εκλογές θα εξέλεγε και τον πρόεδρο της Κομισιόν. Κέρδισε τότε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και επέλεξε για πρόεδρο τον κ. Γιούνκερ.
Η διαδικασία αυτή καταργείται πλέον με απαίτηση πάνω από 10 ευρωπαίων ηγετών. Συνεπώς η πρώτη πολιτική «οικογένεια» στις ευρωεκλογές της Κυριακής, η οποία ήταν και πάλι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δεν μπορεί να εκλέξει αυτή τη φορά αυτόματα ως πρόεδρο της Κομισιόν τον υποψήφιό της Μάνφρεντ Βέμπερ. Δεν υπάρχει πλέον καμία αυτόματη επιλογή, αλλά ούτε και αποκλεισμός, δήλωσε ο κ. Τουσκ μετά τη λήξη της συνεδρίασης.
Πάντως πολλοί ηγέτες, κυρίως φιλελεύθεροι και σοσιαλιστές, δεν επιθυμούν την προώθηση του κ. Βέμπερ στην προεδρία της επιτροπής, θεωρώντας ότι δεν διαθέτει την απαραίτητη πολιτική εμπειρία. Από την πλευρά της και η ευρωβουλή επιμένει, όπως δήλωσε χθες ο πρόεδρός της Αντόνιο Ταγιάνι, στη συνέχιση της διαδικασίας του 2014, ώστε η μεγαλύτερη πολιτική «οικογένεια» να εκλέγει τον πρόεδρο της Κομισιόν. Παρόλα αυτά η εκτίμηση είναι πως δεν θα καταφέρει να αλλάξει την χθεσινή απόφαση των ηγετών, οι οποίοι θέλουν να έχουν αυτοί το πάνω χέρι στην επιλογή του προσώπου. Επιπλέον η διεκδίκηση αυτή δεν βρίσκει την ευρωβουλή ενωμένη: οι Φιλελεύθεροι, οι οποίοι είναι η τρίτη σε αριθμό εδρών πολιτική δύναμη, διαχώρισε τη θέση της από τις υπόλοιπες.