Ανατροπές με νέους πρωταγωνιστές, νέες συμμαχίες και big players
«Η αμερικανική κυβέρνηση θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο, με την υποτίμηση του δολαρίου», έλεγε σχετικά πρόσφατα ο κορυφαίος αναλυτής μακροοικονομίας Hugh Hendry. Αυτή τη φράση, ότι «τίποτα δεν θα είναι ίδιο πια», την ακούμε (ή διαβάζουμε) πολύ καιρό τώρα, μετά από το ξέσπασμα της πανδημίας. Και, η αλήθεια είναι πως από τα πρώτα “δείγματα” μετά το σταδιακό άνοιγμα από το lockdown, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως το οικονομικό και επιχειρηματικό status του πλανήτη αλλάζει δραματικά, με τις αλλαγές να φαίνονται στο παγκόσμιο εμπόριο και τους κρίκους της διεθνούς εφοδιαστικής αλυσίδας.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η πανδημία του κορωνοϊού είναι η εύκολη απάντηση. Στην πραγματικότητα, ο Covid-19 ήταν απλά το triggering για να επιταχυνθεί η μετάβαση στο επόμενο στάδιο του κύκλου της οικονομίας, αλλά και να μετασχηματιστούν βασικοί τομείς της στο παγκόσμιο σκηνικό. Παρακάτω, αναλύονται οι βασικοί παράγοντες που μετασχηματίζουν τον κόσμο, οικονομικά, επιχειρηματικά και όχι μόνο…
1: Το “boiling point”
Στη διάρκεια της ιστορίας συντελούνται διαρκώς γεωοπολιτικές ανακατατάξεις, όμως τώρα, είναι πασιφανές πως βρισκόμαστε κοντά στο “boiling point”. Μετά τις «πορτοκαλί επαναστάσεις» και τον εμφύλιο στη Συρία, τα πράγματα έγιναν πιο σαφή και η διπλωματική γλώσσα πιο αιχμηρή. Στη Λιβύη, για παράδειγμα, φαίνεται ότι υπάρχει αυτό το διεθνές boiling point με δύο βασικούς πόλους να διεκδικούν το «πάνω χέρι» στην επιρροή σε ζώνες, οι οποίες χαρίζουν ενεργειακό αβαντάζ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους έχουν κάνει σαφή την αντίρρησή τους να αποτρέψουν την ανύψωση της Κίνας σε παγκόσμια δύναμη και βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με τη Ρωσία, κάτι που φάνηκε από τον «πόλεμο τιμών και όγκου» στο πετρέλαιο. Από την άλλη, η Κίνα βλέπει το Χονγκ Κονγκ, το εμπορικό της «όπλο» να κλονίζεται συθέμελα και την επιρροή της σε αυτό να κινδυνεύει.
Αλλά, ακόμα και οι συμμαχίες, βρίσκονται εν κινδύνω. Με τη Γαλλία να αποχωρεί από δραστηριότητες του ΝΑΤΟ, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά της προς την Τουρκία, ο γ.γ. του Οργανισμού Jens Stoltenberg, λέει προφητικά ότι «οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε την ερχόμενη δεκαετία είναι μεγαλύτερες από αυτές που μπορεί, οποιοσδήποτε από εμάς να αντιμετωπίσει μόνος», αναγνωρίζοντας τα ρήγματα στη Συμμαχία και ιδιαίτερα αυτό μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης. Αμερικανοί αναλυτές επισημαίνουν ότι «αυτό που είναι σαφές, είναι ότι η Κίνα θεωρεί την Ευρώπη κρίσιμο παράγοντα στην προσπάθειά της να αποκτήσει παγκόσμια επιρροή. Λιγότερο σαφές είναι το πού θα προσγειωθεί η Ευρώπη όταν τα νέα γεωπολιτικά κομμάτια μπουν στη θέση τους – και τι είδους Ευρώπη θα είναι αυτή». Ποιος θα είναι ο παγκόσμιος ηγέτης του αύριο και ποιοι οι σύμμαχοί του; Ποιος θα κάνει το ενεργειακό κουμάντο; Ποιος θα έχει τις μεγαλύτερες ζώνες επιρροής και θα καθορίζει την παγκόσμια οικονομία; Οι συσχετισμοί αλλάζουν…
2: Το δολάριο
Ο Hugh Hendry λέει ότι το ευρύ sell-off του Μαρτίου, όπου οι διεθνείς αγορές κατέρρευσαν στο αποκορύφωμα των φόβων για τον κορωνοϊό, οφειλόταν κατά μέρος σε επενδυτές που έπρεπε να πουλήσουν assets ώστε να δημιουργήσουν δολάρια και να επαναχρηματοδοτήσουν χρέος. Κατά τον ίδιο, η λύση στα προβλήματα που έφερε η πανδημία, είναι η απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης «να αλλάξει τον κόσμο», όπως λέει, υποτιμώντας το βασικό νόμισμα του πλανήτη, το δολάριο (κάτι που μπορεί να κάνει και «απλά» τυπώνοντας μαζικά). «Για να σταματήσουμε αυτές τις περιοδικές φλόγες, θα ήταν καλύτερο να μη στοχεύουμε τις τιμές των ομολόγων, αλλά αντίθετα να στοχεύσουμε την πραγματική αξία του δολαρίου». Μάλιστα περιγράφει το δολάριο ως «το νέο gold standard» που θα ήταν καλύτερο να υποτιμηθεί, κάτι που θα ήταν «τρομερά bullish» για τις μετοχές. Ο ίδιος προτείνει υποτίμηση του δολαρίου στο 70 ή 60 του dollar index (δείκτης που μετρά την αξία του νομίσματος σε σχέση με ανταγωνιστικά του), το οποίο την Τρίτη ήταν στα 97,728.
3: Ανακατατάξεις σε αγορές – οικονομίες
Ξεχάστε ό,τι ξέρατε: Μετά από 31 ολόκληρα χρόνια, η τουρκική οικονομία υποβαθμίζεται συνεχώ, κινδυνεύοντας με αφαίρεσή της από την κατηγορία των αναδυόμενων αγορών και να χαρακτηριστεί παραμεθόριος αγορά (frontier), ή ειδική αγορά που δεν ανήκει σε κανένα δείκτη. Λόγω του ιδιωτικού της χρέους και των νομισματικών της προβλημάτων, η χώρα μπορεί να αφαιρεθεί από τον δείκτη των 26 αναδυόμενων αγορών και να προστεθεί δίπλα σε λιγότερο ανεπτυγμένες όπως το Βιετνάμ και το Μαρόκο.
Την ίδια ώρα, οι αναλυτές της BoA, Kamal Sharma και Μαρία Κυριάκου, σε έκθεσή τους αναφέρουν ότι η βρετανική λίρα συμπεριφέρεται σαν νόμισμα αναδυόμενης αγοράς, λόγω του Brexit και των συνθηκών ρευστότητας. Οι αναλυτές αναφέρουν ότι «το Brexit πιθανότατα θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αναλυτές βλέπουν τη λίρα». Αρκετά πιο μακριά, στην Ασία, το ΔΝΤ βλέπει αργή και δύσκολη ανάπτυξη για πολλές αναδυόμενες οικονομίες που δεν έχουν δημοσιονομικά «όπλα» να χρηματοδοτήσουν την ανάκαμψη. Γι’ αυτό και η οικονομία της Ασίας θα συρρικνωθεί φέτος για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία…
4:Tech vs oil
Στο επιχειρηματικό σκηνικό, τα πράγματα έχουν ήδη αλλάξει. Βλέπουμε παραδοσιακούς κολοσσούς, όπως αεροπορικές, αυτοκινητοβιομηχανίες, πετρελαϊκές, τουριστικές, εταιρίες κρουαζιέρας να καταρρέουν. Και στον αντίποδα, εταιρίες τεχνολογίας, όπως η Zoom, βιοϊατρικής, όπως η Astra-zeneca, να είναι οι καινούριοι big players. Με το επιχειρηματικό τοπίο να αλλάζει, η κορυφή και… ο πάτος στους παγκόσμιους πρωταγωνιστές του επιχειρείν αλλάζει. Μαζί και η στόχευση των επενδυτών.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ