Μη ικανοποιημένος με την ανάκτηση της Αγίας Σοφίας για να τη μετατρέψει σε τζαμί, ο νεοσουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θέλει τώρα να εκδικηθεί τη ναυμαχία της Ναυπάκτου; διερωτάται ο Philippe Gélie, σε σχετικό αφιέρωμα της γαλλικής εφημέριδας Le Figaro.
Όπως αναμεταδίδει η «Καθημερινή», το δημοσίευμα αναφέρει: «Το ναυτικό του παρελαύνει στην ανατολική Μεσόγειο κανονιοβολώντας, σε μια εποχή που οι εντάσεις με την Ελλάδα βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους. Οι δύο γειτονικές χώρες, ιστορικοί αντίπαλοι, αγωνίζονται για την εκμετάλλευση πλούσιων υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, αναζωπυρώνοντας μια αρχαία διαμάχη, για την έκταση των αντίστοιχων ηπειρωτικών εδαφών τους. Στα ανοιχτά της Κύπρου, οικονομικά οφέλη και θέματα κυριαρχίας δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ. “Η παραμικρή σπίθα θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια καταστροφή”, προειδοποιεί ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Heiko Maas».
«Πρόκειται να γίνουμε μάρτυρες του πρώτου πολέμου, δύσκολα νοητό, μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ;», είναι το δεύτερο ερώτημα που θέτει ο αρθρογράφος, προσθέτοντας ότι o Ερντογάν «προκαλεί στους Ευρωπαίους να είναι έτοιμοι να «θυσιάσουν» όσους “μάρτυρες” και αυτός».
Σύμφωνα με τον Gélie, o εθνικιστικός λαϊκισμός ισλαμιστικού τύπου του Τούρκου προέδρου «τον ωθεί συνεχώς να κάνει νέους εχθρούς, μεταξύ των οποίων οι Έλληνες και Γάλλοι “άπληστοι και ανίκανοι ηγέτες” εμφανίζονται τώρα σε εξέχουσα θέση».
Στη συνέχεια, τονίζει πως ο κατάλογος των κακών του κινήσεων του Ερντογάν αυξάνεται. Σε αυτόν ανήκουν:
– ο μεταναστευτικός εκβιασμός εναντίον της Ευρώπης,
– η κατοχή της βόρειας Συρίας εναντίον των Κούρδων,
– η ένοπλη παρέμβαση στη Λιβύη
– η αγορά ενός ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος, «κάτω από τη μύτη» των Αμερικανών καθώς και
– η εσωτερική καταστολή, η οποία οδήγησε χιλιάδες Τούρκους στη φυλακή και κόστισε τη ζωή της δικηγόρου, Ebru Timtik, μετά από απεργία πείνας 238 ημερών.
Για τη Γαλλία, δεν μπορεί να υπάρξει ισοδυναμία μεταξύ των τουρκικών αδικημάτων και των θαλασσίων αξιώσεων, ενίοτε υπερβολικών, της Ελλάδας, συνεχίζει ο Gélie, προσθέτοντας ότι ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν «θέλει το ΝΑΤΟ να έχει το θάρρος να μιλήσει στον αυτοκράτορα της Άγκυρας και η ΕΕ να επιδείξει αρκετή αυστηρότητα για να τον συμμορφώσει». Επιπλέον, εξηγεί πως «στο ντουέτο του με την Καγκελάριο, ο Γάλλος παίζει το χαρτί ενός επιδεικτικού μιλιταρισμού, ενώ η Angela Merkel υποστηρίζει ένα νηφάλιο διάλογο», υπογραμμίζοντας, παράλληλα, ότι «το σχέδιό τους για έξοδο από μία επικίνδυνη κλιμάκωση είναι τερματισμός χωρίς καθυστέρηση των στρατιωτικών προκλήσεων και θέσπιση ενός μορατόριουμ για την εξερεύνηση σε αμφισβητούμενα ύδατα. Κανείς δεν τα έχει πει καλύτερα μέχρι τώρα».
