Η μέχρι τώρα στάση της Γερμανίδας Καγκελάριου, Άγκελα Μέρκελ προς το ελληνικό ζήτημα και ο τρόπος που αντιμετώπιζε τα πράγματα ίσως γίνει και η αιτία της πτώσης της από την Γερμανική Κυβέρνηση.
Η πρωτοφανή καταβαράθρωση για τους Φιλελεύθερους του υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, ολοκληρώθηκε ακόμα μια κρίσιμη πολιτική και εκλογική αναμέτρηση, αυτή τη φορά στις περιφερειακές κάλπες στο Βερολίνο.
Αυτή ειδικά η αναμέτρηση θεωρήθηκε από πολλούς ιδιαίτερα κρίσιμη, όχι μόνο για τη γερμανική πολιτική σκηνή αυτή καθ’ αυτή, όσο για την Ευρώπη, για την Ευρωζώνη, για το ευρώ, ακόμα και για την Ελλάδα. Και πράγματι ήταν…
Κάτι που μεταφράζεται και στην εκλογική συντριβή των Φιλελεύθερων του Ρέσλερ, που για πρώτη φορά δεν μπαίνουν στο τοπικό Κοινοβούλιο και πλέον απειλούνται ανοικτά με καταβαράθρωση ακόμα και στις εθνικές εκλογές που απέχουν μεν δύο χρόνια, αλλά και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους για να «πιάσουν» το εκλογικό μέτρο συμμετοχή τους στη νέα Bundestag!
Συντεταγμένη χρεωκοπία της Ελλάδας
Στην Γερμανία το κλίμα είναι αρνητικό για τη χώρα μας, χαρτί που χρησιμοποίησε με επιδέξιο τρόπο ο πρόεδρος των Φιλελεύθερων Φίλιπ Ρέσλερ, ειδικά όταν ανέβασε τις τελευταίες ημέρες τους τόνους έναντι της Ελλάδας, επανέφερε τη συζήτηση περί συντεταγμένης χρεωκοπίας.
Την ίδια ώρα που και η δύναμη των Σοσιλαδημοκρατών, που ναι μεν εμφανίζουν μια ευρωσκεπτικιστική στάση, αλλά πολύ πιο ήπια διατυπωμένη και με εναλλακτικές προτάσεις όπως το ευρωομολόγο, μειώθηκε κατά περίπου 2 ποσοστιαίες μονάδες όταν οι κάλπες μεταφέρθηκαν από την περιφέρεια και τις εργατικές περιοχές της Γερμανίας στην πρωτεύουσα.
Εκεί όπου οι ψηφοφόροι θεωρητικά είναι πιο ενήμεροι των καταστάσεων διεθνώς, και πάντως κατανοούν τη σημασία που έχει για τη χώρα τους το ευρώ και η νομισματική ένωση.
Αυτή ακριβώς η διαπίστωση όμως και το γεγονός πως το κόμμα των Φιλελεύθερων απειλείται με αφανισμό, ίσως επιταχύνει τις εξελίξεις και αλλάξει δραματικά τα δεδομένα.
Η θέση του Σόιμπλε και των αναλυτών
Μάλιστα πριν από την αναμέτρηση στο Βερολίνο ο υπουργός Οικονομικών της χώρας κ. Σόιμπλε, είχε ανοικτά διαφωνήσει με τον κ. Ρέσλερ κι είχε δημόσια αναρωτηθεί για τη σκοπιμότητα συνύπαρξης του CDU των Χριστιανοδημοκρατών με ένα κόμμα που δεν θα διστάσει να κλιμακώσει την αντιευρωπαϊκή του προπαγάνδα για να σώσει την ύπαρξή του στον πολιτικό χάρτη.
Από την πλευρά τους οι Γερμανοί πολιτικοί αναλυτές φαίνεται να συντάσσονται με την άποψη του Σόιμπλε, καθώς ήδη εκτιμούν ότι οι Φιλελεύθεροι θα κλιμακώσουν το «προφίλ» του κόμματος που μάχεται κατά της Ευρώπης των «δανειζόμενων» και υπέρ της Γερμανίας των «φορολογούμενων» που πληρώνουν τα σπασμένα τρίτων.
Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει ακόμα και σε κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού, ενώ ήδη ο γενικός γραμματέας του κόμματος των Φιλελευθέρων, Αν.Λίντνερ, τόνισε ότι «το κόμμα θα επιμείνει στην πολιτική του όσον αφορά την ευρωκρίση καθώς εκτιμά ότι σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα ‘δεν μπορείς να επηρεάζεσαι από μια εκλογική αναμέτρηση»!
Δημοσκόπηση υπέρ των ακραίων φωνών κατά της ΕΕ
Και σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί μια δημοσκόπηση στη Bild, που κάνει λόγο για την πιθανότητα να «επιβραβευθούν» τελικώς στις κάλπες οι ακραίες φωνές κατά της ΕΕ.
Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα αναφέρεται σε μια δημοσκόπηση του ινστιτούτου Emnid, που δείχνει πως ένα κόμμα με ευρωσκεπτικιστικές θέσεις θα έβρισκε ισχυρή υποστήριξη στο εκλογικό σώμα της Γερμανίας εφόσον συνεχιστεί η αναταραχή στους κόλπους του ευρώ επί μακρόν.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, σε δείγμα 500 Γερμανών, το 40% θα εξέταζε το ενδεχόμενο να ψηφίσει ακριβώς ένα τέτοιο κόμμα.
Στο κενό όλες οι πολιτικές;
Το κλίμα της παραζάλης που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην γερμανική πολιτική σκηνή οδηγεί τις εξελίξεις σε τεχνητή πολιτική κρίση και ίσως και σε πρόωρες εκλογές, πριν το 2013, γεγονός που σηματοδοτεί πως η όλη προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη περνάει σε μιαν άλλη φάση.
Με τα σημερινά δεδομένα και τις ισορροπίες δυνάμεων η κυρία Μέρκελ δεν έχει εξασφαλισμένη την διατήρηση της εξουσίας. Και οι ανερχόμενοι Σοσιαλδημοκράτες ήδη μιλάνε για ευρωομόλογα, υπερυπουργεία Οικονομικών και οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ.
