Η Maritza είναι γιατρός από τη Βενεζουέλα και εργάζεται με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για να βελτιώσει την πρόσβαση των γυναικών και των μωρών τους στην υγειονομική περίθαλψη. Όταν μια νεαρή γυναίκα φτάνει στην κλινική, ξέρει ότι η ομάδα θα πρέπει να ενεργήσει πολύ γρήγορα για να σωθούν και εκείνη και το μωρό της.
Ήταν 38 εβδομάδων έγκυος, ίσως 39. Πολύ κοντά στον τοκετό. Έφτασε στο κέντρο υγειονομικής περίθαλψης όπου δούλευα, σε μια απομακρυσμένη περιοχή της πολιτείας Sucre, στη Βενεζουέλα.
Η γυναίκα είχε πόνους στην κοιλιά και σαν γιατρός η άμεση σκέψη μου ήταν ότι βρισκόταν στα πρώτα στάδια του τοκετού.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Καθώς η νοσηλεύτρια και εγώ την εξετάσαμε, διαπιστώσαμε ότι αυτή η γυναίκα είχε υψηλό πυρετό. Ήταν εξαιρετικά αφυδατωμένη. Βρισκόταν σίγουρα σε διαδικασία τοκετού, αλλά κάτι άλλο δεν πήγαινε καλά.
Η ελονοσία είναι ενδημική σε πολλές περιοχές της Βενεζουέλας, συμπεριλαμβανομένης αυτής. Κάναμε ένα γρήγορο τεστ. Βγήκε θετικό.
Στις έγκυες γυναίκες, η ελονοσία θεωρείται επείγουσα μαιευτική ανάγκη γιατί μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στο νεογέννητο. Για να μειωθούν οι κίνδυνοι, η γυναίκα θα έπρεπε να έχει ήδη λάβει θεραπεία για την ελονοσία, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που η γυναίκα αυτή ερχόταν στο κέντρο υγείας.
Και το μωρό ερχόταν σύντομα.
Καθώς βιαζόμασταν να κάνουμε ό,τι ήταν απαραίτητο, το μυαλό μου πήγε πίσω σε μια άλλη νεαρή γυναίκα με ελονοσία, την οποία είχα φροντίσει πολλά χρόνια πριν.
Ένα παλιότερο περιστατικό
Στη Βενεζουέλα, όταν κάποιος αποφοιτεί από την ιατρική σχολή, η πρώτη του δουλειά είναι πάντα ένα χρόνο σε μια αγροτική περιοχή, όπου συχνά δεν υπάρχει μεγάλη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.
Στη δική μου περίπτωση βρισκόμουν σε μια πραγματικά απομακρυσμένη αυτόχθονη κοινότητα στο νότο της χώρας. Ήμουν η μόνη γιατρός εκεί, φρέσκια από την ιατρική σχολή, όταν ξέσπασε ελονοσία. Είμαι από το Καράκας, την πρωτεύουσα της Βενεζουέλας, επομένως δεν είχα μεγάλη εμπειρία από τροπικές ασθένειες εκείνη την εποχή.
Μια νεαρή γυναίκα μπήκε στην κλινική.
Είχε υψηλό πυρετό. Φοβόταν να έρθει στην κλινική επειδή ο πατέρας της είχε πεθάνει πρόσφατα με παρόμοια συμπτώματα.
Αυτή η νεαρή γυναίκα είχε πολύπλοκη ελονοσία, μια επικίνδυνη κατάσταση. Χρειαζόταν εντατική φροντίδα, αλλά σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος, δεν είχα τα μέσα για τη θεραπεία της, ούτε καν μπορούσα να τη μεταφέρω σε νοσοκομείο με κατάλληλες εγκαταστάσεις.
Μετά από μια μακρά και δύσκολη νύχτα, προσπαθώντας να τη σταθεροποιήσω με ό,τι μέσα διαθέταμε, κατάφερα τελικά να κανονίσω τη μεταφορά της σε νοσοκομείο. Ήταν 3:00 τα ξημερώματα.
Δυστυχώς, πέθανε στο δρόμο.
Συμπληρώνοντας το κενό
Εκείνη η στιγμή άλλαξε τη ζωή μου. Μέχρι εκείνο το σημείο, είχα προγραμματίσει την καριέρα μου. Επρόκειτο να κάνω το αγροτικό μου και μετά να ξεκινήσω επιπλέον εκπαίδευση για να γίνω χειρουργός.
Ωστόσο, ήξερα ότι αν αυτή η γυναίκα είχε καλύτερη πρόσβαση στη φροντίδα, θα μπορούσε να ζήσει. Δεν μπορούσα να σταματήσω να το σκέφτομαι. Ετσι, έκανα νέα πλάνα. Ήθελα να εργαστώ για να καλύψω το κενό που υπήρχε στην ιατρική περίθαλψη για κοινότητες σαν τη δική της.
Αφού τελείωσα το αγροτικό μου, συνέχισα να δουλεύω με ιθαγενείς κοινότητες. Τελικά, ξεκίνησα στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Αυτή μου η επιλογή με έφερε τώρα στο Sucre, σε ένα άλλο μικρό κέντρο υγείας και σε μια άλλη νεαρή γυναίκα ασθενή με ελονοσία.
Μια διαφορετική έκβαση
Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τώρα έχω χρόνια εμπειρίας στη διαχείριση τροπικών ασθενειών. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προσέφεραν ένα ασθενοφόρο, ώστε οι παραπομπές να γίνονται με ασφάλεια όταν χρειαστεί.
Γρήγορα συντονιστήκαμε με το νοσοκομείο που υποστηρίζεται από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στην πρωτεύουσα της πολιτείας, Carupano.
Χάρη στη διόδο παραπομπής που έχουν δημιουργήσει οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, η γυναίκα μπήκε στο ασθενοφόρο και έφτασε έγκαιρα στο νοσοκομείο.
Υπήρχαν επιπλοκές με το μωρό όταν γεννήθηκε και πέρασε χρόνο στη ΜΕΘ, αλλά τελικά είχαμε μια υγιή μαμά και ένα υγιές μωρό.
Μικρές αλλαγές
Το πρόγραμμα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο οποίο συμμετείχα στο Sucre εστιάζει στην αναπαραγωγική και σεξουαλική υγεία, με στόχο τη μείωση των ποσοστών μητρικών και νεογνικών θανάτων. Νωρίτερα, οι ομάδες μας στην πολιτεία είχαν επικεντρωθεί ειδικά στην ελονοσία και εξακολουθούσαμε να προσφέρουμε θεραπεία για την ελονοσία στην υγειονομικές δομές της Βενεζουέλας στην περιοχή.
Αν δεν ήμασταν εκεί για αυτή τη γυναίκα, ή αν δεν ήταν εκεί το ασθενοφόρο, ή αν το νοσοκομείο δεν είχε τους πόρους, το μωρό πιθανότατα θα είχε πεθάνει πριν φτάσει στο νοσοκομείο και η μητέρα θα είχε επιπλοκές που θα απειλούσαν τη ζωή της.
Από πολλές απόψεις αυτά είναι μικρά πράγματα – μια σειρά φαρμάκων για την ελονοσία, μια βελτιωμένη διαδικασία για παραπομπές στο νοσοκομείο – αλλά πραγματικά μου έδειξε τον τεράστιο αντίκτυπο που μπορούν να έχουν τα μικρά πράγματα για να σώσουν μία ανθρώπινη ζωή.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρεμβαίνουν στη Βενεζουέλα από το 2015. Τα νοσοκομεία της χώρας δεν διαθέτουν αρκετό προσωπικό, προμήθειες και βασικές υπηρεσίες και οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στηρίζουν το σύστημα υγείας, παρέχοντας γενική και εξειδικευμένη υγειονομική περίθαλψη.
Το μεγαλύτερο μέρος των προγραμμάτων τους εστιάζει στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και στους εμβολιασμούς. Διανέμουν επίσης φάρμακα σε ασθενείς και δομές υγείας, εκπαιδεύουν εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, ενώ αναβαθμίζουν και τις υποδομές των εγκαταστάσεων υγείας (διαχείριση απορριμμάτων, διανομή νερού και αποχέτευση).
Σε πολιτείες με υψηλά ποσοστά ελονοσίας, συνεχίζουν τα προγράμματα πρόληψης και θεραπείας, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα μία σημαντική μείωση των κρουσμάτων. Το 2021 αντιμετώπισαν 400 περιστατικά ελονοσίας, πραγματοποίησαν 5.290 ατομικές συνεδρίες ψυχικής υγείας, 15.800 ενημερωτικές συνεδρίες για την αντισύλληψη, ενώ φρόντισαν και 400 ανθρώπους που είχαν υποστεί σεξουαλική βία.
Πηγή: news247.gr
