Η ταχύτατη και άναρχη δόμηση του Κουίνσλαντ μεγέθυνε την καταστροφή που προκάλεσαν οι πλημμύρες των τελευταίων ημερών στην πολιτεία αυτή της βορειοανατολικής Αυστραλίας, εκτιμούν σήμερα εμπειρογνώμονες.
Με την ανάπτυξη της πρωτεύουσας του Κουίνσλαντ και την επέκταση των προαστίων, οι εκτάσεις με πράσινο που απορροφούν τα νερά της βροχής αντικαταστάθηκαν από εκτάσεις από τσιμέντο, ενώ κτίρια κατασκευάστηκαν σε ευάλωτες περιοχές.
“Εάν παρατηρήσετε το Γκολντ Κόουστ, στα περίχωρα του Μπρισμπέιν, στα τελευταία 10 με 20 χρόνια έχει σημειωθεί μια τεράστια αύξηση του αριθμού των κτιρίων και των σκληρών επιφανειών”, δήλωσε ο Ρομπ Ροτζίμα ειδικός αστικού σχεδιασμού στο Royal Melbourne Institute of Technology.
Η περιοχή του Μπρισμπέιν έχει ένα από τά μεγαλύτερα επίπεδα ανάπτυξης στη χώρα: ο πληθυσμός της αυξήθηκε κατά μισό εκατομμύριο από το 1986 ως το 2007 και οι εμπειρογνώμονες περιμένουν ότι θα κατασκευαστούν 145.000 νέες κατοικίες ως το 2016. Το Μπρισμπέιν αριθμεί δυο εκατομμύρια κατοίκους και ο πληθυσμός του αυξάνεται κατά 3% ετησίως.
Ήδη από το 1999, οι δημοτικές αρχές είχαν προειδοποιήσει ότι χιλιάδες κτίρια που είχαν κατασκευαστεί μετά τις πλημμύρες του 1974, ήταν ευάλωτα σε μια νέα, μεγάλη άνοδο της στάθμης των υδάτων.
“Οι κατασκευές αυτές πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές που το 1974 δε χαρακτηρίστηκαν επικίνδυνες για πλημμύρες, ωστόσο η ποσότητα του νερού (του ποταμού) και η ορμητικότητά του, αυξήθηκαν από τότε”, τόνισε στο ραδιοσταθμό ΑBC ο Κρις Ιβες του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ.
Για την Τζένιφερ ΜακΚέι, του Πανεπιστημίου της Νότιας Αυστραλίας, δόθηκε μεγάλη σημασία στα φράγματα και ο αστικός σχεδιασμός δεν έλαβε υπόψη τη γεωγραφική θέση του Μπρισμπέιν, το οποίο χτίστηκε πάνω σε μια κοιλάδα χωρίς ανάγλυφο, η οποία πλημμυρίζει εύκολα.
“Η ανοικοδόμηση όσων καταστράφηκαν, στην ίδια περιοχή και κατά τον ίδιο τρόπο, δε θα βοηθήσει σε τίποτα τον πληθυσμό να αντιμετωπίσει μελλοντικούς κινδύνους. Κάτι τέτοιο θα καταστήσει τις περιοχές αυτές το ίδιο ευάλωτες στην επόμενη καταστροφή”, τόνισε ο Ροτζίμα.
Πρέπει να προβλεφθούν κατασκευές που θα συγκρατούν τα ύδατα κατά μήκος των ποταμών και να αναγνωριστεί η σημασία των περιοχών με ελώδες έδαφος γιατί οι κλιματικές αλλαγές θα αυξήσουν τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων, εκτιμά η Καρολάιν Σάλιβαν (Southern Cross University).
