Έπειτα από μια πετυχημένη εικοσαετή θητεία, που ο ίδιος θα συμπληρώσει τον Οκτώβριο του 2012, το μεγαλύτερο και πλέον φημισμένο φεστιβάλ οπερέτας στον κόσμο, το αυστριακό Φεστιβάλ του Μέρμπις, θα αποχωριστεί από τον διευθυντή του, τον διάσημο πρώην πρωταγωνιστή της Λαϊκής Όπερας της Βιέννης, Χάραλντ Σεραφίν, και, όπως ανακοινώθηκε σε διεθνή συνέντευξη Τύπου, βρίσκεται ήδη στην αναζήτηση διαδόχου του, με διεθνή προκήρυξη της θέσης.
Η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων για τη θέση, που φέρεται να ενδιαφέρει διεθνώς γνωστούς εκπροσώπους από το χώρο της Τέχνης αλλά και των Μέσων Ενημέρωσης, λήγει στις 25 Φεβρουαρίου και μία επταμελής επιτροπή ειδικών πρόκειται να τις εξετάσει και να αποφασίσει μέχρι τέλη Απριλίου για το νέο διευθυντή του Φεστιβάλ που θα το αναλάβει, και πρακτικά πλέον, από τον Ιανουάριο του 2013.
Ευτυχισμένος με τη σημερινή παράταση του συμβολαίου του μέχρι τον Οκτώβριο του 2012, εμφανίστηκε ο Χάραλντ Σεραφίν, διότι, όπως δήλωσε, θα μπορέσει να “γιορτάσει” δύο επιπλέον επετείους-ρεκόρ, τα 80 του γενέθλια ως ακόμη διευθυντής και τα 20 χρόνια της θητείας του επικεφαλής του φεστιβάλ για το οποίο έδωσε και δίνει τα πάντα.
Η γραφική κωμόπολη Μέρμπις στις όχθες της λίμνης Νόιζιντλερζε, της μεγαλύτερης στεπώδους λίμνης της Ευρώπης στην επαρχία Μπούργκενλαντ, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα νοτιανατολικά της Βιέννης στα σύνορα με την Ουγγαρία, θεωρείται διεθνώς με το ομώνυμο Φεστιβάλ της, εδώ και πάνω από μισό αιώνα, ως η “Μέκκα της οπερέτας”.
Γιατί το Μέρμπις, με το φεστιβάλ του, που φέτος συμπληρώνει 54 χρόνια ζωής, είναι για την οπερέτα αυτό που είναι για τις όπερες του Μότσαρτ το Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας ή για εκείνες του Ρίχαρντ Βάγκνερ, το Μπάιροιτ της Γερμανίας.
Με τα 3.600 τετραγωνικά μέτρα της, η σκηνή του Φεστιβάλ δεν είναι μόνον η μεγαλύτερη σκηνή οπερέτας στον κόσμο, αλλά ξεχωρίζει συγχρόνως με την πρωτοτυπία της μια και επιπλέει πάνω στα νερά της λίμνης Νόιζιντλερζε, η οποία αποτελεί μέρος του σκηνικού πολλών παραστάσεων, ενώ ο τεράστιος αμφιθεατρικός χώρος των θεατών προσφέρει 6.200 θέσεις που γεμίζουν κάθε βράδυ μέχρι την τελευταία.
Αναλαμβάνοντας τον Οκτώβριο του 1992 τη διεύθυνση του Φεστιβάλ, ο σήμερα 79 χρονος Χάραλντ Σέραφιν, στα πρόθυρα του κλεισίματός, το έφθασε να είναι σήμερα ίσως το πλέον επιτυχημένο θερινό θέατρο στην Ευρώπη, πετυχαίνοντας λίγους μήνες μετά την ανάληψή του, στην πρώτη δική του παραγωγή, να συγκεντρώσει πάνω από 66.000 επισκέπτες, κατά 20 ο/ο και πλέον σε σύγκριση με όλες τις προηγούμενες χρονιές.
Τα τελευταία χρόνια ο Σεραφίν πέτυχε το “ακατόρθωτο”, δηλαδή το πρωτότυπο αυτό υπαίθριο Φεστιβάλ του Μέρμπις, το “φεστιβάλ της λίμνης”, να συγκεντρώνει κάθε χρόνο, με μια παραγωγή οπερέτας από τα έργα των γνωστότερων μουσουργών, στις έξι εβδομάδες διάρκειάς του – με μόλις τέσσερις παραστάσεις την εβδομάδα – πάνω από 200.000 επισκέπτες, προσελκύοντας τους λάτρεις του ελαφρού λυρικού θεάτρου όχι μόνον από την Αυστρία αλλά και από τις γειτονικές χώρες.
Το ανέβασμα πριν δύο χρόνια του ελληνικού μύθου του Πυγμαλίωνα ως μιούζικαλ “Ωραία μου κυρία”, για πρώτη φορά σε έναν άλλο “ξένο χώρο”, στη Μέκκα της Οπερέτας στο Μέρμπις είχε ξαφνιάσει, όμως ο Χάραλντ Σεραφίν, διέλυσε αμέσως τις παρεξηγήσεις. Τονίζοντας, πως κατά κανένα τρόπο δεν συνιστούσε “απιστία” στην οπερέτα το ανέβασμα ενός μιούζικαλ, καθώς αφενός οι μελωδίες του “Ωραία μου κυρία” είναι καθαρά οπερετικές και αφετέρου ο δημιουργός τους Φρέντερικ Λέβε ήταν γιος ενός τενόρου της βιεννέζικης οπερέτας που πέτυχε τον ιδανικό συνδυασμό των δύο μουσικών ειδών.
