Είναι ή δεν είναι ακροδεξιό το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο (Front National- FN) σήμερα; Μέχρι πού φτάνουν οι προσωπικές φιλοδοξίες της κληρονομικής αρχηγού του, της 45χρονης Μαρίν Λεπέν; Θριαμβεύτρια στις δημοσκοπήσεις, απειλεί να σύρει στα δικαστήρια όποιον χρησιμοποιήσει «συκοφαντικούς και προσβλητικούς» χαρακτηρισμούς, όπως «ακραία Δεξιά,» που συνδέουν το κόμμα της με «ναζιστές, φασίστες, ρατσιστές και εγκληματίες».
Σκοπός της είναι να βγάλει το FN από το περιθώριο και να το εντάξει στο πολιτικό σύστημα. Δημοσκόπηση έδειξε ότι αν γίνονταν τώρα ευρω-εκλογές στη Γαλλία πρώτο κόμμα θα έβγαινε, με 24% το Εθνικό Μέτωπο, έναντι 22% για την Δεξιά αντιπολίτευση (UMP), και 19% για τους Σοσιαλιστές του προέδρου Ολάντ.
Τρεις ειδικοί μιλούν για το «φαινόμενο» (προς το παρόν δημοσκοπικό και ασφαλώς επικοινωνιακό ) Μαρίν Λεπέν.
«Παρά την έξυπνη πολιτική της απο-δαιμονοποίησης, η Λεπέν και το κόμμα της ανήκουν ακόμη στην ακροδεξιά. Η ίδια και ο πατέρας της υπερασπίζονται ακόμη τις ίδιες ιδέες, που συνοψίζονται στην «εθνική προτίμηση»: δουλειές, κοινωνικά επιδόματα και κοινωνική στέγαση μόνο για τους Γάλλους», λέει η Νονά Μαγιέρ, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στη Sciences Po, στο Παρίσι, και συγγραφέας του βιβλίου «Από τον Ζαν Μαρί στην Μαρίν Λεπέν: Εκλογική αλλαγή στην Ακρα Δεξιά».
«Το FN και η Λεπέν τοποθετούνται ακόμη, σε όλες τις δημοσκοπήσεις μας, πολύ πιο Δεξιά από οποιοδήποτε άλλο κόμμα στην κλίμακα Αριστεράς / Δεξιάς. Στα ζητήματα της μετανάστευσης, και του νόμου και της τάξης, οι ψηφοφόροι της, όπως χθες του πατέρα της, είναι ακόμη πολύ πιο δεξιά από εκείνους της δεξιάς αντιπολίτευσης. Το 90% λένε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί μετανάστες στη Γαλλία, το 80% είναι υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής, ποσοστό κατά 40% άνω του εθνικού μέσου όρου», τονίζει η Μαγιέρ.
«Αλλά προσοχή. Η Μαρίν δεν απορρίπτει την ετικέτα της «άκρας Δεξιάς», αλλά της «εξτρεμιστικής, ακραίας Δεξιάς», όρου που συνδέεται με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την συνεργασία με τους Ναζιστές και το Ολοκαύτωμα.
Πριν από εκείνην, ο πατέρας της είχε καταθέσει αγωγές κατά της εφημερίδας Le Monde επειδή είχε χαρακτηρίσει το FN κόμμα της «ακραίας Δεξιάς», το 1995», λέει.
Ποιος είναι ο πιο ακριβής χαρακτηρισμός για το Εθνικό Μέτωπο σήμερα;
«Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, το γαλλικό FN γεννήθηκε το 1972 από την επανένωση όλων των συνιστωσών της γαλλικής ακραίας Δεξιάς, από τους νοσταλγούς του Βισύ, μέχρι τους «πουζαντιστές». Αυτό ήταν το εθνικιστικό και αντι-σημιτικό κίνημα των μικρών καταστηματαρχών της δεκαετίας του 1950 υπό τον Πιέρ Πουζάντ, του οποίου βουλευτής εξελέγη ο τότε νεαρός Ζαν Μαρί Λεπέν. Και φυσικά μέλη ήταν οι υπέρμαχοι της «γαλλικής Αλγερίας», που απέρριπταν το τέλος της αποικιοκρατίας.
Μεταξύ των ιδρυτών του FN είναι σαφώς άνθρωποι της ακραίας Δεξιάς, μέλη κομμάτων που συνεργάστηκαν με την ναζιστική δύναμη κατοχής: ο Βικτώρ Μπαρτελεμί, του κόμματος RNP του Μαρσέλ Ντεά, ο Ρολάν Γκοσέ του φιλοναζιστικού PPF του Ζακ Ντοριό, και ο ιστορικός Φρανσουά Ντυπρά, ορκισμένος αρνητής του Ολοκαυτώματος», συνεχίζει η Μαγιέρ.
«Και ο Ζαν Μαρί Λεπέν ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν ακραίος Δεξιός, αλλά θεωρούσε τους θαλάμους αερίων σαν «μικρή λεπτομέρεια» στην ιστορία του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, και έχει πει ότι η ναζιστική κατοχή δεν ήταν «και τόσο απάνθρωπη όσο λέγεται».
Η κόρη του είναι πολύ διαφορετική. Ανήκει σε μια άλλη γενιά. Αποκαλεί τους θαλάμους αερίων και την εξολόθρευση των Εβραίων «επιτομή της βαρβαρότητας». Δεν έχει νοσταλγία για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ούτε για τον αγώνα για μια Γαλλική Αλγερία. Θέλει να κάνει το Εθνικό Μέτωπο κόμμα εξουσίας. Υπό την έννοια αυτή δεν ανήκει στην εξτρεμιστική Δεξιά όπως ο πατέρας της», καταλήγει η Μαγιέρ.
Οι περισσότεροι αναλυτές χαρακτηρίζουν το FN της Λεπέν ακρο-δεξιό κόμμα, επειδή η ιδεολογία του έχει διατηρήσει τα βασικά διακριτικά γνωρίσματα της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Δεξιάς: εθνικισμό, σοβινισμό στο κράτος πρόνοιας, αυταρχισμό και λαϊκισμό.
«Το FN είναι ακόμα ένα πάρα πολύ εθνικό- λαϊκιστικό κόμμα, αν και η ηγεσία του θέλει να υποβαθμίσει αυτή την ταυτότητα. Η προσποίηση ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται ακραία Δεξιό, διότι είναι επιτιμητικός χαρακτηρισμός, είναι μια κλασική κίνηση της δυναστείας Λεπέν. Παίζει με δύο τεχνάσματα στη ρητορική τους: θολώνει τις διαχωριστικές πολιτικές γραμμές, και παρουσιάζει το κόμμα σαν θύμα μιας συνωμοσίας», λέει στο ΒΗΜΑ η δρ. Μπριζίτ Μποζαμί, κοινωνιολόγος ειδική στα κινήματα της άκρας Δεξιάς.
«Με την Μαρίν Λεπέν, το Εθνικό Μέτωπο έχει εργαστεί σκληρά για να «αποτοξινώσει» την εικόνα του στο μυαλό των απλών ψηφοφόρων, αλλά και των άλλων κομμάτων με τα οποία θα χρειαστεί να συνεργαστεί το FN στο μέλλον. Βλέπουμε ότι η στρατηγική αυτή έχει αποτέλεσμα: ο αριθμός των Γάλλων ψηφοφόρων που είναι τώρα πρόθυμοι να πουν ότι το FN είναι ένα «κανονικό» μέρος του πολιτικού συστήματος έχει αυξηθεί τα τελευταία δύο χρόνια», μας λέει ο Μάθιου Γκούντγουιν, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Νότινγχαμ, ειδικός στον ευρωπαϊκό εξτρεμισμό.
Πράγματι, στις δημοσκοπήσεις, ένας στους τρεις Γάλλους δεν θεωρεί το FN ως «ακραίο» κόμμα.
