Στο Kigali Genocide Memorial, στην πρωτεύουσα της Ρουάντα, το κοινό είχε την ευκαιρία να δει τα αρχεία από την γενοκτονία του 1994 –αποτέλεσμα του εμφυλίου που ξέσπασε το 1990.
Φρίκη και αποτροπιασμό προκαλούν ιδίως αυτά που αναφέρονται στους μαζικούς τάφους με τα μέλη των περίπου 250 χιλιάδων πολιτών της χώρας που δολοφονήθηκαν άγρια, βρισκόμενοι στη μέση των εχθροπραξιών.
Το αρχείο περιλαμβάνει 1.500 οπτικοακουστικά εκθέματα και πάνω από 20.000 έγγραφα και φωτογραφίες από τους επιζώντες της γενοκτονίας αλλά και τους δράστες.
“Είναι πολύ συναρπαστικό να έχουμε αυτό το αρχείο. Για δύο δεκαετίες αγωνιζόμαστε κατά όσων αρνούνται τη γενοκτονία”, δήλωσε ο Freddy Mutunguha, διευθυντής της Aegis Trust.
Το μουσείο γενοκτονίας στο Κιγκάλι είναι ένα από τα επτά σε όλη τη χώρα και σίγουρα αυτό με τους περισσότερους επισκέπτες. Ολοκληρώθηκε την άνοιξη του 2004, ακριβώς 10 χρόνια μετά από τις σφαγές που στιγμάτισαν την ιστορία της μικρής αυτής χώρας.
Κατά τον εμφύλιο του 1990 – 1993 στιγματίζεται ο δόλιος ρόλος της γαλλικής κυβέρνησης, που υποβοηθούσε τους Χούτου απέναντι στο στρατό των Τούτσι. Ασφαλώς ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και για την οκνηρία των ιθυνόντων του ΟΗΕ, που δεν έστειλαν όταν έπρεπε δυνάμεις για να σταματήσουν το κακό. Ο τοπικός αρχηγός των νατοϊκών δυνάμεων απαιτούσε 5.000 στρατιώτες για να μπορέσει να αποτρέψει το κακό.
Ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες Τούτσι σφαγιάστηκαν εν συνόλω, από μέλη της εκπαιδευμένης για τον σκοπό αυτό μιλίτια των Χούτου. Με όπλα, μασέτες ή άλλα εργαλεία, οι Χούτου μπορούσαν να σκοτώσουν 1.000 ανθρώπους σε διάστημα 20 λεπτών!
Η γενοκτονία ήταν μελετημένη. Είχαν καταγραφεί τα πάντα: ονόματα, διευθύνσεις, συγγενείς κ.τ.λ. Έκαναν μπλόκα ή μπούκαραν στα σπίτια και εξόντβναν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οργανωμένο ήταν και το σχέδιο βιασμών γυναικών από Χούτου φορείς του Αids!
