Ο Βολιώτης μάνατζερ που καλλιέργησε μεγάλες προσδοκίες πριν από 23 χρόνια, «εγκλωβίστηκε» σε ζημιογόνες business και σχεδιάζει νέο ξεκίνημα με fund 300 εκ. ευρώ. Το ρίσκο και ο ρόλος που διεκδικεί.
«Mας ενδιαφέρουν όλα και τίποτε». Αυτή είναι η ατάκα που ακούστηκε από τα χείλη του Άγγελου Πλακόπητα σε πρόσφατη συνάντηση που πραγματοποίησε με τραπεζικά στελέχη, δίνοντας το στίγμα του πως κυνηγά νέες ευκαιρίες, αλλά μόνο αν εκείνες μπορούν να παράγουν κέρδη.
Ο 75χρονος ιδρυτής του private equity fund Global Finance, το οποίο έχει διαχειριστεί μέσα στα 23 χρόνια δραστηριότητάς του κεφάλαια που υπερβαίνουν το 1 δισ. ευρώ, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Στις σκέψεις του είναι να «σηκώσει» ένα δεύτερο fund, με «προίκα» 300 εκατ. ευρώ, όπως λένε οι πληροφορίες. Στόχος του να προχωρήσει σε απευθείας εξαγορές εταιριών που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας ή να αποκτήσει συμμετοχές στο μετοχικό κεφάλαιο κατόπιν συμφωνίας με τις τράπεζες, οι οποίες πιθανόν να μετοχοποιήσουν χρέη.
Πρόκειται άραγε για ένα ακόμη τολμηρό βήμα του Βολιώτη μάνατζερ, «γκουρού των επενδύσεων» όπως τον αποκαλούν, ο οποίος θέλοντας να αξιοποιήσει τις αγαστές σχέσεις του με κορυφαία στελέχη του τραπεζικού τομέα και την «αδυναμία» υπερχρεωμένων ομίλων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, στοχεύει να καταστεί ισχυρός πόλος και σε νέους κλάδους; Ή μήπως για ένα καινούριο ξεκίνημα δεδομένου ότι η αγορά γνωρίζει καλά πως πολλές από τις επενδύσεις που έχει πραγματοποιήσει με την Global Finance δεν του… έχουν βγει και σε αρκετές από αυτές ψάχνει τρόπους «απεγκλωβισμού»;
Πολλοί «βλέπουν» στο πρόσωπό του την ορμή παλαιότερων ετών που έψαχνε συνεχώς να ανακαλύψει νέους «θησαυρούς» ακόμη και κάτω από… σκελετούς. Έτσι άλλωστε, από το 1991 που βρίσκεται στο τιμόνι της Global Finance «έχτισε» σταδιακά ένα χαρτοφυλάκιο που αποτελείται από τη ΝΙΚΑΣ, την ICAP, την Ανδρομέδα Ιχθυοκαλλιέργειες, την Ευρωκλινική, την Eurodrip κ.α.
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως το νέο fund είναι μια κίνηση τακτικής για να ξεφύγει από τις επενδυτικές αστοχίες, τις οποίες έχει παραδεχτεί και ο ίδιος πως έχουν γίνει κατά καιρούς.
ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ
Όταν πριν από 23 χρόνια ο Άγγελος Πλακόπητας, με σπουδές Οικονομικών στην ΑΣΟΕΕ, έκανε την εμφάνισή του στην επιχειρηματική «πιάτσα» ως ιδρυτής της Global Finance, οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί για την πορεία του ελληνικού private equity fund εντός και εκτός συνόρων, ήταν μεγάλες.
Αρχικά στρατηγική του ήταν να τοποθετείται με μειοψηφικές συμμετοχές σε μικρές εταιρίες με σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης και μέσα σε διάστημα 3-5 ετών τις πωλούσε. Η διορατικότητά του φάνηκε με το… καλημέρα, καθώς στις πρώτες του κινήσεις περιλαμβάνονταν οι εξαγορές ποσοστών στις όχι τόσο γνωστές τότε ελληνικές εταιρίες Chipita και Goody’s. Στα επόμενα χρόνια ακολούθησαν και άλλες τοποθετήσεις στη Γερμανός, την Jumbo, την Γρηγόρης Μικρογεύματα καθώς και σε πολλά υποσχόμενους ομίλους στη ΝΑ Ευρώπη (Orange, Totalsoft κ.α.) αλλά και στο κομμάτι του real estate.
Στην δεύτερη δεκαετία της «ζωής» της Global Finance, ο Άγγελος Πλακόπητας αλλάζει «ρότα». Άρχισε να λειτουργεί περισσότερο ως private equity fund. Με στόχο την δημιουργία μεγαλύτερων υπεραξιών ξεκίνησε να αγοράζει πλειοψηφικές συμμετοχές σε μεγαλύτερους ομίλους όπως η Eurodrip, η ΝΙΚΑΣ, η Ευρωκλινική κ.α. με σκοπό την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή ή την πώληση σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Φαίνεται όμως, πως με εξαίρεση την Eurodrip (από τις λίγες εταιρίες της Global με κέρδη), την οποία πούλησε το καλοκαίρι του 2012 στο αμερικανικό fund Paine&Partners έναντι 68 εκατ. ευρώ περίπου, έχασε το «τρένο» να προχωρήσει και σε άλλα αποδοτικά deals. Οφείλεται άραγε στο κακό timing; Σε λανθασμένες εκτιμήσεις πως πολλές εταιρίες θα επανέλθουν σε κερδοφόρο τροχιά, δίνοντας πίστωση χρόνου ή σε διοικητικά λάθη;
Όποια και αν είναι η αιτία, ο Άγγελος Πλακόπητας έχει χάσει το θετικό momentum που είχε όταν ξεκίνησε και ειδικά από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση, είναι «παγιδευμένος» σε μια σειρά επενδύσεων, από τις οποίες προσπαθεί να… ξεφύγει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αλλαντοβιομηχανία ΝΙΚΑΣ.
Την εξαγόρασε το 2004 από τον Παναγιώτη Νίκα με προοπτική να την πουλήσει το αργότερο ως το 2008. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντιθέτως, οι ανακλήσεις προϊόντων της το 2005 από τον ΕΦΕΤ με αποκορύφωμα την περσινή «εμπλοκή» της εταιρίας στο τεράστιο διατροφικό σκάνδαλο με το αλογίσιο κρέας κόστισαν σε έσοδα, αλλά και σε καταναλωτές. Οι ζημίες (6,38 εκ. ευρώ το εννεάμηνο) τα τελευταία χρόνια είναι συνεχείς. Παρά την εμπορική αντεπίθεση της εταιρίας κόντρα στον ανταγωνισμό, αλλά και την στήριξη από ισχυρούς όπως η Eurobank και η Chipita του Σπύρου Θεοδωρόπουλου με την απόκτηση ομολογιών 3 εκ. ευρώ, παραμένει σε «δίνη».
Ο Άγγελος Πλακόπητας προσπαθεί από το 2012 να βρει αγοραστή. Αν και τότε βρέθηκε σε διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς της Paine&Partners, τελικά δεν τα βρήκαν στο τίμημα. Το τελευταίο διάστημα ξένα funds φαίνεται να έχουν δείξει ενδιαφέρον.
Στον τομέα της υγείας επίσης, η Ευρωκλινική αποτελεί έναν «δυνατό πονοκέφαλο». Όταν το 2008 υπέγραφε συμφωνία με την Eureko για την απόκτηση του 75% της εταιρίας, πίστευε ότι σύντομα θα καταστεί από τους ισχυρότερους πόλους στον κλάδο της ιδιωτικής υγείας. Ναι μεν αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες, όμως, η οικονομική κρίση και τα προβλήματα του κλάδου συνολικά την έχουν κάνει να αιμορραγεί.
Σημαντικό ρόλο επιδιώκει να διαδραματίσει πάντως, ο Άγγελος Πλακόπητας στις ιχθυοκαλλιέργειες μέσω της Ανδρομέδας. Της εταιρίας που έχει καταστεί ισχυρή δύναμη στην ισπανική αγορά και σενάρια την θέλουν να πρωταγωνιστεί στην επόμενη μέρα του κλάδου στην Ελλάδα, ειδικά από την στιγμή που οι τρεις «μεγάλοι» Νηρέας, Σελόντα, Δίας έχουν βρεθεί με την… πλάτη στον τοίχο από τις τράπεζες. Ήδη ο Πλακόπητας φέρεται να έχει έρθει σε επαφή με τράπεζες, βολιδισκοπώντας τις κινήσεις τους, όπως και των μετόχων προκειμένου να «χτυπήσει» αν του δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Το βλέμμα του έχει στρέψει επίσης και στο κομμάτι της ακτοπλοΐας.
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Μεγαλεπήβολα αποδείχτηκαν τα σχέδια του Άγγελου Πλακόπητα και εκτός συνόρων όπου ήθελε να καταστήσει την Global Finance κυρίαρχο παίκτη στο real estate των Βαλκανίων.
Ίδρυσε το fund Global Emerging Property με κεφάλαια 150 εκ. ευρώ και επενδυτικούς προορισμούς σε Ρουμανία, Βουλγαρία και Σερβία. Αν και αρχικά παρουσιαζόταν ιδιαιτέρως αεικίνητος έχοντας στα… σκαριά μέχρι και την δημιουργία επιχειρηματικού πάρκου στη Ρουμανία «ο γκουρού των επενδύσεων», είχε και εκεί αστοχίες, ενώ τον πρόλαβε η κρίση. Έτσι, πάγωσε το σχέδιο γα την δημιουργία οικιστικού συγκροτήματος στο Βουκουρέστι.
ΜΑΖΙ ΣΤΑ «ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ»
Οι διάδοχοι και οι ισχυροί φίλοι που τον έχουν στηρίξει
Στα κρίσιμα επιχειρηματικά «σταυροδρόμια» της πορείας του, ο Άγγελος Πλακόπητας πάντα είχε στο πλευρό του καλούς φίλους που τον στήριζαν, ενώ τα τελευταία χρόνια τον ρόλο αυτόν έχουν αναλάβει και τα δύο του παιδιά, ο Νικόλας και η Χριστίνα, οι οποίοι έχουν εμπλακεί ενεργά στις οικογενειακές business.
Ο γιος, ο οποίος το καλοκαίρι του 2012 ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με την κόρη του «Mr Sani», Ανδρέα Ανδρεάδη, Ελένη, σε έναν γάμο που έκανε «ντόρο» στα κοσμικά σαλόνια, δουλεύει εδώ και αρκετά χρόνια στο πλευρό του πατέρα του, ενώ η κόρη του διαθέτει master στον κλάδο του real estate και έχει αναλάβει καθήκοντα στο διαχειριστικό κεφάλαιο που ασχολείται με τον εν λόγω τομέα.
Στο πρόσωπο ισχυρών φίλων του έχει βρει από την άλλη πολλές φορές στήριγμα ο Βολιώτης ιδρυτής της Global Finance. Όπως στον Σπύρο Θεοδωρόπουλο της Chipita, ο οποίος πέρυσι σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της ΝΙΚΑΣ, κάλυψε με 1,5 εκ. ευρώ το νέο ομολογιακό που εξέδωσε η εταιρία ύψους 3 εκ. (το υπόλοιπο 1,5 εκ. κάλυψε η Eurobank).
Επειδή το επιχειρείν κάνει… κύκλους, οι δρόμοι Πλακόπητα- Θεοδωρόπουλου είχαν συναντηθεί και στο παρελθόν, όταν η Global Finance αποκτούσε μειοψηφικές συμμετοχές σε διάφορες εταιρίες και μία από αυτές ήταν και η Chipita.
Στους «συνοδοιπόρους» του Άγγελου Πλακόπητα ήταν για πολλά χρόνια και ο Στέλιος Παπαδημητρίου, πρώην πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, όπως και ο τραπεζίτης Γ. Γόντικας, οι οποίοι μάλιστα τον έπεισαν να ασχοληθεί με το νέο προσοδοφόρο αντικείμενο, τα venture capitals.
Με την οικογένεια του Βίκτωρα Ρέστη ανέπτυξε σχέσεις από τότε που ασχολείτο και ο ίδιος με τα τραπεζικά, ενώ μεταξύ των κατά καιρούς συνομιλητών του ήταν και είναι ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο Νίκος Στασινόπουλος της Βιοχάλκο, οι οικογένειες Τσάκου και Κωνσταντακόπουλου.
ΟΙ 2 «ΚΑΡΙΕΡΕΣ» ΣΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ – BANKING
Η…διαδρομή Ν. Υόρκη- Αθήνα με στάσεις σε Citibank- Shelman
Πριν να δημιουργήσει το δικό του private equity fund ο Άγγελος Πλακόπητας είχε γράψει στο βιογραφικό του δύο… καριέρες. Μία στις τράπεζες και μία στην βιομηχανία. Ήταν λίγο μετά τις σπουδές του στην Ανωτάτη Εμπορική, όταν ξεκίνησε να δουλεύει την δεκαετία του ’60 στην ΕΤΒΑ. Εκεί έμεινε για τρία χρόνια.
Στη συνέχεια έκανε MBA στη μητρόπολη του κόσμου, την Αμερική, παίρνοντας μαζί του ως παρακαταθήκη όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, την εμπειρία που απέκτησε εργαζόμενος για μια 11ετία στην απαιτητική Citibank σε Νέα Υόρκη και μετά σε Αθήνα και Πειραιά. Ειδικότητά του ήταν οι χρηματοδοτήσεις του ναυτιλιακού τομέα.
Δέκα χρόνια αργότερα όμως, σε μία δύσκολη περίοδο για την ελληνική βιομηχανία, ο μάνατζερ βρέθηκε να εργάζεται στην Shelman ως γενικός διευθυντής. Όπως συνηθίζει να λέει ο ίδιος ο Πλακόπητας, η εμπειρία του στον κλάδο της βιομηχανίας τον βοήθησε περισσότερο στην ανάπτυξη και λειτουργία της Global Finance και λιγότερο το πέρασμά του από το banking. Και αυτό επειδή οι δυσκολίες ήταν πολύ μεγαλύτερες, τουλάχιστον την περίοδο της θητείας του, μαθαίνοντας έτσι να «χαλυβδώνει» τον χαρακτήρα του.
Η Shelman άλλωστε έγινε η αφορμή για να του ανοίξει ο… δρόμος προς την ίδρυση της Global Finance. Βρισκόταν στη Ν. Υόρκη για παρουσίαση της εταιρίας ξυλείας σε θεσμικούς επενδυτές, όταν τον πλησίασαν στελέχη της βρετανικής επενδυτικής τράπεζας Barings και του πρότειναν να δημιουργήσει μαζί τους ένα venture capital στην Ελλάδα. Έτσι, το 1991 «γεννήθηκε» η Global Finance, όπου συμμετείχαν με 45% ο Πλακόπητας, 45% η Barings και με 10% η Eurobank. Σε πρώτη φάση συγκεντρώθηκαν 14 εκατ. δολ. (από γνωστούς Έλληνες εφοπλιστές και άλλους επιχειρηματίες) για επενδύσεις σε ελληνικές εταιρίες με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ σε σύντομο διάστημα υπερδιπλασίασε τα κεφάλαιά της.
Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν πως ο Άγγελος Πλακόπητας δεν αναγνωρίζει και τη συμβολή της θητείας του στον τραπεζικό τομέα στη μετέπειτα εξέλιξή του. Από το banking διδάχτηκε τη λογική ενός τεχνοκράτη που υπολογίζει με μαθηματικούς όρους τις επενδύσεις, πράγμα πολύ σημαντικό για έναν μάνατζερ και επικεφαλής ενός fund που ασχολείται με αποδόσεις, υπεραξίες και μετοχικές συμμετοχές. Από εκεί του έμειναν ισχυρές γνωριμίες, όπως για παράδειγμα με τον Μιχάλη Σάλλα της Πειραιώς και ανώτερα στελέχη της Eurobank.
