Ο K. Φιλίππου τον «αποκαθήλωσε» από τη διοίκηση
Πριν από πέντε χρόνια ο Κυριάκος Φιλίππου αποστασιοποιήθηκε από τη διοίκηση της Elbisco και εμπιστεύτηκε το τιμόνι της εταιρείας στο γαμπρό του τον εφοπλιστή Γιάννη Κουμάνταρο. Πριν από μια βδομάδα η εταιρεία ανακοίνωσε τη νέα σύνθεση του διοικητικού της συμβουλίου. Η ανακοίνωση αποτέλεσε έκπληξη για όσους δεν γνώριζαν… Ο Γιάννης Κουμάνταρος είχε… καρατομηθεί από μέλος του ΔΣ και ο Φιλίππου αναλαμβάνει και πάλι τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας του.
Στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου παραμένει ο κ. Δημοσθένης Ραμαντάνης, ενώ αντιπρόεδρος και εκτελεστικό μέλος η κόρη του Φιλίππου, Έλενα Κουμάνταρου. Η «αποκαθήλωση» Κουμάνταρου από το τιμόνι της εταιρείας παραγωγής και εμπορίας αρτοσκευασμάτων, ο οποίος όμως παραμένει ως μέτοχος, ερμηνεύτηκε από επιχειρηματικούς κύκλους ως την ύστατη προσπάθεια του ισχυρού άντρα της ΦΑΓΕ να οδηγήσει το σκάφος Elbisco εν μέσω της θύελλας που προκαλεί η οικονομική κρίση και οι αλλαγές που προμηνύονται στην αγορά των τροφίμων.
Πεθερός και γαμπρός – έλεγαν αλλοι- είχαν «ασυμφωνία χαρακτήρων» ως προς την στρατηγική που έπρεπε να ακολουθήσουν για την ανάκαμψη της επιχείρησης. Ο Κυριάκος Φιλίππου ως μεγαλομέτοχος, που ελέγχει το 47,75% της επιχείρησης, αν και αποχώρησε από την διοίκηση από το 2007 όταν παρέδωσε τα ηνία στον Κουμάνταρο, δεν σταμάτησε στιγμή να παρακολουθεί τις προσπάθειες που έκανε ο εφοπλιστής για την αναδιάρθρωσή της. Από την πλευρά του ο γαμπρός, ο οποίος πριν από πέντε χρόνια απέκτησε το 12% των μετοχών και αποφάσισε να βάλει… πλάτη για να στηρίξει την οικογενειακή εταιρεία φέρεται να είχε απογοητευτεί από τις συνεχείς ζημιογόνες χρήσεις που παρουσίαζε ο όμιλος (το εννεάμηνο του 2010 οι ζημίες άγγιξαν τα 2,65 εκατ. ευρώ), αλλά και από τα ποσά που διέθεσε από την τσέπη του για να την στηρίξει. Έτσι, αποφάσισε να ασχοληθεί εξ ολοκλήρου με τις ναυτιλιακές του δραστηριότητες και συγκεκριμένα με την Devonshire Shipping.
Τελευταία ευκαιρία;
Το δίλημμα που έχει θέσει ο Κυριάκος Φιλίππου στους συνεργάτες του για το μέλλον της Elbisco, όπως λένε καλά γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα, είναι «είτε αναστρέφουμε το κλίμα, είτε αναζητούμε στρατηγικό επενδυτή ή πουλάμε». Γι’ αυτό και η επάνοδός του στο τιμόνι της ταυτίστηκε από τους επιχειρηματικούς κύκλους με μια τελευταία πίστωση χρόνου για να επιτευχθεί η ανάκαμψη πριν πάρει μια μεγάλη απόφαση. Η νέα στρατηγική που αναμένεται να εφαρμόσει, στηρίζεται στον άξονα «αύξηση των εξαγωγών μέσα στην επόμενη τριετία, αναζήτηση νέων συνεργασιών σε Ελλάδα και εξωτερικό και διεύρυνση της γκάμας προϊόντων ιδίως στον κλάδο των φρυγανιών που παραμένει leader».
Μέσα στο γενικότερο αναπτυξιακό πλάνο εντάσσεται και η συμφωνία που υπέγραψε πρόσφατα η Elbisco με μεγάλο πολυεθνικό παίκτη για να εισέλθει στην σκανδιναβική αγορά και συγκεκριμένα στον κλάδο των μπισκότων, την ώρα που ήδη εξάγει τα είδη της σε 20 χώρες του εξωτερικού.
Η αναζήτηση και νέων συνεργασιών βέβαια θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από την πορεία ανάκαμψης της εταιρείας, αν και τα πρώτα σημάδια για το πρώτο 5μηνο του 2011 είναι ενθαρρυντικά, αφού κατέγραψε αύξηση τζίρου κατά 1,5% σε σχέση με πέρυσι. Ο δρόμος βέβαια είναι μακρύς ακόμη, αφού η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την αγορά τροφίμων και τα δάνεια για επενδύσεις του παρελθόντος αποτελούν «βαρίδι» για τον όμιλο.
Πολλοί ήταν εκείνοι που τον Σεπτέμβριο του 2010, όταν η Chipita του Σπύρου Θεοδωρόπουλου και της οικογένειας Olayan «πολιόρκησαν» την Elbisco με τις συζητήσεις να διαρκούν επί μακρόν με τον Γιάννη Κουμάνταρο, προεξοφλούσαν ότι το deal μεταξύ τους για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό εταιρικό σχήμα με δυνατό δίκτυο διανομής και προϊόντων, ήταν θέμα χρόνου. Όμως, τελικά οι συζητήσεις κατέληξαν σε «ναυάγιο». Τότε πολλοί καταλόγισαν σημαντικό μερίδιο ευθύνης στον εφοπλιστή Κουμάνταρο για τους χειρισμούς του. Ωστόσο, το ενδεχόμενο ενός νέου deal με άλλον ελληνικό όμιλο ή αναζήτησης επενδυτών από το εξωτερικό δεν έχει εγκαταλειφθεί.
Οι άστοχες κινήσεις που έφεραν την πτώση
Συμφωνίες που χάλασαν την τελευταία στιγμή, μεγάλες δανειακές υποχρεώσεις και αυξήσεις κεφαλαίου που δεν έφεραν τα αναμενόμενα οφέλη, αλλά και η ενδοοικογενειακή και επιχειρηματική «κόντρα» ανάμεσα στους δύο αδελφούς Γιάννη και Κυριάκο Φιλίπππου είναι ορισμένοι από τους παράγοντες που «ευθύνονται» για την αρχή της πτώσης της Elbisco τα τελευταία χρόνια.
Το καλοκαίρι του 2006 έγινε προσπάθεια να μεταβιβαστεί το 20% της εταιρείας στην ΕΛΓΕΚΑ αντί 19 εκατ. ευρώ, αλλά το deal «ναυάγησε» ένα βήμα πριν οριστικοποιηθεί.
Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι οι δύο πλευρές διαφωνούσαν για την στρατηγική ανάπτυξης, αλλά η αγορά βοούσε τότε πως μετά από ενδελεχή έλεγχο στα οικονομικά της Elbisco από την Ernst&Young, η τελευταία πρότεινε στην διοίκηση της ΕΛΓΕΚΑ να μην προχωρήσει στη συμφωνία.
Θα ακολουθήσουν επιχειρηματικές αστοχίες, δικαστικές διενέξεις με την οικογένεια Παπαδοπούλου και θα τεθούν σε καθεστώς εκκαθάρισης οι θυγατρικές στο εξωτερικό. Προ τριετίας ο όμιλος έκλεισε την παραγωγική μονάδα Βοσινάκη στην Αχαΐα, ενώ μόλις το 2009 πούλησε το μειοψηφικό ποσοστό (22,46%) που κατείχε η Elbisco στην εταιρεία Χάνογλου. «Αγκάθι» αποτέλεσε η Elbisco και στις σχέσεις Κυριάκου- Γιάννη Φιλίππου, με τον δεύτερο να δημιουργεί ως «αντίπαλό» της την «Hellenic Quality Foods».
