Οι «αιχμές» για… θυσία του οδικού άξονα υπέρ της «αντίπαλης» Αυτοκ/μος Αιγαίου, το «πίνγκ πόνγκ» με την κυβέρνηση και τις τράπεζες και τα «όπλα» του στις διαπραγματεύσεις
Εμπόδια στον… δρόμο Ε65 για τον Γιώργο Περιστέρη. Ίσως και αδιέξοδο. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΓΕΚ Τέρνα, μαζί με τον συνέταιρό του, Νικόλα Κάμπα έχουν επιδοθεί σε έναν… αγώνα δρόμου προκειμένου να «σώσουν» από το… ναυάγιο, που όπως όλα δείχνουν πως οδηγείται, τον οδικό άξονα Κεντρικής Ελλάδος, ο οποίος συνδέει τον ΠΑΘΕ με την Εγνατία, συνολικού ύψους 1,6 δισ. ευρώ.
Ο μεγαλοκατασκευαστής, ο οποίος επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, θεωρείτο πως… έλυνε και έδενε μέσα σε νευραλγικά υπουργεία, πλέον φαίνεται πιο «ανίσχυρος». Πολλοί είναι εκείνοι που τον θυμούνται να διαβαίνει αρκετά συχνά το κατώφλι του υπουργείου Περιβάλλοντος και να είναι ένας από τους τακτικούς συνομιλητές της τότε υπουργού Τίνας Μπιρμπίλη. Θόρυβος είχε ξεσπάσει και όταν έγινε γνωστό πως πρώην στελέχη της ΓΕΚ Τέρνα, όπως η κα Μαρία Καλτσά και ο κ. Σέργιος Λαμπρόπουλος, εργάζονταν πλέον στα υπουργεία ΠΕΚΑ και Υποδομών αντίστοιχα, κάνοντας πολλούς στην επιχειρηματική κοινότητα να μιλούν για προώθηση των υποθέσεων του Περιστέρη.
Ωστόσο, σήμερα η κατάσταση είναι πιο «ζόρικη» για τον μεγαλοεργολάβο. Όπως λέγεται χαρακτηριστικά για εκείνον, η «παράδοση» δεν τον θέλει να περνά… εύκολες μέρες με τις γαλάζιες κυβερνήσεις. Κάτι το οποίο φαίνεται και από το «φλέγον» ζήτημα του Ε65, ο οποίος παρά τις διαβεβαιώσεις που είχε λάβει ο επιχειρηματίας, ότι ως τον Ιανουάριο του 2013 θα ξεκινήσουν τα έργα υλοποίησής του, τώρα όλα δείχνουν πως ίσως και να βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης.
Μια ανατροπή που κύκλοι της εταιρίας αφήνουν να εννοηθεί, ότι δεν οφείλεται μόνο στο ότι οι τράπεζες δεν κρίνουν το project οικονομικά βιώσιμο γι’ αυτό και δεν προχωρά (όπως υποστηρίζει το Δημόσιο), αλλά και στο ότι ορισμένοι δεν θέλουν να υλοποιηθεί προς όφελος του έτερου οδικού άξονα, του «Αυτοκινητόδρομου Αιγαίου». Και αυτό γιατί αν ναυαγήσει ο Ε65, τότε θα διοχετευθούν τα οχήματα και τα έσοδα προς τον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου, όπως λένε οι ίδιοι.
Ποιες είναι οι εταιρίες που συμμετέχουν στον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου; Η γερμανική Hochtief με 35%, η Άκτωρ του Γιώργου Μπόμπολα (με την οποία ο Περιστέρης έχει κοντραριστεί ουκ ολίγες φορές για δημόσια έργα σε όλους τους τομείς) με 20%, η J&P Άβαξ με 16,25%, η Vinci με 13,75% και με μικρότερα ποσοστά η ΑΕΓΕΚ (10%) και η Αθηνά ΑΤΕ (5%).
Από την πλευρά του πάντως, το συγκεκριμένο κονσόρτιουμ αντιτείνει πως «όλα αυτά αποτελούν αποκυήματα φαντασίας, αφού ούτε ο άξονας Αιγαίου έχει ολοκληρωθεί και συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις».
Άραγε πρόκειται όντως για σύγκρουση συμφερόντων ή απλώς η οικονομική δυσχέρεια δεν επιτρέπει την κατασκευή του δρόμου- αν τελικά δεν βρεθεί λύση;
Στην… επίθεση
Ο Γιώργος Περιστέρης έχει περάσει ήδη στην… επίθεση. Μαζί με τον συνέταιρό του και πρόεδρο της εταιρίας, Νικόλα Κάμπα στο στρατηγείο τους στη λεωφόρο Μεσογείων 85 καταστρώνουν σχέδια.
Οι δύο πολιτικοί μηχανικοί καλούνται να «τετραγωνίσουν τον κύκλο» για να βρεθεί λύση στο να προχωρήσει ο πολύπαθος Ε65. Και επειδή αυτά που θα χάσουν αν εγκαταλειφθεί το έργο είναι περισσότερα (400 εκατ. ευρώ από μέχρι τώρα υλοποιημένες υποδομές και έσοδα από τους σταθμούς διοδίων- από τους νέους που θα κατασκευάζονταν σύμφωνα με την 30ετή σύμβαση παραχώρησης του 2007 και τον ήδη υφιστάμενο στην Αγία Τριάδα, όπου το τίμημα ανέρχεται στα 1,55 ευρώ), οι πιέσεις που ασκούν είναι μεγάλες.
Οι ισορροπίες στις διαπραγματεύσεις με τον κ. Ευθύμιο Βιδάλη, τον ειδικό διαμεσολαβητή που έχει ορίσει το Δημόσιο, είναι λεπτές. Γι’ αυτό και ναι μεν οι στενοί τους συνεργάτες και οι νομικοί τους σύμβουλοι παρευρίσκονται σε αυτές τις συζητήσεις, όμως, οι ίδιοι έχουν αναλάβει ένα μεγάλο μέρος της άσκησης πίεσης στους υψηλά ιστάμενους των αρμοδίων υπουργείων.
Οι πληροφορίες θέλουν πολλά τηλεφωνήματα να έχει λάβει τόσο ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για τα δημόσια έργα, κ. Σταύρος Καλογιάννης, όσο και ο υπουργός Κωστής Χατζηδάκης. Εφαρμόζοντας τη μέθοδο «μαστίγιο και καρότο» από τη μια ο Γιώργος Περιστέρης προσπαθεί να τονίσει τα οφέλη που θα προκύψουν από την δημιουργία του οδικού άξονα τόσο για την περιφέρεια (αφού θα διασχίζει την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας και της Δυτ. Μακεδονίας), όσο και για την οικονομία (αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,5%, δημιουργία 15.000 θέσεων εργασίας, αξιοποίηση πόρων του ΕΣΠΑ 750 εκ. ευρώ, έσοδα από διόδια στα κρατικά ταμεία 50%) και από την άλλη προειδοποιεί το Δημόσιο ότι αν ο Ε65 «ναυαγήσει», τότε θα πρέπει να καταβάλουν στην κοινοπραξία του (συμμετέχουν επίσης με 33% οι ισπανικές ACS και Cintra) αποζημίωση ύψους 1 δισ. ευρώ.
«Τελεσίγραφα» που είτε… μοιράζει μέσω του κ. Βιδάλη στους κυβερνώντες ή κατά την προσφιλή τακτική του, όταν του δίνεται δημόσιο βήμα. Οι εκτιμήσεις του Δημοσίου είναι διαφορετικές: υποστηρίζει πως αν κατέρρεαν και οι 4 παραχωρήσεις το συνολικό κόστος θα άγγιζε τα 900 εκ. με 1,5 δισ. ευρώ.
Διελκυστίνδα
Το «παζάρι» ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον Περιστέρη μοιάζει με διελκυστίνδα. Το υπουργείο φέρεται να προκρίνει ως λύσεις για την διάσωση του Ε65 είτε μια γενναία περικοπή του τεχνικού του αντικειμένου, που προβλέπει την κατασκευή του τμήματος από τη Λαμία ως τη γέφυρα Μουργκανίου ή τη «συγχώνευση» του έργου με την Ιονία Οδό, καθώς τα δύο έργα έχουν αναληφθεί από την ίδια κοινοπραξία. Η Ιονία Οδός θεωρείται βιώσιμη οικονομικά και από τις τράπεζες, αφού χρηματοδοτείται από τα διόδια του τμήματος Μεταμόρφωσης- Σκάρφειας της Ε.Ο. Αθηνών- Λαμίας.
Όμως, οι πληροφορίες θέλουν τον επικεφαλής της ΓΕΚ Τέρνα να μην συμφωνεί με καμία από τις δύο, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε απώλειες εσόδων και κερδών για την εταιρία του. «Άλλο ένας δρόμος και άλλο δύο» λένε χαρακτηριστικά κάποια εκ των στελεχών της.
Την ίδια ώρα ο κατασκευαστής έχει να αντιμετωπίσει και τις τράπεζες, οι οποίες έχουν σκληρύνει την στάση τους, γεγονός που αποτυπώθηκε και τον Γενάρη του 2011, όταν εξαιτίας του κλεισίματος της «στρόφιγγας» δανειοδότησης, σταμάτησαν οι εργασίες στον αυτοκινητόδρομο. Το χρηματοδοτικό κενό του έργου (το οποίο σήμερα έχει υλοποιηθεί σε ποσοστό μόλις 16%), ανέρχεται, σύμφωνα με πληροφορίες στα 447 εκατ. ευρώ, αλλά οι πιστωτές εμφανίζονται διστακτικοί για νέα «αιμοδότηση», καθώς το κρίνουν μη βιώσιμο.
Η «αποστολή» του Γιώργου Περιστέρη να τους πείσει για το αντίθετο είναι μάλλον δύσκολη δεδομένων και των οικονομικών συνθηκών και όσο δεν ολοκληρώνεται η ανακεφαλαιοποίηση. Ακόμη και στην περίπτωση ενός «haircut» του μεγέθους του δρόμου, παραμένουν επιφυλακτικοί.
Ως «ισχυρά όπλα» του στις συζητήσεις με τους δύο ο κατασκευαστής έχει βάλει στο… τραπέζι τόσο την σημαντική απόφαση του ΣτΕ (που ελήφθη μέσα στον Οκτώβριο) να απορρίψει τις προσφυγές κατά του βορείου τμήματος του Ε65 από την Καλαμπάκα ως την Παναγιά Γρεβενών, ανοίγοντας έτσι τον… δρόμο για την κατασκευή ολοκληρωμένου του άξονα και όχι «κουτσουρεμένου», όσο και την στήριξη που έχει από τις 3 περιφέρειες Ηπείρου, Δυτ. Μακεδονίας και Θεσσαλίας που τάσσονται υπέρ του έργου, το οποίο πιστεύουν πως θα δώσει «πνοή» ανάπτυξης στις περιοχές τους.
ΤΟ HAIRCUT, ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ
Από… σαράντα κύματα και οι Ολυμπία Οδός – Ιονία Οδός
Εκτός από τον Ε65 και την Ιονία Οδό, η ΓΕΚ Τέρνα του Γιώργου Περιστέρη συμμετέχει με ποσοστό 17% και στην «Ολυμπία Οδό», κοινοπραξία στην οποία ηγείται η γαλλική Vinci (29,9%) και συμμετέχουν επίσης ο Γ. Μπόμπολας, ο Δ. Ιωάννου και η γερμανική Hochtief.
Και σε αυτή την περίπτωση δεν λείπουν τα προβλήματα για τον Γιώργο Περιστέρη. Το υπουργείο εξετάζει επίσης ένα «κούρεμα» του μεγέθους του έργου, καθώς πιέζουν και οι τράπεζες προς αυτή την κατεύθυνση. Σύμφωνα λοιπόν, με την πρότασή τους η Ολυμπία Οδός επιδιώκουν να σταματά στην Πάτρα και όχι στην Τσακώνα, αφού το τμήμα Πύργος- Τσακώνα κρίνεται μη βιώσιμο.
Ακόμη όμως και αν συμβεί αυτό και το Δημόσιο δεν λάβει ούτε ευρώ από τα διόδια, η πρόσθετη χρηματοδότηση φτάνει τα 600 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, τυχόν καταγγελία θα στοίχιζε τουλάχιστον 900 εκατ. ευρώ. Στις διαπραγματεύσεις για τον εν λόγω αυτοκινητόδρομο συμμετέχει ο κ. Νικόλαος Κάμπας.
Από την άλλη, η συγγενής εταιρία του Ε65, Ιονία Οδός θεωρείται πιο εύκολη υπόθεση για το κονσόρτιουμ του Γιώργου Περιστέρη με τους Ισπανούς. Το τμήμα Μαλιακός- Κλειδί περιμένει το… πράσινο φως από τις τράπεζες για να μπορέσει να ξεκινήσει και πάλι τις μηχανές των εργοταξίων, αφού και βιώσιμο οικονομικά project είναι και έχουν ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό οι εργασίες απαλλοτρίωσης κ.α.
Οι ξένοι συνέταιροι του Περιστέρη περιμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων, αφού γνωρίζουν ότι χάνουν έσοδα από τη μη διαχείριση των αυτοκινητοδρόμων. Πριν από έναν χρόνο μάλιστα, πηγές ήθελαν τους Ισπανούς να βρίσκονται σε… τριβές με τον επικεφαλής της ΓΕΚ Τέρνα, ότι δεν ασκεί μεγάλες πιέσεις στους αρμόδιους υπουργούς, αξιοποιώντας τις γνωριμίες που διαθέτει σε υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα.
ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ 40% ΤΩΝ ΔΙΕΛΕΥΣΕΩΝ
Οι αξιώσεις 5 εκ. ευρώ από τόκους λόγω καθυστέρησης του Δημοσίου
Οι καθυστερήσεις στην κατασκευή του Ε65- στο κομμάτι που ευθύνεται το κράτος επειδή κωλυσιέργησε στην καταβολή της χρηματοδοτικής του συμβολής (συνολικά 517 εκ. ευρώ) για την υλοποίηση του τμήματος που είχε αναλάβει- είχε και «κέρδη» για την κοινοπραξία της ΓΕΚ Τέρνα και των Ισπανών.
Ο Γιώργος Περιστέρης είχε διεκδικήσει τόκους επί του καθυστερούμενου ποσού και μάλιστα με ιδιαίτερα υψηλό επιτόκιο, αφού το Δημόσιο είχε «παραβεί» τις επονομαζόμενες «τμηματικές προθεσμίες» για την καταβολή δύο δόσεων από τα χρήματα που αντιστοιχούσαν σε εκείνο για την υλοποίηση εργασιών. Πλέον το κονσόρτιουμ της ΓΕΚ Τέρνα και των Ισπανών αναμένεται να λάβει το ποσό των 5 εκατ. ευρώ από τόκους, το οποίο εγκρίθηκε από τον υπουργό Υποδομών, Σταύρο Καλογιάννη μέσα στον Οκτώβριο.
Στην περίπτωση του Ε65 η πρώτη τμηματική προθεσμία ήταν μόλις δύο μήνες μετά την επίσημη έναρξη της παραχώρησης (31η Μαρτίου 2008) και συνδεόταν με απλές παρεμβάσεις, οι οποίες και έγιναν έγκαιρα. Ωστόσο το Δημόσιο καθυστέρησε την καταβολή των 73,8 εκατ. ευρώ της πρώτης δόσης κατά 3,5 μήνες και έτσι τον περασμένο Ιούλιο ο παραχωρησιούχος διεκδίκησε 1,7 εκ. ευρώ από οφειλόμενους τόκους λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης. Τελικά το υπουργείο ενέκρινε 1,5 εκ. ευρώ.
Η δεύτερη αποζημίωση, που ήταν και πιο σύνθετη, αφορούσε στην δεύτερη δόση που έπρεπε να καταβληθεί τον Μάρτιο του 2010, εφόσον η εταιρία είχε εκπληρώσει κάποιες συμβατικές υποχρεώσεις της. Ο ανεξάρτητος μηχανικός του έργου απεφάνθη ότι με υπαιτιότητα του Δημοσίου είχε καθυστερήσει έναν χρόνο το project, καθώς υπήρχαν κωλυσιεργίες στις απαλλοτριώσεις κ.α. Ο Γιώργος Περιστέρης και οι συνέταιροί του τον Αύγουστο διεκδίκησαν τους τόκους για τη μισή δεύτερη δόση και ορίστηκε αποζημίωση 3,4 εκατ. ευρώ.
Μπορεί βέβαια η κοινοπραξία Κεντρική Οδός να βάζει «ζεστό χρήμα» στα ταμεία της από αποζημιώσεις και τόκους, όμως, μεγάλο «αγκάθι» και για το κονσόρτιουμ του Ε65 είναι η μείωση των εσόδων από τα διόδια- κάτι που απασχολεί άλλωστε και τους υπόλοιπους παραχωρησιούχους.
Οι συμβάσεις του 2007 προέβλεπαν έσοδα 40 δισ. ευρώ για τους παραχωρησιούχους στην 30ετή διαχείριση των οδικών αξόνων και 20 δις. για το Δημόσιο, ποσά εξωπραγματικά με τις δεδομένες αρνητικές συνθήκες και τη «βουτιά» των διελεύσεων οχημάτων 40% ακόμη και στους ήδη κατασκευασμένους δρόμους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στον τομέα των παραχωρήσεων η ΓΕΚ Τέρνα του Περιστέρη παρουσίασε μικρές ζημίες 1,3 εκ. ευρώ (τα έσοδα 11,5 εκ. προέρχονται κυρίως από την κοινοπραξία Νέα Οδός και τη διαχείριση σταθμών αυτοκινήτων). Άλλωστε για τον Ε65 ακόμη και προ κρίσης, υπήρχαν αμφιβολίες για τις οικονομικές επιδόσεις του, γι’ αυτό και κρίθηκε απαραίτητη και η επιδότησή του από το κράτος.
