Όταν μιλάει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ανεξαρτήτως αν προκαλεί ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια στον συνομιλητή του, προκαλεί τουλάχιστον πάντα ενδιαφέρον.
Και δεν σε απογοητεύει, καθώς στο βιβλίο του «Με τον Ανδρέα στην Ευρώπη», που θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα από τις Εκδόσεις Πατάκη, υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα στιγμιότυπα.
Συνοψίζοντας σταχυολογούμε τα εξής: Άρχισε να παχαίνει όταν ανέλαβε πρώτη φορά υπουργείο κατά περίπου μισό κιλό την εβδομάδα, με αποτέλεσμα στον ενάμιση χρόνο που έμεινε εκεί να πάρει περίπου καμιά εικοσαριά κιλά.
Αποκεί και μετά το πράγμα ξέφυγε εντελώς.. και σαν αντιπρόεδρος, κιλό και ευθύνη.
Κόβει την καλημέρα για τα πολιτικά πάθη.. Σε αυτό οφείλεται το ότι δεν «μιλιούνται» με την Φώτη Κουβέλη. Θύμωσε τότε στο «βρόμικο 89» όταν ο Φώτης ήταν υπουργός Δικαιοσύνης και είχε στα χέρια του την υπόθεση Κοσκωτά, έχοντας μαζί του φραστικό επεισόδιο, για το οποίο τώρα μετανιώνει.
Περιγράφει με την καλύτερη εικόνα την πολιτική «φιλία» με τον μεγάλο ηγέτη Ανδρέα, περιγράφοντας περιστατικό με την Θάτσερ, που είχε καλέσει τον Παπανδρέου στο Λονδίνο, εκείνος άργησε να πάει, γιατί ήταν με την Δήμητρα, που έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο….. Τότε έμαθε πρώτη φορά για την «εξωσυζυγική» σχέση του Ανδρέα.
Παρ ολίγον τρομοκράτης, όπως διηγείται μέσα από «παλιά» ιστορία των φοιτητικών του χρόνων στο Παρίσι, με όπλα και χειροβομβίδες..
Εξηγεί γιατί «έχασε» τον δήμο της Αθήνα από τον Αβραμόπουλο, (τον κύριο τίποτα), σημειώνοντας με υπονοούμενο ότι η δημοτικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου την εποχή εκείνη ήταν 18%.
Τέλος ακόμη ένα πολύ καλό ιστορικό παράδειγμα της σχέσης του κ. Πάγκαλου με τον Ανδρέα είναι το περιβόητο ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο, και η εξήγηση που του έδωσε ο τότε πρωθυπουργός..
Το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο» ήταν το σύνθημα καθώς ο Ανδρέας το διακήρυττε παντού, σε όλες τις συγκεντρώσεις του.. Έλεγε ότι παλεύει για μια ειδικού τύπου σχέση με την Κοινότητα.
Περιγράφει τότε ένα διάλογο και μια απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου με ένα χαμόγελο, «το οποίο ποτέ δεν θα ξεχάσω» και ένα μεγάλο μάθημα πολιτικού ρεαλισμού:
«Μα, Θόδωρε, πιστεύεις ότι αν πράγματι πίστευαν ότι θα φύγουμε από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ θα μας έδιναν τόσο μεγάλη πλειοψηφία;». Ρώτησα αφελώς: «Τότε, γιατί χειροκροτούσαν;».
«Μα γιατί τους άρεσε να το λέμε τότε» μου απάντησε. «Τώρα όμως δεν θα ήθελαν με κανέναν τρόπο να το κάνουμε».
Πηγή Newpost.gr
