Eπόμενοι «σταθμοί» για τον όμιλο η Iνδονησία και η Tουρκία με… σύνθημα την εξωστρέφεια. Tα νέα σχέδια της Wonderplant με την οποία στηρίζει την ελληνική γεωργία και οικονομία
Πριν από επτά μήνες, από το βήμα της Endeavor, του παγκόσμιου μη κερδοσκοπικού οργανισμού για την στήριξη της επιχειρηματικότητας σε τοπικό και διεθνές επίπεδο και υπό το… βλέμμα 50 ισχυρών του χρήματος από ΗΠΑ, Μέση Ανατολή, Αφρική και Ελλάδα, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, απευθυνόμενος στους νέους επίδοξους επιχειρηματίες, παρέδιδε «μαθήματα» ανάπτυξης.
«Πρώτα να αυτό-ντοπάρεστε, μετά να ονειρεύεστε για να προσδιορίσετε τον στόχο. Χωρίς ξεκάθαρο στόχο, δεν υπάρχει πορεία. Δεν υπάρχει ούριος άνεμος, αν δεν ξέρεις πού θέλεις να πας και γυρνάς γύρω-γύρω από τον εαυτό σου», έλεγε χαρακτηριστικά.
Μια συμβουλή που ο ίδιος έκανε πράξη σε όλη την επιχειρηματική του διαδρομή. Από τα πρώτα του βήματα το 1976 στην οικογενειακή εταιρία παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων «Recor» ως σήμερα που συνεχίζει με το ίδιο πάθος να αναζητά νέες επενδυτικές ευκαιρίες και έχει κατορθώσει να καταστήσει την Chipita, μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές πολυεθνικές στον χώρο των τροφίμων, που ο τζίρος της αγγίζει τα 500 εκατ. ευρώ.
Μόνο η αγαπημένη του ομάδα, ο Παναθηναϊκός και οι τέσσερις γιοι του που έχει αποκτήσει με την κα Λούσυ Τσώλου, στους οποίους αφιερώνει όσο περισσότερο ελεύθερο χρόνο του απομένει μετά από μια «γεμάτη» επαγγελματικές υποχρεώσεις μέρα και από τα συχνά ταξίδια στο εξωτερικό, μπορούν να «συναγωνιστούν» την αγάπη του για την δουλειά.
«Ντοπαρισμένος» και με όραμά του να ανοίξει ακόμη περισσότερο την «βεντάλια» των επενδύσεων του ομίλου του, ο «Mr Chipita» κινείται κόντρα στο «ρεύμα» της κρίσης που έχει οδηγήσει πολλές βιομηχανίες είτε στο λουκέτο, είτε στην «έξοδο» από την Ελλάδα.
Ο ίδιος, έχοντας περάσει από διάφορες φάσεις και σκαμπανεβάσματα σε ορισμένες επιχειρηματικές απόπειρες του παρελθόντος, όπως με την εταιρία που είχε συστήσει και εισήγαγε τα ιταλικά σπίρτα saffa στην χώρα μας και μετά από οκτώ μήνες το κράτος τού «έφραξε» τον δρόμο, απαγορεύοντας την κυκλοφορία τους για λόγους ασφαλείας, αποφάσισε από νωρίς να κάνει δουλειές που να μην εμπλέκεται στη μέση το Δημόσιο, κάτι το οποίο τηρεί μέχρι σήμερα.
Μακριά από την έννοια της ελληνικής διαπλοκής, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς ως ο επιχειρηματίας που έχει «ταξιδέψει» μέσα από τα προϊόντα του την Ελλάδα στο εξωτερικό και ας πραγματοποιεί μόλις το 13% του συνολικού τζίρου της Chipita εντός των συνόρων.
ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ «ΚΡΕΣΕΝΤΟ»
Από το 2010, οπότε και πραγματοποιήθηκε η μεγάλη «επιστροφή» του στην Chipita, επαναγοράζοντάς την από την Vivartia έναντι 730 εκατ. ευρώ, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος κρατώντας ψηλά την «σημαία» της εξωστρέφειας, έχει επιδοθεί σε ένα επενδυτικό «κρεσέντο».
Ο όμιλός του έχει καταφέρει να «χτίσει» ένα ισχυρό δίκτυο με 62 παραγωγικές γραμμές σε οκτώ χώρες και τέσσερις ηπείρους, διαθέτει εμπορική παρουσία σε περισσότερες από 35 αγορές, ενώ απασχολεί πάνω από 9.000 εργαζόμενους. Μάλιστα, είναι από τις λίγες εταιρίες που δεν προέβησαν σε περικοπές προσωπικού ή και μειώσεις μισθών, καθώς όπως έχει τονίσει πολλές φορές ο «Mr Chipita», το μεγαλύτερο κεφάλαιο για μια επιχείρηση, είναι το έμψυχο δυναμικό της.
Ο άνθρωπος που έμαθε την Ευρώπη να τρώει κρουασάν και για πολλά χρόνια «πόνταρε» στις αγορές της, όπως και σε εκείνες των ΗΠΑ, το τελευταίο διάστημα έχει αλλάξει στρατηγική και έχει στρέψει το «βλέμμα» του κυρίως προς… Ανατολάς. Μια νέα «πρόκληση» για εκείνον, αλλά και μια σημαντική νέα διέξοδος, καθώς από την παρουσία της Chipita στις χώρες αυτές, αντλεί το 60% των εισροών του.
Το νέο σχέδιο επέκτασης του ομίλου προς τις περιοχές αυτές έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται. Στις αρχές του έτους ξεκίνησε η λειτουργία της νέας μονάδας στην Ινδία, ενώ το «νερό στο αυλάκι» έχει μπει και για την επένδυση ύψους 13 εκατ. ευρώ στην Κωνσταντινούπολη. Το εργοστάσιο στην Τουρκία θα παράγει τα προϊόντα σνακ της εταιρίας. Επόμενος «σταθμός» για τον Mr Chipita θα είναι η Ινδονησία, μια περιοχή που ο ίδιος θεωρεί ότι έχει σημαντικές προοπτικές για τα προϊόντα του και η είσοδος θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του 2014.
Ιδιαίτερα ποντάρει και στην αγορά της Νιγηρίας, για την οποία πιστεύει ότι είναι η βάση για την κατάκτηση όλης της Μαύρης Ηπείρου σε ορίζοντα πενταετίας. Η φίρμα «7 DAYS» και τα αλμυρά σνακ «πρωταγωνιστούν» στα ράφια των μεγάλων αλυσίδων του εξωτερικού και σχεδόν το 80% αυτών καταναλώνονται εκτός συνόρων.
Γι’ αυτό και ο «καπετάνιος» της Chipita, έχει επικεντρωθεί σε μια εξωστρεφή πολιτική, που λειτουργεί και ως αντιστάθμισμα των εγχώριων απωλειών.
Βέβαια, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος δεν αρνείται πως κάποιες κινήσεις του δεν του «βγήκαν» όπως ανέμενε αρχικά. Για παράδειγμα η επέκταση στις ΗΠΑ, δεν επιβεβαίωσε τις προσδοκίες του, αφού τα προϊόντα που διακινούσε στην αμερικανική αγορά δεν ταίριαζαν με αυτά όπου στρατηγικά είχε επικεντρώσει η εταιρία του.
Ωστόσο, φρόντισε να αποχωρήσει με κέρδος από εκεί. Πούλησε την κατάλληλη στιγμή, όταν τα «Melba Toast» και “Chips” ήταν σε ανοδική πορεία, ενώ με το deal made in USA έβαλε στα ταμεία της Chipita 62,5 εκατ. δολ. σε μετρητά, ένα ποσό που διευκόλυνε την χρηματοδότηση των επόμενων επενδυτικών σχεδίων.
Είναι ακριβώς αυτή η εξωστρέφεια της Chipita, που σε συνδυασμό με την ελληνικότητα των προϊόντων της και την διείσδυσή τους στις αγορές του κόσμου, καθιστούν την εταιρία ελκυστική στα «μάτια» επενδυτών, Ελλήνων και ξένων. Αυτή την τάση θέλει να κεφαλαιοποιήσει και ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ο οποίος σχεδιάζει το επόμενο μεγάλο του βήμα: Tην επιστροφή στο χρηματιστηριακό ταμπλό. Είτε του Χρηματιστηρίου Αθηνών, είτε ενός από τα διεθνή χρηματιστήρια με πιθανότερο εκείνο του Λονδίνου.
Προς το παρόν, τηρεί στάση αναμονής και ως άνθρωπος που μελετά πολύ προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις του, σκοπεύει να προχωρήσει σε είσοδο στην χρηματαγορά, μόλις οι συνθήκες της οικονομίας βελτιωθούν.
ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Μπορεί οι επενδύσεις του Σπύρου Θεοδωρόπουλου στην υδατοκαλλιέργεια μέσω της εταιρίας Ελληνική Γαρίδα ΑΕ να «πάγωσαν» καθώς η κρίση δεν ευνοεί το συγκεκριμένο πεδίο δράσης, όμως, ο «Mr Chipita» επιμένει να στηρίζει την ελληνική οικονομία με επενδύσεις και σε άλλους κλάδους εκτός των τροφίμων.
Aπό τον περασμένο Aπρίλιο η Chipita συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της διαφημιστικής εταιρίας «Black Cherry», ενωό Σπύρος Θεοδωρόπουλος μέσω της Wonderplant, ένα συγκρότημα υδροπονικής καλλιέργειας τομάτας στην Δράμα, -μια επένδυση ύψους 26 εκατ. ευρώ-, στηρίζει την ελληνική γεωργία, για την οποία θεωρεί πως έχει σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης. Στόχος του είναι η παραγωγή τομάτας να φτάσει τους 8.000 τόνους ετησίως προκειμένου να μειωθούν οι εισαγωγές, ενώ με την ίδρυση της εταιρίας δημιουργήθηκαν σε πρώτη φάση 100 νέες θέσεις εργασίας. Συνοδοιπόρους του στην δραστηριότητα αυτή έχει τους καλούς του φίλους Αχ. Φώλια, Στ. Νένδο, Μιχ. Αραμπατζή και Θέμη Μακρή.
Μόλις προχθές η Wonderplant ανακοίνωσε ότι προχωρά και σε νέα επένδυση 8,9 εκατ. ευρώ για την εγκατάσταση μονάδας συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας υψηλής απόδοσης, ισχύος 8 MW. Πλάνο το οποίο εγκρίθηκε από το υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης. ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΟΣ
Στο πλευρό των νέων επιχειρηματιών με παρεμβατικό λόγο
Το επιχειρηματικό «ταξίδι» του Σπύρου Θεοδωρόπουλου, μετά τις σπουδές του στην ΑΣΟΕΕ, έχει πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς. Ο «Mr Chipita» εκπροσωπεί αυτά που η Τρόικα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα «γκρεμίζει» καθημερινά, υποδυόμενη ότι τα υπερασπίζεται. Την υγιή επιχειρηματικότητα και την ελεύθερη αγορά. Χωρίς να προέρχεται από κάποιο ισχυρό επιχειρηματικό «τζάκι», ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος έχει την «σφραγίδα» του αυτοδημιούργητου. Πέρασε μέσα από πολλές περιπέτειες, άλλοτε πετυχημένες και άλλοτε όχι, όμως, ουδέποτε στήριξε τα πόδια του στην κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα. Αντιθέτως. Γι’ αυτό και ως μέλος του Endeavor αυτή είναι μία από τα συμβουλές του προς τους νέους επιχειρηματίες. Αυτός είναι και ο λόγος που ο ίδιος αρέσκεται να στηρίζει «φρέσκες» και καινοτόμες ιδέες στο νέο επιχειρείν.
Άλλωστε και εκείνος σε νεότερη ηλικία δοκίμασε πολλά επενδυτικά «ανοίγματα», όπως η επένδυση στην οδική βοήθεια για μοτοσυκλέτες με την «General Dynamic», η οποία δεν απέδωσε και την διέκοψε, η συμμετοχή στην μικροζυθοποιία Craft και εκείνη στην Provipax (εταιρία αρωματικών για ρούχα και φυσικά σκοροαπωθητικά) και από όλα πήρε «μαθήματα ζωής». Μαθήματα που λειτουργούν ως «απόσταγμα» της σημερινής φιλοσοφίας του, ότι πρέπει οι νέοι επιχειρηματίες να μην επιλέγουν τον εύκολο δρόμο. Η διεθνής του εμπειρία άλλωστε, αλλά και η επιμονή του να παραμένει στην Ελλάδα με την Chipita, όταν άλλες εταιρίες αποχωρούν, τον καθιστούν στα μάτια πολλών βιομηχάνων ως έναν ικανό υποψήφιο για την προεδρία του ΣΕΒ, στην μετά- Δασκαλόπουλου εποχή. Ο ίδιος, αν και χαμηλών τόνων, έχει παρεμβατικό λόγο και άποψη, που δεν διστάζει να την εκφράζει. Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το ζήτημα για το country risk, εκείνος ήταν υπέρμαχος της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ενώ μία από τις σημαντικές παρεμβάσεις του αφορά στην ανάγκη αποκατάστασης της σχέσης εμπιστοσύνης σε ένα κράτος δικαίου, όπου δεν θα κυριαρχεί η ατιμωρησία, με σκοπό να προσελκυστούν επενδυτές. Πάντως, σε όσους του έχουν χτυπήσει την πόρτα για το τιμόνι του ΣΕΒ, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος κρατά κλειστά τα χαρτιά του, λέγοντας σιβυλλικά «αν με καλέσουν, θα το εξετάσω».
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ OLAYAN ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ
Η ισχυρή «συμμαχία» με τους Άραβες κροίσους
Ένας «διεθνοποιημένος» επιχειρηματίας στο… τιμόνι μιας ελληνικής πολυεθνικής είναι ο χαρακτηρισμός που έχουν αποδώσει άνθρωποι της αγοράς τροφίμων στον Σπύρο Θεοδωρόπουλο. Όχι μόνο για την εξωστρέφεια της Chipita, αλλά και επειδή ο ίδιος προσωπικά διαθέτει σημαντικά ερείσματα στο διεθνές επιχειρηματικό «στερέωμα».
Ένα από αυτά είναι και με την οικογένεια Olayan, η οποία για πρώτη φορά «εμπιστεύτηκε» την Chipita την δεκαετία του ’90, επενδύοντας στο μετοχικό κεφάλαιο μιας εταιρίας που διέθετε όλα τα εχέγγυα για την ραγδαία ανάπτυξη και ενισχύοντας σταδιακά το ποσοστό της στο 18%.
Οι Σαουδάραβες κροίσοι, ο Khaled S. Olayan μαζί με τις τρεις αδελφές του, Lubna, Hayat και Hutham έμελε να γίνουν ισχυροί «σύμμαχοι» και φίλοι του Θεοδωρόπουλου και σε επόμενες φάσεις της επιχειρηματικής του «διαδρομής». Ήταν εκείνοι που και πάλι τον στήριξαν όταν θέλησε να πάρει πάλι πίσω την Chipita από την Vivartia.
Έτσι, το 2010, ο αραβικός όμιλος μαζί με τους επιχειρηματίες και φίλους του Θεοδωρόπουλου, Αχ. Φώλια, Λ. Φρέρη, Στ. Νένδο και Άγγελο Πλακόπητα κατέβαλαν 400 εκατ. ευρώ στην Vivartia και απέκτησαν το 100% του κλάδου ζαχαρωδών και αρτοσκευασμάτων. Ο Θεοδωρόπουλος δεν «χώνεψε» ποτέ το ότι η Vivartia, την οποία είχαν αρχικά δημιουργήσει ο ίδιος με τον καλό του φίλο Δημήτρη Δασκαλόπουλο, ενώνοντας την Chipita με την ΔΕΛΤΑ, κατέληξε στην MIG. Μάλιστα, πολλά είχαν γραφτεί τότε για την ενόχληση του επιχειρηματία από τις κινήσεις Δασκαλόπουλου, ο οποίος λέγεται ότι δεν τον είχε ενημερώσει. Τα χρόνια πέρασαν από τότε, οι σχέσεις των δύο αντρών έχουν αναθερμανθεί, ενώ το deal αυτό πέρασε στην «ιστορία». Πάντως, με την αμέριστη στήριξη των Αράβων ξεκίνησε και το αναπτυξιακό ράλι της Chipita.
Ο όμιλος Olayan είναι εκείνος που της άνοιξε… δρόμο για την εδραίωσή της στη Μέση Ανατολή. Έτσι, μέσα σε λίγους μήνες, η εταιρία δημιούργησε νέα εργοστάσια στο Ριάντ και την Τζέντα για να καλύψει την συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση των προϊόντων της. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι η αναγνωρισιμότητά τους στο καταναλωτικό κοινό της ευρύτερης περιοχής ξεπερνά το 60%. Ταυτόχρονα, η Chipita ίδρυσε μαζί με την Western Bakerys και την Olayan Financing Company, κοινή εταιρία, η οποία έχει ως σκοπό της την παραγωγή και διανομή προϊόντων αρτοποιΐας, ενώ με «όχημα» την συνεργασία αυτή, πάτησε… πόδι στις αγορές του Ιράν και της Τυνησίας.¨
