Από τη Γιώτα Βαζούρα
Εκατοντάδες βιβλία, αναρίθμητα άρθρα και άλλες τόσες αναλύσεις έχουν γραφτεί για τον ισχυρό άνδρα της Τουρκίας, για τον πολιτικό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που κατάφερε να αναδιαμορφώσει τη χώρα του περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ηγέτη, μετά τον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ.
Ο γνωστός δημοσιογράφος και διευθυντής του naftemporiki.gr Μιχάλης Ψύλος, ο οποίος από τη δεκαετία του ’90 παρακολουθούσε στενά την πορεία του «Reis», του αρχηγού όπως τον ονομάζουν οι υποστηρικτές του, υπογράφει αυτό το ενδιαφέρον βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πεδίο, στο οποίο καταγράφει όλη την πολιτική πορεία του και ερευνά πώς ο Ερντογάν από προάγγελος ενός μετριοπαθούς πολιτικού Ισλάμ που σέβεται τους κανόνες της δημοκρατίας και τα ανθρώπινα δικαιώματα έγινε ένας «σουλτάνος», ασκώντας μια πλήρως προσωποπαγή εξουσία.
Από το 1994, όταν σε ηλικία 40 ετών ο Ερντογάν εξελέγη δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, έως σήμερα ο Reis βίωσε πολλές κρίσεις, όπως και η χώρα του, κρίσεις που οδήγησαν στη μετάλλαξή του σε έναν αυταρχικό ηγέτη, που έβαζε στο στόχαστρο όσους θεωρούσε ότι τον υπονόμευαν.
Πώς επηρεάστηκε από τον ισλαμιστή πνευματικό του πατέρα Νετσμετίν Ερμπακάν, αλλά και πώς πόλωσε τη χώρα του, κάνοντας τους αντιπάλους του να μιλούν για μία δυναστεία; Αλλά και πώς με τις ανορθόδοξες οικονομικές του πολιτικές τα τελευταία χρόνια επιδείνωσε το κόστος ζωής για την πλειονότητα των συμπατριωτών του;
Με δεδομένους τους σταθερούς εθνικιστικούς προσανατολισμούς της Τουρκίας στην εξωτερική της πολιτική, ο Μιχάλης Ψύλος επιχειρεί να απαντήσει όχι μόνο στα παραπάνω ερωτήματα αλλά και να σκιαγραφήσει ποια θα είναι η νέα εποχή που θα ανατείλει για την Τουρκία μετά τον Ερντογάν.
Μη ξεχνάμε πως το 2024 άνοιξε για κείνον το παράθυρο του τέλους, ειδικά μετά την συντριπτική ήττα των υποψηφίων του AKP στις τοπικές εκλογές, κάτι που ίσως περίμενε ο Τούρκος πρόεδρος γι’ αυτό και είχε προαναγγείλει πως δεν θα θέσει ξανά υποψηφιότητα μετά τη λήξη της θητείας του.
«Σε κάθε περίπτωση, όμως, η Ιστορία θα γράψει ότι ο Ερντογάν ήταν ένας εξαιρετικά επιδραστικός και καθοριστικός πολιτικός παράγοντας, όχι μόνο για το σήμερα της Τουρκίας. Είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσουμε να μιλάμε για τον Ερντογάν στο μέλλον, χρησιμοποιώντας πιθανώς τον όρο «ερντογανισμός» όπως τον όρο «κεμαλισμός», καταλήγει στον επίλογο του βιβλίου του ο συγγραφέας.