Αλλαγές στις γεωπολιτικές ισορροπίες φέρνει η οριστική ματαίωση της κατασκευής του αγωγού South Stream εκ μέρους της Ρωσίας.
Το ζήτημα της ακύρωσης της κατασκευής του αγωγού βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ευρωπαϊκού τύπου.
Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η γερμανική Tageszeitung σχολιάζει: «Η ακύρωση του South Stream, απόρροια του νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας, οδήγησε ήδη σε μια συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, η οποία ήταν αδιανόητη μέχρι πρότινος. Γιατί ουσιαστικά οι δυο δυνάμεις της βόρειας και νοτιοανατολικής Ευρώπης δεν διατηρούν ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις. (…) Παρόλα αυτά οι δυο χώρες θέλουν τώρα να συνεργαστούν στενότερα και να συνάψουν μια στρατηγική συνεργασία στον ενεργειακό τομέα. Παρά τις όποιες διαφορές τους, αυτό είναι δυνατόν μόνον επειδή και οι δυο χώρες αισθάνονται ότι ο πραγματικός τους σύμμαχος, η ΕΕ, δεν τους έχει μεταχειριστεί δίκαια. Η απομόνωση της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας, που εν μέρει οφείλεται στις ίδιες και εν μέρει σε λανθασμένες ευρωπαϊκές αποφάσεις, μπορεί να οδηγήσει στο να ξεπεράσουν οι δυο αυτές χώρες τις διαφορές τους και να δημιουργήσουν μια συμμαχία η οποία θα στρέφεται εναντίον της ΕΕ».
Από την πλευρά της, η Frankfurter Rundschau παρατηρεί: «Ο αγωγός επρόκειτο να μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Η ματαίωση της κατασκευής του θα αποδυναμώσει τη ρωσική θέση στην ευρωπαϊκή αγορά. Το να γυρίσει η Ρωσία την πλάτη της στην Ευρώπη και σε άλλους πελάτες συνιστά μια ‘κενή απειλή’. Η ρωσική οικονομία υποφέρει από διαρθρωτικά προβλήματα τα οποία θα διογκωθούν εάν στραφεί προς την Κίνα. Εξαρτάται σχεδόν εξ΄ ολοκλήρου από τις εξαγωγές πρώτων υλών. Η ανταλλαγή προϊόντων μεταξύ των δυο χωρών -ρωσικό αέριο έναντι κινεζικών βιομηχανικών προϊόντων- θα επιτάχυνε απλώς την αποβιομηχανοποίηση της Ρωσίας».
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνει: «Πιθανότατα μόνον μια ιστορική αναδρομή σε μεταγενέστερο χρόνο θα μπορέσει να απαντήσει στο ερώτημα εάν ήταν μια έξυπνη απόφαση του προέδρου Πούτιν να καταστήσει το εμπόριο φυσικού αερίου εργαλείο άσκησης πολιτικής. Οι προκάτοχοί του στην Σοβιετική Ένωση ήταν αρκετά πιο προσεκτικοί. Παρά την έντονη συστημική σύγκρουση με τη Δύση, οι κομμουνιστές ηγέτες του Κρεμλίνου απέφευγαν να θέσουν εν αμφιβόλω τις εμπορικές συνδιαλλαγές με την Ευρώπη. Ίσως να αντιλαμβάνονταν καλύτερα ότι μπορεί να κάνεις κακό στον εαυτό σου όταν αξιοποιείς την σημαντικότερη πηγή εσόδων σου για στρατηγικά παιγνίδια».