Δημοσίευμα της Deutsche Welle για την ελληνική υφαντουργία
Στο εργαστήριο του σχεδιαστή μόδας Χρήστου Μπιμπίτσου οι μηχανές δουλεύουν αδιάκοπα. Είκοσι γυναίκες εργάζονται εδώ και φτιάχνουν τα πάντα. Από τα πατρόν μέχρι τα έτοιμα πουκάμισα, τα εσώρουχα, τα φανελάκια ή τα μαγιό. Όλα φτιάχνονται στην εταιρεία «Modus Vivendi».
Απ’ ό,τι φαίνεται η εταιρεία του Χρήστου Μπιμπίτσου είναι αυτή που εφοδιάζει κυρίως όλη την Ελλάδα με ανδρικά εσώρουχα. Ο ίδιος ο σχεδιαστής ασχολείται πάνω από 20 χρόνια με τον συγκεκριμένο τομέα και έχει ζήσει όλες τις καλές και τις κακές στιγμές της κλωστοϋφαντουργίας και της παραγωγής εσωρούχων στη Θεσσαλονίκη.
«Η ιστορία της ελληνικής υφαντουργίας είναι πολύ θλιβερή. Και αυτό παρόλο που παραδοσιακά δεν θα βρει κανείς πουθενά στο κόσμο ποιοτικά καλύτερα υφάσματα. Προς το παρόν φαίνεται πως όλα τελείωσαν. Η αιτία κατά τη γνώμη μου είναι οι στρεβλές πολιτικές αποφάσεις και η φορολογική πολιτική. Θα έπρεπε να στηρίξει κανείς την ελληνική υφαντουργία για να μην φύγουν τα εργοστάσια στη Βουλγαρία και την Τουρκία» λέει ο σχεδιαστής.
Η κρίση οδήγησε πράγματι στο γεγονός ότι πολλοί παραγγελιοδότες προτίμησαν να δώσουν τις παραγγελίες τους σε τρίτες χώρες. Η ελληνική αγορά διαλύθηκε.
Η συνταγή της επιτυχίας
Η επιτυχία του Χρήστου Μπιμπίτσου ανήκει στις λίγες εξαιρέσεις. Και γι’ αυτό υπάρχει μια εξήγηση. Όταν η εσωτερική αγορά διαλύθηκε, στράφηκε στο εξωτερικό. Είχε φροντίσει όμως να φτιάξει προηγουμένως το δικό του προϊόν.
«Στην Ελλάδα επικεντρωθήκαμε δυστυχώς πολύ λίγο στη δική μας παραγωγή. Είμαστε πολύ καλοί στην επιλογή υφασμάτων και στην κατασκευή ρούχων, αλλά πάντα για άλλους παραγγελιοδότες, όχι για εμάς. Το μυστικό της δικής μου επιτυχίας θα μπορούσε να είναι και το μυστικό άλλων εταιρειών. Δημιούργησα τη δική μου επώνυμη μάρκα, την ‘Modus Vivendi’, το 1989».
Τα προηγούμενα πέντε χρόνια κατάφερε να δεκαπλασιάσει τον τζίρο της επιχειρησή του. Κυρίως μέσω ίντερνετ πάνε καλά οι πωλήσεις. Όσον αφορά τις πωλήσεις στη Γερμανία ο Χρήστος Μπιμπίτσος διαπιστώνει ότι «το αγγλικό, το γαλλικό, το αμερικανικό και το αυστραλιανό χονδρεμπόριο πηγαίνουν πάρα πολύ καλά. Δεν καταλαβαίνω όμως τη γερμανική αγορά. Ενώ ο γερμανός πελάτης είναι στην πρώτη θέση όσον αφορά τις παραγγελίες μέσω ίντερνετ, όσον αφορά το χονδρεμπόριο είναι πολύ διστακτικός. Υπάρχει πολύ λίγη εμπιστοσύνη. Συνέχεια κάνουν προσπάθειες να ρίξουν τις τιμές. Και θα ήθελα να ρωτήσω τους γερμανούς εμπόρους: ‘Γιατί το κάνετε αυτό; Υπάρχει και στην Γερμανία μια κρίση;’».
Κρίση δεν υπάρχει, ωστόσο στο γερμανικό λιανεμπόριο επικρατεί ένας πραγματικός πόλεμος τιμών.
