Στο στόχαστρο των γερμανικών ΜΜΕ βρίσκεται για μια ακόμη ημέρα ο έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.
Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «(…) Ο έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης δεν είναι ένας έμπειρος πολιτικός, εντούτοις το γεγονός ότι είναι προφανώς τόσο επικεντρωμένος στον εαυτό του δίνει την ακριβώς αντίθετη εντύπωση. Αυτό καταδεικνύει άλλωστε και το πλήθος των συχνά αντιφατικών συνεντεύξεών του (…). Όταν κάποιος μιλάει συνεχώς για το πώς και τι θα επιβάλει εναντίον κάποιου, τότε τροφοδοτεί τις υποψίες ότι η δύναμή του έγκειται λιγότερο στις πράξεις και περισσότερο στα λόγια. Όσο πιο συχνά επαναλαμβάνεται η χρήση του λόγου, τόσο περισσότερο προσεγγίζεται η φλυαρία. Γι΄ αυτό υπάρχει στα γερμανικά και ο ωραίος όρος της ανούσιας φλυαρίας». Αναφερόμενη στη συνέχεια τόσο στο Γ. Βαρουφάκη όσο και στον πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, η εφημερίδα σχολιάζει: (…) Η φιλαρέσκεια σε συνδυασμό με έναν αριστερό εθνικισμό, καθώς και μια λογική του ‘τώρα θα τους δείξουμε εμείς’ συνιστούν κακές προϋποθέσεις για μια αρμονική συμβίωση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς οι πλειοψηφίες στη Γερμανία και στην ΕΕ δεν υιοθετούν σε καμία περίπτωση τα στερεότυπα του λαϊκού τύπου. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη και μπορεί να καταφέρει ό,τι κατάφεραν και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία».
Ο Βαρουφάκης τα κάνει όλα χειρότερα με τις εμφανίσεις του, επισημαίνει η Neue Osnabrücker Zeitung, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle . «Αντί να βάλει σε τάξη την εγχώρια οικονομική διοίκηση, να εισπράξει φόρους και να δρομολογήσει επιτέλους ιδιωτικοποιήσεις και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, πετά το ένα λεκτικό καπνογόνο μετά το άλλο. Τα μαγικά επί σκηνής έχουν αναμφίβολα το χαρακτήρα ενός σόου. Ωστόσο στο ελληνικό δράμα δεν διαπιστώνονται σαφείς τρόποι δράσης. Κάθε φορά που τίθεται το θέμα συγκεκριμένων αποφάσεων, ο υπουργός προκαλεί νέες ασάφειες. Το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα θα το καταλάβει μάλλον μόνον όταν κλείσουν τα φώτα στο ρετιρέ του».
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Πόλεμος υπάρχει στον περίγυρο της ΕΕ αλλά όχι εντός. Αυτό το γνωρίζει και ο έλληνας υπουργός Άμυνας, ο οποίος κατηγόρησε τον γερμανό υπ. Οικονομικών Σόιμπλε για ψυχολογικό πόλεμο. Φυσικά και συνηθίζεται στις διαπραγματεύσεις της να γίνονται πολλά κόλπα. Το θεμέλιο στο οποίο στηρίζεται η ένωση είναι να καθίσταται θεσμικά αδύνατος ο πόλεμος. Αυτό θα πρέπει να το έχουν πάντα υπόψη τους οι χώρες μέλη και να συμβάλουν στη λεκτική αποκλιμάκωση. Η φυγή προς αξιώσεις από την εποχή του πολέμου, η οποία αρέσει και στο γερμανικό κόμμα της Αριστεράς, συνιστά φυγή από τις αξιώσεις του σήμερα. Το ζητούμενο σήμερα είναι η τήρηση συμφωνιών οι οποίες δεν υπαγορεύονται, αλλά αποφασίζονται από κοινού».
Το σχόλιο της ολλανδικής de Volkskrant για την πορεία των διαπραγματεύσεων: «Μέχρι στιγμής δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Ένας συμμετέχων χαρακτηρίζει ‘ανίκανους’ τους έλληνες συνομιλητές. Γνωρίζουν καλύτερα τα κείμενα του Τσε Γκεβάρα από τα οικονομικά τους, λέει ένας άλλος. Όλα αυτά δεν καθιστούν πιο αξιόπιστες τις συνεχείς διαβεβαιώσεις Τσίπρα περί τήρησης των συμφωνηθέντων. Αυτή τη στιγμή η Αθήνα κόβει όλες τις γέφυρες με τους συμμάχους της στις Βρυξέλλες που τόσο έχει ανάγκη».
Διαφορετική η προσέγγιση από την Tageszeitung TAZ. «Αγαπητή τρόικα, παρακαλώ εξαφανιστείτε», είναι ο τίτλος άρθρου που επισημαίνει ότι «όσο ο ελληνικός λαός έχει το συναίσθημα ότι η τρόικα διατάζει, θα τορπιλίζεται κάτω ό,τι προέρχεται από πάνω. (…) Η εφημερίδα επισημαίνει ότι τυχόν αποχώρηση της τρόικας από την Ελλάδα δεν θα έφερνε κάποια αλλαγή στο οικονομικό στάτους κβο, ωστόσο θα ήταν σημαντική από ψυχολογική σκοπιά καθώς οι Έλληνες θα αποφάσιζαν και πάλι για τον εαυτό τους. «(…) Ένας από τους λόγους που οι Έλληνες δεν πληρώνουν ευχάριστα φόρους είναι και το γεγονός ότι παραδόξως πιστεύουν ότι τα χρήματά τους θα καταλήξουν στο εξωτερικό. Δεν διακρίνουν όμως το πραγματικό πρόβλημα. Όσο δεν καταβάλλονται φόροι, δεν είναι δυνατόν να χρηματοδοτηθεί ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για κάθε Έλληνα. Οι Έλληνες πρέπει να γίνουν οι ίδιοι τρόικα του εαυτού τους. Αυτό μπορεί όμως να γίνει μόνον εάν αποχωρήσει η τρόικα».
