Η αναφορά 160 σελίδων, με την οποία στοιχειοθετούνται οι ελληνικές αξιώσεις έναντι της Γερμανίας, έφτασε στα χέρια του περιοδικού Spiegel. Η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει ακόμη περισσότερα από αυτά που περιέχει η αναφορά, ισχυρίζεται ο αρθρογράφος.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το κείμενο στο οποίο στηρίχθηκε ο κ. Μάρδας στην αρχή της εβδομάδας, περιέχει δύο διαφορετικές εκτιμήσεις.
Η πρώτη βασίζεται στο αίτημα για αποζημιώσεις που η Ελλάδα έθεσε στο Παρίσι το 1946 και από το οποίο σήμερα θα προέκυπτε μία οφειλή 332 δισ. ευρώ. Σε αυτό το νούμερο δεν περιλαμβάνονται αποζημιώσεις για ιδιώτες. Στο Παρίσι η Ελλάδα είχε ζητήσει 7,2 δισ. δολάρια (με το επίπεδο τιμών του 1938). Αυτό το ποσό όμως απορρίφθηκε από τους συμμάχους ως υπερβολικό, κι αυτό γιατί ξεπερνούσε κατά 10 φορές το τότε ΑΕΠ της χώρας. Η αποζημίωση που τελικά έλαβε η χώρα ήταν μόνο 13,5 εκατ. δολάρια.
Τα στοιχεία αυτά θεωρούνται σήμερα ανακριβή, γράφει το δημοσίευμα. Περιλαμβάνονται στην αναφορά των Ελλήνων ειδικών μόνο για να δείξουν ότι η Ελλάδα ασχολείται με το θέμα των αποζημιώσεων πολύ νωρίτερα από τη σημερινή κρίσης χρέους.
Ωστόσο, πολύ σημαντικότερη είναι η δεύτερη εκτίμηση.
Για τη δεύτερη εκτίμηση μια επιτροπή ειδικών του ελεγκτικού συνεδρίου διερεύνησε αρχεία και πηγές στο πρωτότυπο, π.χ. αναφορές απωλειών από πολίτες κατά το διάστημα μετά τον πόλεμο. Γίνεται λόγος για 50.000 ντοκουμέντα από την εποχή του πολέμου. Τα στοιχεία αυτά αποτιμώνται στα 269 δισ. ευρώ χωρίς να υπολογίζονται αποζημιώσεις σε ιδιώτες. Στο ποσό αυτό προστίθενται ακόμα 9,2 δισ. ευρώ, τα οποία η Ελλάδα ζητά για τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, καταλήγοντας στο ποσό των 278,7 δισ. το οποίο παρουσιάστηκε στην αρχή της εβδομάδας. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει για το διάστημα από το 1940 μέχρι το 1944 μεταξύ άλλων:
53,9 δισ. για απώλειες στην παραγωγής της οικονομίας
12,5 δισ. για τα εμπορικά πλοία που βυθίστηκαν
235,4 δισ. για τα ιδιωτικά αποθέματα χρυσού, που λεηλατήθηκαν.
Οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν πως με αυτούς τους υπολογισμούς παρατίθεται «η συνολική εικόνα της οικονομικής ζημίας που δέχτηκε η χώρα». Κι αυτό γιατί η Ελλάδα έχασε κατά την κατοχή το 10% της βιομηχανικής και το 25% της αγροτικής της παραγωγής, και, μεταξύ άλλων το 30% του κτηνοτροφικού της κεφαλαίου. 23% των κατοικιών καταστράφηκε, όπως και το 60-90% των υποδομών της.
Η μεθοδολογία υπολογισμού των παραπάνω ποσών είχε ως εξής, αναφέρει το Spiegel: Οι ειδικοί υπολόγισαν τις καταστροφές σε σημερινές τιμές αφού αφαίρεσαν τον πληθωρισμό της εποχής, που βρισκόταν σε δραματικά υψηλά επίπεδα. Κατόπιν θεώρησαν τα ποσά αυτά ως οιονεί-δάνεια που πρέπει να αποπληρωθούν και υπολόγισαν τόκους με βάση το επιτόκιο των αμερικανικών δεκαετών ομολόγων. Με τον ίδιο τρόπο υπολογίστηκε σε 10.344.859.092 ευρώ και το ποσό του αναγκαστικού δανείου, το οποίο τότε ήταν 476 εκατ. μάρκα.
Οι αξιώσεις της ελληνικής πλευράς θα μπορούσαν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Πληροφορίες του Spiegel Online αναφέρουν ότι μία επιτροπή της βουλής έχει διατάξει νέα έρευνα για αποζημιώσεις κατά την οποία οι αυτοδιοικητικές αρχές της Ελλάδας καλούνται να προσκομίσουν στοιχεία για καταστροφές. Μέλος της επιτροπής είπε στο Spiegel «ότι η αναφορά των ειδικών του 2013 είναι πολύ σημαντική, αλλά βασίζεται μόνο σε μία πηγή. Η δική μας θα είναι πλήρης και οριστική… Όταν τελειώσουμε τις εργασίες θα παραδώσουμε το πόρισμα στη βουλή. Κι αυτό μπορεί να ασκήσει περισσότερη πίεση για την υπόθεση στη Γερμανία».
