Η Frankfurter Allgemeine Zeitung εκτιμά ότι η διαμάχη με την Ελλάδα πλήττει την εικόνα της ΕΕ: «Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι όλοι οι πιστωτές θα έπρεπε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ΕΕ δεν υπήρχε ποτέ χώρος για μαξιμαλιστικές θέσεις. Καμία κυβέρνηση μιας χώρας που βρίσκεται σε κρίση δεν έβλαψε τόσο πολύ την εικόνα της ενωμένης Ευρώπης όσο ο ριζοσπαστικός συνασπισμός στην Αθήνα. Ποτέ δεν ράγισε το γυαλί περισσότερο. Δυστυχώς όμως έθιξε και ένα άλλο θεμέλιο της ΕΕ: την αποδοχή της στους πολίτες».
Η οικονομική εφημερίδα Handeslblatt ασχολείται με το ρόλο του ΔΝΤ στην ευρωκρίση: «Το ΔΝΤ έχει κάνει εδώ και καιρό την αυτοκριτική του. Το πρόγραμμα λιτότητας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, όταν αυτή έχασε την εμπιστοσύνη των αγορών, ήταν πολύ σκληρό. Το αποτέλεσμα είναι ότι αντί να σταθεροποιηθεί η Ελλάδα, βυθίστηκε σε μια βαθιά κατάθλιψη. Εάν ο Τσίπρας θεωρήσει ότι απέτυχαν οι προσπάθειες διάσωσης θα βρει μεγαλύτερη κατανόηση στην Ουάσινγκτον παρά στις Βρυξέλλες. Ένας έξυπνος πρωθυπουργός θα προσπαθούσε να αποκομίσει κέρδος από αυτή την υπόθεση».
Οπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η Frankfurter Rundschau γράφει σχετικά με ένα ενδεχόμενο κούρεμα: «Στην παρούσα κατάσταση κανένας υπουργός ή αρχηγός κράτους της Ευρωζώνης δεν θα ήθελε να πάει στο κοινοβούλιό του και να παραδεχθεί ότι ένα μεγάλο τμήμα των δισεκατομμυρίων για την Ελλάδα έχει χαθεί για πάντα. Οι απαιτήσεις για ένα κούρεμα του χρέους και παράλληλα παραμονή στην ευρωζώνη εξανεμίζονται πάντα ανεξάρτητα από το που προέρχονται. Διότι ακόμα και το ΔΝΤ εκφράζει ότι ένα τέτοιο κούρεμα θα ήταν απαραίτητο».
Η Rheinische Post θεωρεί πως δεν ήταν απαραίτητη η σύγκληση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης: «Και πάλι η Αθήνα παρέδωσε πολύ αργά τη λίστα των μεταρρυθμίσεων. Και πάλι δεν αρκεί. Όπως όμως είναι τεταμένη η κατάσταση, μια ματαίωση θα είχε προκαλέσει σοκ στα χρηματιστήρια. Έτσι το ελληνικό δράμα συνεχίζεται διότι η κυβέρνηση Τσίπρα γνωρίζει πολύ καλά ότι η Μέρκελ, κοιτώντας τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, δεν θα άφηνε τη χώρα να χρεοκοπήσει. Η Ευρώπη πληρώνει ένα υψηλό τίμημα για τη διάσωση μιας ιστορικής ιδέας».
Η Neue Osnabrücker Zeitung σχολιάζει: «Ανήκει στις υποχρεώσεις των κυβερνήσεων να επεξεργάζονται αρνητικά σενάρια και προγράμματα εκτάκτου ανάγκης. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της Ελλάδας. Τι θα συμβεί, εάν συμβεί; Είναι καιρός η γερμανική και οι άλλες κυβερνήσεις να πούνε ανοιχτά στους πολίτες τους τι σκέπτονται να κάνουν σε περίπτωση που η Ελλάδα χρεοκοπήσει, ώστε να τους προστατεύσουν. Αλλά εξίσου σημαντικό είναι να πουν πως η ΕΕ θέλει να προστατεύσει τους Έλληνες από τη φτώχεια και την κατάρρευση της δημόσιας τάξης».
Η Berliner Zeitung ασχολείται με την μια πρακτική, ανθρώπινη διάσταση των διαπραγματεύσεων: «Φαίνεται να είναι νόμος ότι οι δύσκολες διαπραγματεύσεις γίνονται νύχτα και διαρκούν μέχρι τα βαθιά μεσάνυχτα. Αυτό στην πραγματικότητα είναι τρελό διότι ακόμα και οι πολιτικοί κάποτε κουράζονται, για να μην πούμε ότι έχουν ‘μειωμένο καταλογισμό’. Αλλά αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός: Όποιος αντέξει περισσότερο, κερδίζει. Ή αντίστροφα: Όποιος θέλει να πάει στο κρεβάτι, υποχωρεί».
