«Η Γερμανία δεν έχει πάρει κάποια από τα οικονομικά φάρμακα που συνταγογραφήθηκαν για την Ελλάδα», τιτλοφορείται άρθρο της Wall Street Journal.
Στο άρθρο επισημαίνεται ότι οι περισσότερες από τις μεταρρυθμίσεις στην Αθήνα σχετίζονται με την αγορά εργασίας, την πρόνοια και τα μέτρα του προϋπολογισμού που η Γερμανία θέσπισε το 2003 και το 2004, όταν πάλευε να αντιμετωπίσει την υψηλή ανεργία και τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Κάποια άλλα -όπως η άρση των περιορισμών για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και η απελευθέρωση του κλάδου των φαρμακείων– προχωρούν ένα βήμα παραπέρα και ίσως βρίσκονταν αντιμέτωπα με πολιτικές και νομικές αντιδράσεις, εάν κάποιος επιχειρούσε να τα εφαρμόσει στη Γερμανία.
Ενώ οι περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η οικονομική μηχανή της Γερμανίας δεν χρειάζεται επειγόντως επιδιόρθωση, το γεγονός ότι το Βερολίνο αποφεύγει να προχωρήσει σε κάποια από τα μέτρα που συνταγογραφεί για άλλες χώρες θα μπορούσε να ενισχύει τη λαϊκίστικο αφήγημα που κερδίζει έδαφος σε όλη την Ευρώπη – ότι μια Ευρώπη υπό την Γερμανία είναι αποφασισμένη να τιμωρήσει την Ελλάδα.
Οι οικονομολόγοι έχουν επικρίνει τη Γερμανία για τους ιδιαίτερα προστατευτικούς νόμους σε εργασιακά θέματα, τους απαρχαιωμένους κανόνες που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό σε κλάδους όπως οι ασφάλειες και η παροχή νομικών υπηρεσιών και για την πρόσφατη κατάργηση παλαιότερων αλλαγών.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, οι πιστωτές θέλουν η Ελλάδα να άρει τις εξαιρέσεις που επιτρέπουν στους εργαζομένους να βγαίνουν πρόωρα σε σύνταξη – πριν τα 67 – και να εξορθολογίσουν το περίπλοκο συνταξιοδοτικό σύστημα.