Στο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, αλλά και της «χαλάρωσης» της δυσπιστίας μεταξύ Αθήνας, Βερολίνου και ΔΝΤ εστιάζει η Le Figaro, εκτιμώντας ότι με αμοιβαίους συμβιβασμούς, Αθήνα και δανειστές μπορούν να βγουν από το αδιέξοδο.
Τα πάντα εξαρτώνται από τις διαπραγματεύσεις της τελευταίας στιγμής, σημειώνει όμως η γαλλική εφημερίδα, υπενθυμίζοντας τη δήλωση του Γερούν Ντάισελμπλουμ ότι «τίποτα δεν έχει γραφτεί», ενώ σημειώνει ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θεωρούν πιθανή τη συμφωνία τις επόμενες ημέρες.
«Η ελάφρυνση του χρέους είναι πάνω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μια συμφωνία είναι δυνατή την ερχόμενη εβδομάδα», αναφέρει ακόμη η Le Figaro, αναφερόμενη στο επόμενο Eurogroup.
«Η κατάσταση επείγει γιατί το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης δεν λειτουργεί (…) ο ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας δεν έχει αποδεσμεύσει δεκάρα για την Αθήνα, εδώ και τέσσερις μήνες και υπάρχει νέος κίνδυνος να οδηγηθεί η Ελλάδα σε χρεοκοπία, κατά τις ημερομηνίες λήξης των υποχρεώσεων της», προειδοποιεί το δημοσίευμα, παραθέτοντας τη δήλωση του Φινλανδού υπουργού Οικονομικών, Αλεξάντερ Στουμπ, ο οποίος τόνισε «Δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε το καυτό καλοκαίρι του 2015».
Είναι σίγουρα αυτή η προοπτική του κινδύνου που οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα, την Κριστίν Λαγκάρντ και καθώς φαίνεται και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο να χαλαρώσουν συγχρόνως στα τρία σημεία που παραλύουν τα πάντα από το φθινόπωρο, αναφέρει η Le Figaro. Εάν επιβεβαιωθεί η απεμπλοκή, οι πιστωτές θα δώσουν στην Αθήνα την αναμενόμενη επιβεβαίωση καλής διαγωγής για την πρώτη αξιολόγηση και θα ξανανοίξει η κάνουλα των πιστώσεων, γλιτώνοντας τους πάντες από νέους κρύους ιδρώτες, προσθέτει.
Αναφορικά με τις υποχωρήσεις, η εφημερίδα αναφέρει:
«Η Ελλάδα προτίθεται να αποδεχθεί αυτό που αρνιόταν: Ένα πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 (εκτός εξυπηρέτησης του χρέους). Επίσης, η Αθήνα θα πρέπει να ετοιμάσει εκ των προτέρων μια λίστα πρόσθετων οικονομιών ισοδύναμων με 2 μονάδες του ΑΕΠ που θα αποτελούν ένα είδος αποθέματος που θα χρησιμοποιείται αυτόματα σε περίπτωση δημοσιονομικής ολίσθησης. Για τους πιστωτές, (το απόθεμα αυτό) αποτελεί ασφάλεια ότι θα πάρουν τα χρήματά τους πίσω.
Από την άλλη πλευρά, η Κριστίν Λαγκάρντ και κατά τι λιγότερο ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αποσιώπησαν μια από τις πρωταρχικές τους απαιτήσεις: Τη μεταρρύθμιση του δαπανηρού συστήματος συντάξεων. Επισήμως, η απαίτηση αυτή δεν σταμάτησε να υπάρχει (…) αλλά ήταν σαφές ότι το πολιτικό κόστος θα ήταν εκρηκτικό με κίνδυνο να οδηγήσει την κυβέρνηση Τσίπρα σε πρόωρες εκλογές».
Μια επίσημη δέσμευση για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, «μη βιώσιμου» σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι μια υπόσχεση που κραδαίνει το Eurogroup από το 2012. Η πρώτη αξιολόγηση θα επιτρέψει να ξεκινήσουν οι συνομιλίες. Αφορούν στην παράταση (χρονική) της εξυπηρέτησης του χρέους και όχι στην ονομαστική του μείωση, την οποίαν αποκλείουν οι πιστωτές. Απομένει να βρεθούν τα περιθώρια ελάφρυνσης, καταλήγει η Figaro.
