Αχαλίνωτη την φαντασία και επινοητικότητα των σχολιαστών του διεθνούς τύπου άφησε η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ.
Η Daily Mail για παράδειγμα κάνει λόγο για Trumpland, η γαλλική Le Figaro για τον “κλόουν που έγινε πρόεδρος” και η επίσης γαλλική Libération “Very Bad Trump”. Υπάρχουν βέβαια κι άλλοι σχολιαστές που επιχειρούν να αντιληφθούν και να σκιαγραφήσουν τη νέα πραγματικότητα στο Λευκό Οίκο, όπως γράφει η Deutsche Welle.
Με τον επιτυχημένο τίτλο “Black Box Trump” το Spiegel στη διαδικτυακή του έκδοση προσπαθεί να δει πίσω από τη δήλωση της Μέρκελ διάρκειας 120 δευτερολέπτων. «Η καγκελάριος τείνει χείρα συνεργασίας υπό όρους», παρατηρεί. «Μπορεί κανείς να το ονομάσει αυτοπεποίθηση, ορισμένοι ίσως και αλαζονεία, λες και ένας αμερικανός πρόεδρος ενδιαφέρεται πραγματικά για το τι σκέπτεται ή τι λέει η γερμανίδα καγκελάριος. Η αλήθεια πάντως είναι ότι το Βερολίνο τα προηγούμενα χρόνια έχει αναδειχθεί σε σημαντικό εταίρο της Ουάσιγκτον. Και ο Τραμπ χρειάζεται τη Μέρκελ, σε περίπτωση που δεν εφαρμόσει το όραμα του απομονωτισμού», συμπεραίνει ο σχολιαστής. Και για το Βερολίνο τι είναι η Ουάσιγκτον; «Μέχρι νεωτέρας είναι κάτι σαν ένα Black Box», υποστηρίζει, «όσο υπολογίσιμη θα ήταν η Χίλαρι Κλίντον, αλλά τόσο απρόβλεπτος είναι ο Τραμπ».
Οι εκλογές οδήγησαν την Κλίντον μπροστά στα συντρίμμια της πολιτικής της καριέρας. «Δεν ήταν ήττα αυτή, ήταν ταπείνωση» παρατηρεί η Handelsblatt. «Για τον Τραμπ ήταν ο ιδανικός στόχος, καλύτερο δεν θα μπορούσε να βρει για την εκστρατεία του εναντίον του ‘χειραγωγούμενου συστήματος’. Ήταν η τελευταία γνώστης των εσωτερικών της Ουάσιγκτον, πρώην πρώτη κυρία, πρώην γερουσιαστής, πρώην υπουργός Εξωτερικών, επί δεκαετίες μια σταθερή στην αμερικανική πολιτική».
Ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου βάζει μεγεθυντικό φακό στους ψηφοφόρους του Τραμπ. «Είναι προϊόν έντονης πόλωσης και αδυναμίας για πολιτικούς συμβιβασμούς που διαρκούν πάνω από 20 χρόνια», επισημαίνει. «Είναι προϊόν ενός διαιρεμένου και εκφυλισμένου μιντιακού τοπίου, ενός οικονομικού χάσματος ανάμεσα στις πλούσιες περιοχές των ανατολικών ακτών και της μιζέριας των μεσαίων. Οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν να βοηθήσουν αυτούς τους ψηφοφόρους, αλλά μπλοκαρίστηκαν από ένα δυσλειτουργικό Ρεπουμπλικανικό κόμμα που συνεχώς κραυγάζει για μείωση των φόρων και για αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες», υποστηρίζει.
Η Rundschau της Φραγκφούρτης επικεντρώνει το σχόλιό της στις ευθύνες που απορρέουν για τη Δύση από τη νίκη Τραμπ. «Οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης θα μπορούσαν να γίνουν αντίβαρο στις ΗΠΑ του Τραμπ, εάν θέλουν να τερματιστεί μια πολιτική απομόνωσης πολλών ανθρώπων» προτείνει. “Οι δυνάμεις αυτές θα πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από την ήττα της Κλίντον και να βρουν πιο πειστικές απαντήσεις για τις οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές από ότι η ίδια, που οι αδυναμίες της έγιναν δύναμη για τον Τραμπ. Μόνο έτσι θα μετεξελιχθεί μια κοινωνία που βρίσκεται υπό πίεση», καταλήγει. Τέλος η Welt του Βερολίνου θεωρεί ότι με την νίκη Τραμπ το σύστημα και οι δυτικές αξίες της ελευθερίες, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου μπαίνουν σε δοκιμασία. «Τώρα θα φανεί πόσο δυνατός είναι ο μηχανισμός αυτορρύθμισης μια σύγχρονης ελεύθερης κοινωνίας».
