Στο προσφυγικό ζήτημα εστιάζει, μεταξύ άλλων, ο γερμανικός Τύπος. Αναφορά στις προτάσεις του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος φέρεται να επιμένει σε αυστηρό έλεγχο των εξωτερικών συνόρων.
“Η ανοιχτή πληγή της Ευρώπης” επιγράφεται ανάλυση της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt για την προσφυγική κρίση, η οποία αρχίζει με αυτοψία σε σιδηροδρομικό σταθμό των Βρυξελλών (Brussel-Noord).
Εκεί έχει δημιουργηθεί ένας άτυπος καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών, παρόμοιος με εκείνον που βλέπαμε παλαιότερα στην πλατεία Βικτωρίας. Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι “αυτοί οι άνθρωποι- οι περισσότεροι από την Αιθιοπία, την Ερυθραία και το Σουδάν- δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται εδώ.
Πολλοί έχουν καταγραφεί στην Ιταλία ή στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από ερωτηματολόγιο της οργάνωσης ‘Γιατροί χωρίς Σύνορα’. Εκεί θα έπρεπε να εξεταστεί η αίτησή τους για παροχή ασύλου, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό του Δουβλίνου. Πολλοί θέλουν να πάνε στη Μ.Βρετανία, γιατί νομίζουν ότι εκεί δεν ισχύουν οι ίδιοι κανόνες.
Εδώ και καιρό η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έχει χαρακτηρίσει ‘μη λειτουργικό’ τον κανονισμό του Δουβλίνου. Ωστόσο δεν διαφαίνεται εναλλακτική λύση, προκειμένου να συντονίζονται πιο αποτελεσματικά οι ροές των προσφύγων: τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν εγκλωβιστεί σε μία διαμάχη για το ποιός είναι υπεύθυνος για ποιούς από τους αιτούντες άσυλο”.
Η Handelsblattεστιάζει στις δραστικές προτάσεις του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για την επίλυση του προβλήματος με προτεραιότητα στη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων. Μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:
“Όποιος θέλει να ανήκει στη ζώνη Σένγκεν, πρέπει να διασφαλίζει ‘συνθήκες ευθύνης και αλληλεγγύης’ απαιτεί ο Μακρόν- υπό την έννοια ότι θα πρέπει να διενεργεί αυστηρούς συνοριακούς ελέγχους και να συμμετέχει σε μία κοινή πολιτική ασύλου.
Με άλλα λόγια: η απόλυτα ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων δεν θα ισχύει πλέον για πολίτες ή επιχειρήσεις από μία χώρα που αφήνει τους μετανάστες να περνούν ανενόχλητοι στις γειτονικές χώρες ή δεν επιδεικνύει αλληλεγγύη για την περίθαλψή τους.
Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ποιες χώρες εννοεί ο Μακρόν: από τη μία τις βασικές χώρες υποδοχής, δηλαδή την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία, οι οποίες έχουν τη φήμη ότι δεν ελέγχουν επαρκώς τα σύνορά τους και από την άλλη ανατολικοευρωπαϊκές χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, η οποίες αρνούνται να συμμετάσχουν σε αναδιανομή προσφύγων και μεταναστών. Οι χώρες της νότιας και της ανατολικής Ευρώπης είναι και εκείνες που μπλοκάρουν τη μεταρρύθμιση του Κανονισμού του Δουβλίνου”.
