Τουλάχιστον 387 άτομα που εργάζονται στη βιομηχανία των media παγκοσμίως είχαν φυλακιστεί μέχρι την 1η Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους, ανακοίνωσε το γερμανικό τμήμα της ΜΚΟ για την ελευθερία του Τύπου Reporters Without Borders (RSF) στην ετήσια έκθεσή της τη Δευτέρα.
Πέντε χώρες ήταν υπεύθυνες για πάνω από το ήμισυ όλων των καταδικαστικών αποφάσεων: η Κίνα ηγείται της λίστας με 117 φυλακισμένους δημοσιογράφους, ακολουθούμενη από τη Σαουδική Αραβία (34), την Αίγυπτο (30), το Βιετνάμ (28) και τη Συρία (27).
«Ο αριθμός των φυλακισμένων δημοσιογράφων σε όλο τον κόσμο παραμένει σε ιστορικά υψηλό επίπεδο» υπογραμμίζει η RSF, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι ενώ η πλειονότητα των φυλακισμένων εργαζομένων στον Τύπο παραμένει ανδρική, ο αριθμός των γυναικών που συνελήφθησαν το 2020 αυξήθηκε κατά το ένα τρίτο, από 31 σε 42.
Την ίδια στιγμή, τουλάχιστον 54 δημοσιογράφοι κρατούνται όμηροι στη Συρία, στην Υεμένη και στο Ιράκ, με τον αριθμό τους να καταγράφει πάντως μείωση 5% σε ετήσια βάση. Η ΜΚΟ κατέγραψε ακόμα ότι 4 δημοσιογράφοι εξαφανίστηκαν το 2020, ενώ το 2019 δεν σημειώθηκε καμία περίπτωση «εξαφάνισης». Επρόκειτο για δημοσιογράφους από τη Μέση Ανατολή, την υποσαχάρια Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι από το ξέσπασμα της παγκόσμιας πανδημίας κορωνοϊού στις αρχές του έτους, πάνω από 130 εργαζόμενοι του Τύπου, δημοσιογράφοι και μη, συνελήφθησαν για την δημοσιογραφική τους κάλυψη πάνω στην τρέχουσα κρίση. Περίπου 14 από αυτούς ήταν ακόμα στη φυλακή κατά τη στιγμή της δημοσίευσης της έκθεσης, ανέφερε η οργάνωση.
Η ΜΚΟ, η οποία δημιούργησε τον Μάρτιο το Παρατηρητήριο-19, που είναι αφιερωμένο στο ζήτημα, κατέγραψε «πάνω από 300 συμβάντα που συνδέονταν άμεσα με τη δημοσιογραφική κάλυψη της υγειονομικής κρίσης» από τον Φεβρουάριο ως τα τέλη Νοεμβρίου, στα οποία ενεπλάκησαν σχεδόν 450 δημοσιογράφοι.
«Οι αυθαίρετες προσαγωγές και συλλήψεις», που αντιπροσωπεύουν «το 35% των καταχρήσεων που καταγράφηκαν» -ποσοστό υψηλότερο από αυτό της σωματικής ή της ψυχολογικής βίας, άλλης μορφής εκβίασης- «τετραπλασιάστηκαν» μεταξύ του Μαρτίου και του Μαΐου, διευκρινίζεται στην έκθεση της RSF.
«Οι νόμοι εξαίρεσης ή τα μέτρα έκτακτης ανάγκης που υιοθετήθηκαν» στις περισσότερες χώρες για να ανακοπεί η εξάπλωση της πανδημίας «συνέβαλαν» στον «περιορισμό της πληροφόρησης», επισημαίνει η RSF.
