Στραμμένα στην Μεσόγειο έχει στραμμένο το βλέμμα η διεθνής κοινότητα η οποία παρακολουθεί με ιδιαίτερη έκπληξη τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας σε πολιτικό επίπεδο. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν μονοπωλεί το ενδιαφέρον καθώς στο προσκήνιο έχει έρθει πλέον και η Ιταλία.
Όπως γράφουν οι New York Times, σε αντίθεση με την Ελλάδα, η Ιταλία μοιάζει πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει αλλά ταυτόχρονα πολύ μεγάλη για να διασωθεί από την Ευρώπη.
Reuters
Στο ίδιο μήκος κύματος το πρακτορείο Reuters σημειώνει ότι η αύξηση του κόστους δανεισμού της Ιταλία σε επίπεδα απαγορευτικά σε συνδυασμό με την αδυναμία των εταίρων να βοηθήσουν ουσιαστικά μια τόσο μεγάλη οικονομία, γεννούν φόβους για τη διάλυση της ευρωζώνης.
Στην Ιταλία εκτυλίσσεται, λοιπόν, το δράμα της επιβίωσης της ευρωζώνης. Η οπερέτα που έχει «ανέβει» εδώ και εβδομάδες στην εναλλακτική σκηνή της Ελλάδας απασχολεί βεβαίως την διεθνή κοινότητα. Αλλά προϊόντος του (άκαρπου) χρόνου, το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα γίνεται όλο και περισσότερο ανεκδοτολογικό.
«Σε μια ημέρα παράξενη και χαώδη ακόμη και για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, ο Παπανδρέου διόρισε το διάδοχό του και πήγε να συναντήσει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά μόνο για να τον πληροφορήσει ότι, εν τέλει, δεν υπάρχει διάδοχος εξ αιτίας της βεντέτας μεταξύ των στελεχών των πολιτικών κομμάτων», γράφει χαρακτηριστικά ο ανταποκριτής του Reuters.
Financial Times
«Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης τορπιλίζει τις συνομιλίες για συνεργασία», εκτιμούν οι Financial TImes. Πιο επιεικής στους χαρακτηρισμούς του, ο απεσταλμένος του BBC Μαρκ Λόουεν κάνει λόγο «μια ακόμη πράξη του απίστευτου πολιτικού δράματος που ζει η Ελλάδα».
Monde
Ο γαλλικός τύπος διεκτραγωδεί τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών επιχειρώντας να βάλει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. «Οι ηγέτες των δύο πολιτικών κομμάτων είχαν καταλήξει αρχικά στην επιλογή του πρώην αντιπροέδρου της ΕΚΤ Λουκά Παπαδήμου, μια υποψηφιότητα που ευνοούσαν ο επιχειρηματικός κόσμος, οι τραπεζίτες και οι ευρωπαίοι εταίροι. Στη συνέχεια απομακρύνθηκαν από την υποψηφιότητα αυτή λόγω προσωπικών κομματικών σκοπιμοτήτων, με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η διάσωση της χώρας από την χρεοκοπία και εν τέλει η παραμονή της στη ζώνη του ευρώ», γράφει ο Monde.
Figaro
Ο Figaro κάνει λόγο για «ελληνικό ψυχόδραμα για τη μετά-Παπανδρέου εποχή». Η γαλλική εφημερίδα αναφέρει ότι από το πρωί χθες κυκλοφορούσε στην Αθήνα το όνομα του Φίλιππου Πετσάλνικου. «Ο Λουκάς Παπαδήμος, ικανός τεχνοκράτης και ανεξάρτητος από πολιτικές πιέσεις, που πρόβαλλε ως φαβορί στην αρχή της εβδομάδας, δεν είχε κατορθώσει να περάσει τα εμπόδια των ελεφάντων του Σοσιαλιστικού Κόμματος, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκεται ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος», γράφει ο Figaro.
Liberation
«Μια παραίτηση αλλά κανένας διορισμός στην Ελλάδα», είναι ο ως συνήθως χωρατατζίδικος τίτλος της Liberation – αν και ανακριβής εν προκειμένω, δεδομένου ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε παραιτηθεί τυπικά έως αργά το βράδυ της Τετάρτης.
Sueddeutsche Zeitung
Στην προσωπικότητα του Λουκά Παπαδήμου και στα μικροκομματικά παιχνίδια των Ελλήνων πολιτικών εστιάζει την προσοχή του και ο γερμανικός τύπος. Η Sueddeutsche Zeitung αναφέρει ότι «γι’ άλλη μια φορά, τα μεγάλα ελληνικά κόμματα δεν συμφώνησαν σε νέο πρωθυπουργό, γι’ άλλη μια ακόμη φορά αναλώθηκαν σε λογομαχίες που πληγώνουν διαρκώς την αξιοπιστία της Ελλάδας». Η εφημερίδα του Μονάχου θεωρεί ως «καλύτερη ευκαιρία για την πρωθυπουργία» τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ Λουκά Παπαδήμο. Αλλά προσθέτει ότι τα κομματικά στελέχη δεν επιθυμούν την επιλογή μιας ξεχωριστής προσωπικότητας με διεθνή ακτινοβολία.
Frankfurter Allgemeine
«Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα», τιτλοφορείται ανάλυση των ελληνικών αδιεξόδων που επιχειρεί η Frankfurter Allgemeine. Η εφημερίδα της Φραγκφούρτης κάνει λόγο για «κακότεχνο παιχνίδι πόκερ του Παπανδρέου» και για «μακρύ κατάλογο αμαρτιών του λαϊκιστή Σαμαρά, που προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το πλεονέκτημα της αμφιβολίας των Ελλήνων για το μέλλον».
Η Frankfurter Allgemeine εκτιμά ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για αισιοδοξία στην Ελλάδα. «Το κέρδος από μια πολιτική σταθερότητα που θα εξασφάλιζε μια κυβέρνηση συνεργασίας στο Κοινοβούλιο θα είναι μεγάλο, αλλά μόνο αν η ίδια η κυβέρνηση δεν κλονίζεται από εσωτερικές έριδες», καταλήγει η ανάλυση της γερμανικής εφημερίδας.
