Η 13η Φεβρουαρίου καθιερώθηκε από την UNESCO ως αγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, προκρίνοντας την ημερομηνία αυτή κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.
Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου για το 2023 είναι “Ραδιόφωνο και Ειρήνη”, ευαισθητοποιώντας πάνω στον επαγγελματισμό και τον διαμεσολαβητικό ρόλο του μέσου για τον διάλογο μεταξύ διαφορετικών ομάδων της κοινωνίας, μετριάζοντας τις εντάσεις και αποτρέποντας την κλιμάκωσή τους. Tην Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου 2023, η UNESCO αναδεικνύει το ανεξάρτητο ραδιόφωνο ως πυλώνα για την πρόληψη των συγκρούσεων και την οικοδόμηση της ειρήνης.
Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου επέλεξε και παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στην ιστορία του ραδιοφώνου στην Ελλάδα μέσα από ομώνυμο επεισόδιο της εκπομπής “Η ζωή μας σε ριπλέι” που παρουσιάζει η Ρένα Θεολογίδου και προβλήθηκε τις 24.5.1994.
Η αναδρομή ξεκινά από τη δεκαετία του 1950, ταυτισμένη με τα μουσικά σήματα του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας και συνεχίζει με την δεκαετία του 1960, η οποία χαρακτηρίζεται ως η «χρυσή εποχή» του ραδιοφώνου.
Ο Άλκης Στέας μιλάει για τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του μέσου, για την πειραματική περίοδο του ραδιοφώνου στην Ελλάδα που σηματοδότησε ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός ο οποίος λειτούργησε στη Θεσσαλονίκη έπειτα από ιδιωτική πρωτοβουλία του Χρίστου Τσιγγιρίδη, πριν από την ίδρυση του πρώτου εθνικού ραδιοφωνικού σταθμού το 1938 στην Αθήνα. Κάνει λόγο για το πρόγραμμα του σταθμού και την τοπική του φυσιογνωμία.
Περιγράφει τις πρώτες εκπομπές και τον χαρακτήρα τους. Το 1945 ιδρύθηκε το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) και τέθηκε υπό τη δικαιοδοσία του ο συγκεκριμένος σταθμός. Δεν παραλείπει, επίσης, να αναφερθεί στην διοργάνωση του Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού που ξεκίνησε το 1959 υπό την αιγίδα του ΕΙΡ, μεταφέροντας την ατμόσφαιρας της εποχής και μιλώντας για τη συμβολή του Φεστιβάλ στην πολιτιστική ζωή του τόπου.
Την ίδια στιγμή, ο Γιώργος Παπαστεφάνου περιγράφει την μεγάλη του αγάπη για το ραδιόφωνο, τα αγαπημένα του προγράμματα, τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στο χώρο της ραδιοφωνίας το 1960 και το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Συγκρίνει τα σύγχρονα ραδιοφωνικά προγράμματα με εκείνα των παλαιότερων δεκαετιών κι εκφράζει τη γνώμη του για τη σημερινή εικόνα του ραδιοφώνου. Ιδιαίτερο λόγο κάνει για τη δημιουργία του Δεύτερου Πρόγραμματος το 1952 και το διττό σκοπό του, που περιελάμβανε την επιμόρφωση και τη ψυχαγωγία.
Τέλος, η εκπομπή κάνει αναφορά στα γεγονότα που οδήγησαν στην καθιέρωση της ελεύθερης ραδιοφωνίας στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Τζαννετάκος, πρώτος διευθυντής του “9,84”, περιγράφει την κίνηση της «Ομάδας Πρωτοβουλίας για την Ελεύθερη Ραδιοφωνία» με πρωτεργάτη τον Ρούσσο Κούνδουρο, το 1986, και την εκπομπή που εξέπεμψε από το «Κανάλι 15». Μιλάει επίσης για τους δημοτικούς ραδιοσταθμούς, με πρώτη την εμφάνιση του ραδιοσταθμού του Δήμου Αθηναίων 9,84 fm, το 1987 και για την νέα αντίληψη που εισήγαγε ως προς την λειτουργία του. Με το προεδρικό διάταγμα 25/1988 έχουμε την “απελευθέρωση” της ιδιωτικής ραδιοφωνίας, καθώς τέθηκαν οι όροι ίδρυσης τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών και από φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
Η εκπομπή περιλαμβάνει ηχητικά ντοκουμέντα της δεκαετίας του ’60 από την ραδιοφωνική κάλυψη κοσμοϊστορικών γεγονότων και μεγάλων στιγμών της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, καθώς και πλάνα αρχείου. Ακούγονται αποσπάσματα από την εκπομπή του Δημήτρη Χορν «Τα Καθημερινά του Καθημερινού» σε κείμενα Κ. Πρετεντέρη και το παιδικό πρόγραμμα «Θεία Λένα».