Βολές κατά του ΣΥΡΙΖΑ έριξε ο Γερμανός ιστορικός, άριστος γνώστης της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας και ερευνητής του Εμφυλίου στην Ελλάδα Χάιντς Ρίχτερ, σε συνέντευξή του στη Deutche Welle.
Όπως τόνισε «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία πρόθεση να συμπράξει με οιονδήποτε τρόπο με τα άλλα κόμματα. Προβλέπουν ότι θα λάβουν περίπου 30 % (στις επόμενες εκλογές) και γι΄ αυτό δεν είναι συνεργάσιμοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κάνει κάτι που είχε συζητηθεί στην αρχική φάση, τρόπον τινά μια προσπάθεια εκβιασμού. Ελπίζουν ότι μπορούν να εντείνουν τις πιέσεις γιατί (πιστεύουν ότι) οι Ευρωπαίοι φοβούνται το ενδεχόμενο ντόμινο και ότι, προκειμένου να το αποφύγουν, θα υποχωρήσουν εντέλει έναντι των Ελλήνων. Αυτό πρέπει να είναι περίπου το σκεπτικό τους. Ή αυτοί που ηγούνται του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ιδέα για το πώς λειτουργεί η Ευρώπη. Είναι πιθανό και αυτό…».
Έτσι, χαρακτήρισε αναμενόμενο το ναυάγιο στο οποίο κατέληξαν οι διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Ερωτώμενος για το εάν το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου μπορεί αν είναι εν τέλει τόσο διαφορετικό, που θα επιτρέψει το σχηματισμό κυβέρνησης ο κ. Ρίχτερ σημείωσε: «Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει σχηματισμός κυβέρνησης από τα δυο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, από τα πελατειακά κόμματα. Πιθανότατα να συνεχιστεί το κίνημα διαμαρτυρίας και ο ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίσει μεγάλη πλειοψηφία. Με ποιον θα συνεργαστεί όμως, το ξέρει μόνον ο Θεός…».
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ ο κ. Ρίχτερ σημείωσε: «Φοβάμαι πως δεδομένου ότι η μελλοντική κυβέρνηση δεν θέλει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα με την ΕΕ και να επαναδιαπραγματευθεί, οι Βρυξέλλες θα εμμείνουν στη σκληρή τους στάση, θα πουν δεν υπάρχουν χρήματα και τότε θα πράγματα θα κινηθούν προς την κατεύθυνση εξόδου από την ευρωζώνη. Η Ελλάδα θα παραμείνει μέλος της ΕΕ, θα συνεχίσει να ενισχύεται από την ΕΕ η οποία όμως θα πρέπει να προσέξει ώστε να χρήματα να μην εξαφανιστούν πάλι, όπως στο παρελθόν, στο πελατειακό σύστημα. Αυτό που χρειάζεται επειγόντως η Ελλάδα είναι η κατάργηση του πελατειακού συστήματος και η μετεξέλιξη των κομμάτων σε ευρωπαϊκά κόμματα, να μην είναι πλέον πελατειακά κόμματα, αλλά κόμματα με πρόγραμμα, με εσωκομματική δημοκρατία από κάτω προς τα πάνω και όχι από πάνω προς τα κάτω όπως στην Ελλάδα».
