Ρεπορτάζ αφιερωμένο στην παραγωγή κρασιού στην Ελλάδα δημοσιεύει το Γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel»
«Στους Γερμανούς αρέσει το ελληνικό φαγητό, ο γύρος και το σουβλάκι. Αλλά περιφρονούν το ελληνικό κρασί. Η φήμη του είναι σαν τη φήμη της χώρας. Φιλόδοξοι οινοπαραγωγοί παλεύουν ενάντια στην κρίση και εξάγουν εξαιρετικά κρασιά στη Γερμανία» διαπιστώνει στην αρχή το «Der Spiegel». Και συνεχίζει:
«Ο Θάνος Καραθάνος καλλιεργεί αμπέλια στη Θεσσαλία και είναι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Οινολόγων. Έφυγε από την Αθήνα με την οικογένειά του πριν από τρία χρόνια, για να επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καρδίτσα και να δοκιμάσει την τύχη του ως οινοπαραγωγός, δεδομένων και των σχετικών ειδικών σπουδών του. Παράλληλα διδάσκει οινολογία στη Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων του ΤΕΙ Καρδίτσας».
Αποσπάσματα από το ρεπορτάζ:
«Ζουν σε ένα στην πραγματικότητα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς εκλεγμένη κυβέρνηση, οι πολίτες του οποίου έχουν ‘κορώσει’ απίστευτα από τους παλιούς έλληνες πολιτικούς και δεν αντέχουν άλλο τα μέτρα λιτότητας. Πολίτες, που καλούνται και πάλι στις κάλπες την ερχόμενη Κυριακή, που τιμωρούνται από τις αγορές και τη διεθνή πολιτική. Δεν περιμένουν τίποτα απ’ αυτό το κράτος, αυτό είναι και το σύνθημα του Θάνου Καραθάνου. Εκείνο που θέλει είναι να οργανώσει την επιβίωση και τη συνέχιση της ζωής του. Να ενθαρρύνει και άλλους να κάνουν το ίδιο.
Μια ‘πρωτοκλασάτη αγροτική βιομηχανία’ πρέπει να αποκτήσει η Ελλάδα, η οποία μελλοντικά ‘θα σφραγίσει την ταυτότητα της χώρας’, έλεγε πέρσι ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου. Και ο πρόεδρος της δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας θεωρούσε τη δυναμική αγροτική πολιτική ‘ασφαλή δρόμο’ για την έξοδο από την κρίση….Αυτά τα λόγια τα εξέλαβε ως ενθάρρυνση ο Θάνος Καραθάνος. Το κρασί ευδοκιμεί στην πατρίδα του. Καλό κόκκινο χώμα, καλή ποικιλία σταφυλιών…».
Στη συνέχεια του ρεπορτάζ αναφέρεται ότι δυστυχώς οι Γερμανοί, όταν ακούνε για ελληνικό κρασί, σκέφτονται μόνο τη ρετσίνα με αποδοκιμασία. Δεν γνωρίζουν ότι από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 υπάρχουν εξαιρετικές ελληνικές ποικιλίες κρασιών, όπως Merlot, Syrah, Cabernet Sauvignon.
Ο ίδιος ο Καραθάνος λέει ότι από τη δεκαετία του ’90 και μετά πολλά ελληνικά κρασιά βραβεύονται σε διεθνείς διαγωνισμούς και αναφέρεται χαρακτηριστικά στη συμβολή ελλήνων οινοπαραγωγών, όπως οι αδελφοί Λαζαρίδη, ο Χατζημιχάλης και ο Σιγάλας. Τονίζεται επίσης η αναποτελεσματική χρήση των επιδοτήσεων της ΕΕ – που ήταν άφθονες τα προηγούμενα χρόνια – λόγω έλλειψης επιχειρηματικού πνεύματος, υπερβολικής γραφειοκρατίας και ‘ωχαδερφισμού’.
Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Οινοπαραγωγών Τυρνάβου, Ευάγγελος Σίκαλος, τονίζει ότι οι εξαγωγές ελληνικού κρασιού είναι μικρές. Μόλις το 5% της παραγωγής διοχετεύεται στις διεθνείς αγορές, γι’ αυτό και θεωρεί σημαντική τη συμμετοχή των ελλήνων οινοπαραγωγών σε διεθνείς εκθέσεις τροφίμων και ποτών.
Ο Καραθάνος εκφράζει και τους φόβους του για το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών, κυρίως λόγω του «καταστροφικού» ενδεχόμενου επιστροφής της χώρας στη δραχμή, που θα επιβάρυνε τις τιμές των εισαγομένων πρώτων υλών και θα εκτόξευε στα ύψη το κόστος για τους παραγωγούς. Δεν θεωρεί καθόλου βέβαιο επίσης ότι μια υποτιμημένη δραχμή θα προσείλκυε περισσότερους Γερμανούς στην Ελλάδα, αφού οι στατιστικές δείχνουν ήδη ότι οι τουρίστες είναι επηρεασμένοι από την αρνητική εικόνα της Ελλάδας ως χώρας με τεμπέληδες, όπου γίνονται οδομαχίες και καίγονται αυτοκίνητα. Μια χώρας, όπου κυριαρχούν η παραοικονομία, η διαφθορά και η γραφειοκρατία.
Υπάρχει ωστόσο – καταλήγει το ρεπορτάζ – μια αχτίδα φωτός, που επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το γερμανικό υπουργείο αγροτικής οικονομίας: Το 2011 οι Έλληνες εξήγαγαν στη Γερμανία κρασί αξίας 26 εκατομυρίων ευρώ, καταγράφοντας αύξηση της τάξης του 2,2% συγκριτικά με το 2010.
