Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το μεσημέρι στο Βερολίνο.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, οι δύο άνδρες φιλοδοξούν να πείσουν ο ένας τον άλλον να αλλάξει γνώμη. Αν όχι εντελώς, τουλάχιστον εν μέρει, δήλωσε την Παρασκευή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γκέοργκ Στράιτερ, κατόπιν σχετικής ερώτησης. Ανάλογη ήτα η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα.
Σε συνέντευξη του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε ότι «δεν συνηθίζει να συναντά μόνο ανθρώπους με τους οποίους συμφωνεί, και πως έχει πάντα την ελπίδα, όταν συνομιλεί με ανθρώπους, ότι μπορεί να τους πείσει να αλλάξουν γνώμη».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί επιβεβλημένο το άνοιγμα ενός διαύλου επικοινωνίας με τη γερμανική κυβέρνηση, «μια ομαλοποίηση των σχέσεων», όπως χαρακτηριστικά επισήμανε, καθώς το Βερολίνο διαδραματίζει “καθοριστικό ρόλο στις ευρωπαϊκές και ελληνικές εξελίξεις.
Από την πλευρά του ο κ. Σόιμπλε δεν έχει προβεί σε καμία δήλωση, πλην εκείνης του κυβερνητικού εκπροσώπου την περασμένη Παρασκευή, σύμφωνα με τον οποία ο γερμανός υπουργός Οικονομικών θα καλέσει τον κ. Τσίπρα να στηρίξει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης. Στόχος του Βερολίνου είναι να συμμεριστούν την αναγκαιότητα αυτή όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα.
Όπως σχολιάζει το Der Spiegel, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ακολουθεί το ρητό που λέει: «έχε τους φίλους σου κοντά και τους αντιπάλους σου κοντύτερα».
Κι αυτό γιατί σύμφωνα με το Der Spiegel ο κ. Τσίπρας ανήκει «στους ριζοσπαστικότερους πολέμιους της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας που έχει επιβάλει η Τρόικα στην Ελλάδα». Αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτε στη γερμανική αντίληψη που θέλει να στηριχθεί η μεταρρυθμιστική διαδικασία από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, όπως παρατηρεί το δημοσίευμα.
Γεγονός πάντως είναι ότι παρά την αντίθεσή του στο μνημόνιο και την πολιτική της λιτότητας, στις ομιλίες του επί γερμανικού εδάφους ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζητά αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα και την Ευρώπη, χωρίς αντισυστημικές κορώνες που θα μπορούσαν να καταστήσουν αδύνατο το διάλογο μαζί του. Άλλωστε τις απόψεις του για τη σημασία της ανάπτυξης και την αναθεώρηση της πολιτικής λιτότητας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου εκφράζουν πολλοί οικονομολόγοι, που ούτε κατά διάνοια μπορούν να χαρακτηριστούν αριστεροί.
Το ίδιο ισχύει και για την δανειακή βοήθεια που όπως υπογράμμισε πολλές φορές ο κ. Τσίπρας διοχετεύθηκε «για τη διάσωση των τραπεζών και όχι του ελληνικού λαού». Ακόμη και αυτή την άποψη εκφράζουν πολλοί συντηρητικοί πολιτικοί και οικονομολόγοι. Παρά τις διαμετρικά αντίθετες απόψεις τους στο δέον γενέσθαι για την υπέρβαση της κρίσης, Σόιμπλε και Τσίπρας συμφωνούν στο θέμα των υπαιτίων της κρίσης. Και οι δύο επιρρίπτουν την ευθύνη για την καταστροφή στα κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα.
