Πώς σχολιάζει ο ευρωπαϊκός Τύπος τα αποτέλεσματα της σύσκεψης των ηγετών της ενωμένης Ευρώπης στις Βρυξέλλες
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ήταν αδιαμφισβήτητα ο μεγάλος κερδισμένος στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής για τον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Μαζί του κέρδισε η λιτότητα και κατά συνέπεια οι μεγάλοι υπέρμαχοί της, όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ενώ έχασε η ανάπτυξη και στο σύνολό της η ενωμένη Ευρώπη, όπως σχολιάζει ο ευρωπαϊκός Τύπος.
Αρκετοί πάντως σπεύδουν να επισημάνουν ότι η μάχη ενδεχομένως να μην έχει κριθεί, καθώς για πρώτη φορά θα πρέπει να το «ναι» στο συμβιβασμό των Ευρωπαίων ηγετών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο εμφανίζεται έτοιμο για μια σκληρή επαναδιαπραγμάτευση.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός και η Γερμανίδα καγκελάριος προσήλθαν στη Σύνοδο με κοινό στόχο, αλλά διαφορετική τακτική.
Όπως σχολίασε η Deutsche Welle, o πρώτος επέλεξε την ευθεία απειλή του βέτο και πανηγύρισε το αποτέλεσμα ως θρίαμβο, ενώ η κα Μέρκελ κράτησε καθ’ όλη τη διάρκεια χαμηλούς τόνους, πετυχαίνοντας μια συμφωνία για τον πρώτο προϋπολογισμό λιτότητας στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σύμφωνα με την DW, πάντως, μεταξύ των κερδισμένων μπορεί να θεωρηθεί επίσης τόσο η Ελλάδα, καθώς πέτυχε να αντλήσει το μάξιμουμ τόσο από τα διαρθρωτικά ταμεία όσο και από τα επιμέρους κονδύλια, νικητής έως ένα βαθμό θα μπορούσε να θεωρηθεί και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, καθώς «διέσωσε» τις αγροτικές επιδοτήσεις.
Την άποψη αυτή για τον Γάλλο πρόεδρο δεν συμμερίζεται, ωστόσο, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, στο οποίο σε ανάλυσή του σχολιάζει ότι η γαλλική προσπάθεια για προώθηση πολιτικών, που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προσέκρουσε για ακόμη μια φορά σε γερμανικό τείχος. Το Βερολίνο, όπως επισημαίνει, επέλεξε να ενώσει δυνάμεις με το Λονδίνο, κάνοντας στην άκρη το Παρίσι.
Για την εξέλιξη αυτή ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος ο κ. Ολάντ, σύμφωνα με το Reuters. Οπως ανέφερε το πρακτορείο προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η απόφασή του να μην παραβρεθεί σε συνάντηση με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ, τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον Βρετανό πρωθυπουργό, λίγες ώρες πριν από την επίσημη έναρξη της Συνόδου, στην οποία διαμορφώθηκαν τα βασικά σημεία της συμφωνίας.
Από εκείνο το σημείο η ομάδα, την οποία ο κ. Κάμερον αποκάλεσε «ομοϊδεάτες της δημοσιονομικής πειθαρχίας» (Βρετανία, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Φινλανδία) είχε το πάνω χέρι και η Γαλλία προσπάθησε απλώς να αποφύγει το ναυάγιο. Αυτό ήταν συμπέρασμα της Συνόδου και κατά το γαλλικό Τύπο. «O Ολάντ έμεινε εκτός» ήταν το σχόλιο της «Liberation», ενώ στο ίδιο μήκος κύματος και η συντηρητική «Le Figaro» έγραψε: «Ο Κάμερον και η Μέρκελ επιβάλλουν λιτότητα στον Ολάντ».
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν και η Γερμανία βρέθηκε στο μέτωπο των κερδισμένων, τη συμφωνία αντιμετώπισε καυστικά και μερίδα του γερμανικού Τύπου. Ενδεικτικό ήταν το σχόλιο της Taggespiegel. «Η ακραία βρετανική θέση, η οποία θεωρεί σπατάλη πόρων κάθε ευρώ προς την Ε.Ε. δικαιώθηκε με την απόφαση της Συνόδου», έγραψε η εφημερίδα, σημειώνοντας «οι 27 Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι πλέον σε θέση να συγκροτήσουν ένα Σύμφωνο Ανάπτυξης».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα σχόλια του ιταλικού Τύπου. «Ο Κάμερον κέρδισε και η Ευρώπη έχασε» σημείωσε η La Repubblica.
Τόνισε δε ότι από τη στιγμή που περικόπτονται οι κοινοτικές δαπάνες για την έρευνα και την τεχνολογία, οι πλούσιες χώρες του Βορρά, που μπορούν να διοχετεύσουν σε αυτούς τους τομείς εθνικά κονδύλια, αποκτούν ακόμη ένα πλεονέκτημα στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας.
