Το γνωστό αμερικανικό περιοδικό New Yorker του χαρακτήρισε ως έναν «γενναίο, αλλά μοναχικό άνθρωπο» τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, σε πολυσέλιδο πορτρέτο που φιλοξενεί στο τελευταίο του τεύχος. Το άρθρο δεν κρατάει αποστάσεις, ούτε περιέχει διαφορετικές απόψεις. Από την αρχή ως το τέλος είναι θετικά διακείμενο απέναντι στον καθηγητή που έγινε πολιτικός σε μια από τις πιο δυσμενείς συγκυρίες στη νεότερη ελληνική ιστορία.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο Τσέιναν Τιγκάι, ο οποίος επισκέφτηκε τη χώρα μας πρόσφατα και συνομίλησε με τραπεζίτες, δημοσιογράφους και τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών, «πρόκειται για τον πιο κατάλληλο άνθρωπο για αυτή τη δύσκολη θέση καθώς επωμίστηκε το δυσβάσταχτο χρέος του να περάσει μια σειρά από επώδυνα οικονομικά μέτρα χωρίς να τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος ή η προσωπική του υστεροφημία, καθώς δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή του πολιτικός καριέρας».
Σύμφωνα με τα όσα δηλώνει ο ίδιος ο υπουργός στον αμερικανό δημοσιογράφο, «τα μέτρα λιτότητας είναι μονόδρομος. Σε περίπτωση μη εφαρμογής τους θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σαν την Αργεντινή ή τη Συρία. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μπορείς να το πεις εύκολα δημοσίως, πως η εναλλακτική μας θα ήταν αυτές οι δυο χώρες», με το άρθρο να σημειώνει πως λόγω των αποφάσεων του αυτών έχει πολλάκις έρθει σε ρήξη ή έχει δεχθεί την δριμεία κριτική πολλών βουλευτών της συγκυβέρνησης. «[Στη θέση αυτή] δεν υπάρχουν φιλίες. Ο Γιάννης είναι μόνος» τονίζει ο Θοδωρής Πελαγίδης, οικονομολόγος και προσωπικός φίλος του υπουργού, με τον οικονομολόγο της Alpha Bank, Μιχάλη Μασουράκη, να υποστηρίζει στη συνέχεια πως ο Στουρνάρας επελέγη πολύ προσεκτικά από την κυβέρνηση συνασπισμού επειδή «τα κόμματα ήθελαν κάποιον χωρίς εκτός πολιτικής σκηνής προκειμένου να τον μετατρέψουν σε αποδιοπομπαίο τράγο σε περίπτωση που τα πράγματα πάνε στραβά».
Το πορτρέτο υποστηρίζει πως ο Στουρνάρας («ένας αυτοαποκαλούμενος οπαδός της κεϊνσιανής σχολής οικονομικής σκέψης», όπως σημειώνει ο αρθρογράφος) απολαμβάνει την εκτίμηση των Ευρωπαίων εταίρων και είναι καλός φίλος με τον έλληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, με τον οποίο, παραμέρισαν τις όποιες ιδεολογικές διαφορές τους για το καλό του τόπου. «Ωστόσο, και παρά την πολύ καλή διαπροσωπική σχέση που φαίνεται να εχουν οι δυο άντρες, δεν θα ξεχάσω αυτό που μου ειπε κάποιος: πως πρόκειται για μια φιλία που μπορεί να μην τον προφυλάξει στο μέλλον, αφού ο Στουρνάρας θα μπορούσε να αποδειχτεί αναλώσιμος», σημειώνει ο Τιγκάι.
«Ο Στουρνάρας είναι πολύ άτυχος από την άποψη ότι ο κόσμος είναι πλέον πολύ κουρασμένος. Κάθε φορά που κάποιος ακούει για μια μεταρρύθμιση θεωρεί ότι θα χάσει ένα μέρος του εισοδήματός του» επισημαίνει στο περιοδικό ο Αλέξης Παπαχελάς, διευθυντήςτης εφημερίδας Καθημερινή.
Στο τέλος, το New Yorker επιχειρεί να δώσει μια πιο «ανθρώπινη» εικόνα του τεχνοκράτη Στουρνάρα, περιγράφοντας τον ως έναν αθλητικό τύπο που αγαπά το κολύμπι και μάλιστα κολυμπάει αρκετά συχνά – σε θάλασσα, όχι σε πισίνα, για να μην προκαλέσει το λαϊκό αίσθημα, ενώ επίσης παίζει πινγκ πονγκ και κάνει τζόκιν, ενώ κάνει αναφορά στις αριστερές οικογενειακές του καταβολές («ο πατέρας του ήταν ένας κομμουνιστής που κυνηγήθηκε από δεξιές συμμορίες»).
Όπως σημειώνει το άρθρο, μια πρόσφατη δημοσκόπηση του περασμένου Μαρτίου δείχνει ότι ο Στουρνάρας είναι αρκετά – σχεδόν ασυνήθιστα – δημοφιλής για υπουργός Οικονομικών, κάτι που το περιοδικό αποδίδει «στο ότι είναι πολύ ευθύς στις διαπροσωπικές του σχέσεις καθώς και στο ότι διατηρεί αποστάσεις από την πολιτική ελίτ που επί πολλές δεκαετίες κυβερνάει την Ελλάδα».
«Όταν ρώτησα τον Στουρνάρα για ποιό λόγο δέχτηκε να αναλάβει τη θέση αυτή, εκεινος μου απάντησε «από πατριωτικό καθήκον. Είναι σαν να βρίσκεται η χώρα σου σε πόλεμο κι εσύ να αρνείσαι να συμμετάσχεις σε αυτόν. Μπορείς να πεις όχι; Δεν μπορείς»», καταλήγει ο Τιγκάι.
