Στο κυνήγι ευκαιριών, αλλά και στις θεμελιώδεις αλλαγές στην ελληνική οικονομία αποδίδει το ράλι του ελληνικού χρηματιστηρίου ο καθηγητής στο Long Island University της Νέας Υόρκης, Πάνος Μουρδουκούτας.
Σε άρθρο του, στο Forbes, με τίτλο «Πώς να επενδύσετε στην κορυφαία αγορά του κόσμου για το 2014», ο κ. Μουρδουκούτας, σημειώνει ότι το ελληνικό χρηματιστήριο έχει ξεπεράσει σε αποδόσεις τα χρηματιστήρια των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Γερμανίας, ενώ προτείνει την τοποθέτηση σε ελληνικούς τίτλους ξεχωρίζοντας την Εθνική Τράπεζα, τον ΟΤΕ και ελληνικές ναυτιλιακές.
Εναλλακτικά, προτείνει την αγορά ελληνικών εταιρειών, που τίθενται υπό διαπραγμάτευση στις ΗΠΑ. Πρόκειται, όπως αναφέρει, για «μεγαλύτερες εταιρείες με κυρίαρχη θέση στις αγορές της Ελλάδας και των Βαλκανίων. Και σε ορισμένες περιπτώσεις για παγκόσμιους ηγέτες».
Πίσω από το ράλι του ελληνικού χρηματιστηρίου ο κ. Μουρδουκούτας βλέπει τη στροφή της ελληνικής οικονομίας σε ένα πιο ανταγωνιστικό και βιώσιμο μοντέλο.
«Ενώ ένα μέρος του ράλι μπορεί να αποδοθεί στο κυνήγι ευκαιριών, ένα άλλο μέρος μπορεί να αποδοθεί στις θεμελιώδεις αλλαγές στην ελληνική οικονομία, δηλαδή στην επιδιόρθωση του ελληνικού οικονομικού μοντέλου» αναφέρει και συνεχίζει:
«Τα προβλήματα της χώρας είχαν τις ρίζες τους στο προηγούμενο οικονομικό μοντέλο. Ένα ημι-Σοβιετικό, ημι-Λατινικό οικονομικό μοντέλο, το οποίο δημιούργησε ένα μεγάλο και διεφθαρμένο κράτος χωρίς τους πόρους για να χρηματοδοτήσει τους πολλαπλούς του ρόλους στην οικονομία».
Ο αρθρογράφος κάνει λόγο για «εκτεταμένη παρουσία της κυβέρνησης στις επιχειρηματικές και επαγγελματικές δραστηριότητες των πολιτών, ελέγχοντας άμεσα πάνω από το 50% της οικονομίας».
«Το κράτος συμμετείχε στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, στις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια και τις τράπεζες σαν ιδιοκτήτης, χρηματοδότης, επιχειρηματίας και μάνατζερ, κρατώντας στη ζωή ακόμα και τις αναποτελεσματικές επιχειρήσεις» λέει.
«Όπως στο μοντέλο της Λατινικής Αμερικής, η ελληνική οικονομία δεν είχε μια δίκαιη και σαφή δομή για τον καθορισμό των κανόνων στο οικονομικό πεδίο – με αποτέλεσμα την ασαφή ερμηνεία του νόμου» αναφέρει μεταξύ άλλων.
Μετά το ξέσπασμα της κρίσης, «το ελληνικό οικονομικό μοντέλο άρχισε να αλλάζει και η χώρα φαίνεται να διαμορφώνει τις σωστές προϋποθέσεις… το μέγεθος του κράτους έχει μειωθεί, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιούνται, βελτιώνεται η διαφάνεια και επιστρέφει η ηρεμία στους δρόμους των μεγάλων πόλεων».
Ως αποτέλεσμα, τα κυβερνητικά ελλείμματα γίνονται πλεονάσματα, οι εξαγωγές και ο τουρισμός εκτοξεύτηκαν και το ΑΕΠ φαίνεται να βελτιώνεται μετά από μια δύσκολη περίοδο.
«Για να το πούμε απλά: η Ελλάδα κινείται στη σωστή κατεύθυνση και οι επενδυτές το έχουν προσέξει» καταλήγει.
